ที่ต้องมาตั้งกระทู้เพราะไม่รู้จะระบายกับใครได้ค่ะ ไม่มีใครเข้าใจเลย
เราไม่คิดจะทำร้ายตัวนะค่ะ แต่เราคิดว่าถ้าทำขอทำครั้งเดียวแล้วไม่รู้สึกอะไรอีกดีกว่า...
เราหาเหตุผลของการมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีเลยค่ะ
คิดว่าถ้าเราหายไปทุกอย่างคงจะจบ เราไม่ต้องมาคิดมากแบบนี้
เท่าที่จำได้เราโดนกดดันเรื่องเรียนตั้งแต่ประถมเลยค่ะ
บอกไปก็คงไม่มีใครเข้าใจ บางคนอาจจะซ้ำเติมที่เราไม่เห็นคุณค่าชีวิต
สงสารพ่อแม่ที่เลี้ยงมา แต่เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยค่ะ
อยากรู้ว่ากลัวตายเป็นยังไง เราคิดว่ายังไงสุดท้ายก็ต้องตาย
จะตายตอนไหนก็คงเหมือนกัน บางคนคงบอกว่า ‘คิดเยอะๆอย่าคิดสั้น’
‘เครียดอะไรปล่อยวางบ้าง’
แต่ถ้าคุณได้มาเป็นแล้วคุณทำไม่ได้หรอกค่ะ
แต่เรายังไม่คิดจะทำอะไรตอนนี้นะคะ
…แค่กลัวว่าวันนึงเราจะทนไม่ได้…
หาเหตุผลของการมีชีวิตอยู่
เราไม่คิดจะทำร้ายตัวนะค่ะ แต่เราคิดว่าถ้าทำขอทำครั้งเดียวแล้วไม่รู้สึกอะไรอีกดีกว่า...
เราหาเหตุผลของการมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีเลยค่ะ
คิดว่าถ้าเราหายไปทุกอย่างคงจะจบ เราไม่ต้องมาคิดมากแบบนี้
เท่าที่จำได้เราโดนกดดันเรื่องเรียนตั้งแต่ประถมเลยค่ะ
บอกไปก็คงไม่มีใครเข้าใจ บางคนอาจจะซ้ำเติมที่เราไม่เห็นคุณค่าชีวิต
สงสารพ่อแม่ที่เลี้ยงมา แต่เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยค่ะ
อยากรู้ว่ากลัวตายเป็นยังไง เราคิดว่ายังไงสุดท้ายก็ต้องตาย
จะตายตอนไหนก็คงเหมือนกัน บางคนคงบอกว่า ‘คิดเยอะๆอย่าคิดสั้น’
‘เครียดอะไรปล่อยวางบ้าง’
แต่ถ้าคุณได้มาเป็นแล้วคุณทำไม่ได้หรอกค่ะ
แต่เรายังไม่คิดจะทำอะไรตอนนี้นะคะ
…แค่กลัวว่าวันนึงเราจะทนไม่ได้…