เรามีความคิดแบบผิดๆต่างจากอื่นไม่มากก็น้อย เราไม่รู้หรอกว่าเป็นโรคทางจิตมั้ย แต่ก็อยากไปพบจิตแพทย์สักครั้งเหมือนกัน เราไม่อยากตื่นขึ้นมาอีก ไม่ได้อยากตายแต่อยากหลับแล้วไม่ตื่นเฉยๆ เวลาเราพลาดเรามักรู้สักแย่ จนความรู้สึกมันสะสม จนตอนนี้มันถึงขีดสุดแล้วจริงๆ คนปกติเค้าจะมีความรักดับพ่อแม่ซึ่งเป็นเรื่องปกติเราเรากลับมองเห็นเป็นเหมือนหมากบนกระดาน เรามักมองผลประโยชน์ อยากให้คนที่ไม่มีคุณภาพตายไปให้หมด รวมถึงตัวเองด้วย เราไม่เคยเชื่อศาสนา เราตั้งคำถามเยอะแยะมากมายแต่กลับไม่ได้คำตอบ เรามองมนุษย์เป็นสิ่งที่เลวร้ายของโลก เราไม่รู้ว่าจะเกิดมาทำไม ทำไมต้องเกิด เกิดแล้วตายและถูกย่อยสลาย เราเกลียดตัวเองที่เกิดมา แต่ก็ดันย้อนแย้งในตัวเองอีก เพราะเรารู้สึกแย่เวลาโดนคำพูดบางอย่าง บางครั้งเวลาเกิดเรื่องไม่ดีแรกๆก็ไม่รู้สึกอะไรแต่ไม่นานก็ทุกข์มาก เราอยากหลับไปโดยไม่ต้องคิดอะไร  ถึงจะเป็นแบบนี้แต่ต่อหน้าคนอื่นก็แกล้งทำตัวเป็นปกติ เราคิดว่าการเล่าหรือแสดงสิ่งที่เป็นอยู่คนอื่นต้องไม่เข้าใจแน่ๆ แต่เราก็ระบายเวลามีอาการให้แฟนฟัง แต่เค้าก็ไม่เข้าใจ เราคาดไว้แล้วแหละ ว่ามันต้องเป็นแบบนี้พอระบายแล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆเคยบอกพ่อแม่เค้าก็บอกว่าไปหาอะไรทำจะได้ไม่หมกมุ่น แต่ก็เป็นแบบนี้ ช่วยหาวิธีที่ตายไปทั้งที่หลับได้ก็ดีไม่น้อยเลย