รู้สึกเบื่อบ้านทำไงดี

สวัสดีค่ะ คือขอบอกก่อนนะคะว่า เรามไ่ได้อยู่กับพ่อแม่ พ่อแม่เลิกกันตั้งแต่ ขวบกว่าๆ แม่เราอยู๋กับตาส่วนเราก็มาอยู่กับยาย พ่อก็ไปอยู่กับฝั่งของเขา เราอยู่กับยายมาจน8ขวบ ยายมีลูก2คน คือแม่เรากับป้าของเรา แม่เราทะเลาะกับป้าเราแบบไม่ติดต่อกันอีกเลย แต่พอเราได้8ขวบ แม่เราก็ติดต่อป้าให้ช่วยดูแลเรา (ป้าเราไม่มีแฟนนะคะจนถึงตอนนี้เลย) หลงัจากนั้นป้าก็ไปรับส่งเราไปเรียน เรียนพิเศษต่างๆ แต่เงินแม่เรานะคะ จนเข้าม.1 เราสอบติดโรงเรียนที่ค่อนข้างดี ป้าเราเลยอยากให้เราไปอยู่กับเขา เพราะยายเราก็แก่มากแล้ว ส่วนแม่เราก็ต้องอยู่ดูตา แต่ถ้าเราไปอยู่กับแม่ มันก็จะไปโรงเรียนยาก ซึ่งแม่เราก็อยากให้เราเรียนที่ดีดี (บ้านแม่กับบ้านป้าอยู่คนละจังหวัดกันนะคะ) ตอนนี้เราอยู่กับป้ามาได้จะ3ปีละ(เราม.3) ซึ่งตลอดเวลาที่เราอยู่ เราไม่เคยมีความสุขเลย เขาบ่นด่าเราต่างๆนาๆ เราโดนตบหน้าครั้งแรกตอนป.3 เราพึ่งได้เจอกับป้า โดนเพราะว่า เราไม่อยากไปนอนกับป้าเลยไม่ยอมเตรียมตัว ซึ่งมันแค่นี้อ่ะ เรามานั่งคิดดูแล้วว่ามันต้องถึงขนาดนี้เลยหรอ ฐานะทางบ้านเรากลางๆค่ะ แม่ก็ส่งเงินให้ป้าตลอด เขาให้เราทำงานหลายๆอย่างในบ้าน เราก็ทำ แต่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด (เป็นเฉพาะเวลาอยู่กับคนไม่สนิท) ซึ่งเราเป็นเวลาอยู่กับป้า เขาบอกว่าที่ด่าไปทั้งหมดมันเพื่ออนาคตเรา เราก็โอเค ยอมทุกอย่าง เราทำงานบ้านทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่พอใจ ยังคงหาเรื่องมาบ่นเราได้อยู่ตลอด เราเคยบอกไปครั้งนึงว่าเราขอไปอยู่กับแม่ได้ไหม เขาตบหน้าเรา เป็นครั้งที2 แล้วก็หาว่า อกตัญญู บลาๆ ตาเราก็โทรมาบอกว่าให้เราไปอยู่กับแม่ก็ได้ ป้าเราบอกว่าไม่ได้ เขาบอกว่าถ้าเราไปเขาจะตัดขาดทุกอย่างๆ ซึ่งเราก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นไง เราก็ทนคิดแค่ว่าอีกปีเดียว ม.4 เราก็จะไปอยู่กับแม่แล้ว เราทนมาหนักมากๆ เวลาโดนบ่นโดนด่าเราไม่เถียงเลย ถึงแม้ว่าสิ่วที่เขาบ่นเราเราจะไม่ได้ทำ เราก็ไม่เถียง โดนบ่นโดนทุกอย่าง เราเลยขอแม่เรียนพิเศษหลงัเลิกเรียนทุกวัน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องกลับบ้าน แต่เขาก็บอกว่าเปลือง เลยให้เราเรียนแค่ จ-พฤ เลิก1ทุ่ม ซึ่งเราก็โอเคเพราะมันทำให้เรามีเวลาอยู่กับเขาน้อยลง เวลาบ่นด่าเรา เขาก็มักจะพูดว่า เนี่ยอยู่กับกูไปก็เสียเงินป่าวๆ งานการไม่ช่วย ซึ่งเราทำเราทำเกือบทุกอย่างภาภยในบ้าน เวลาเล่นโทรศัพท์ของเรามีแค่ 2ชั่วโมง เรานอนเกือบเที่ยงคืนทุกวัน ต้องทำการบ้าน โรงเรียนคือที่ๆเรามองว่าสบายใจสุด เสาร์อาทิตย์เราก็จะขอไปบ้านแม่ ซึ่งเขาก็จะไม่ค่อยอยากให้ไปเท่าไหร่ กลับมาบ้านเขาด่าเรา หาว่าไม่อยากอยู่ช่วยงาน ซึ่งมันเห้อมากๆ เราแบบเราร้องไ้ห้เกือบทุกวัน เราเคยอยากจะฆ่าตัวตายหลายรอบมากๆ แต่เราก็ทำไม่ได้สักครั้ง มันนึกถึงยาย แม่ ตา ตลอด เราก็โทรหาเขาเรื่อยๆ ป้าเรามักจะเล่าให้ญาติๆฟังว่าเราอ่ะ มันคนไม่มีหัวใจ ไม่เคยถามไถ่เขา ทั้งๆที่เราก็ถาม แต่เขาเมินบ้างไม่ตอบบ้าง เราก็เลยเลิกถาม มีอยู่เทอมนึงที่เราได้เกรดลดลงมา0.01 เราก็โดนตบเป็นครั้งที่3 เราเกลียดเขามากๆ แต่เราก็รักเขา เพราะเขาก็ทนเลี้ยงเรา แต่เราก็ไม่โอเคกับการกระทำของเขา เราควรทำไงดีคะ ถ้าเราไปอยู่กับแม่มันก็มาเรียนลำบาก แต่เราอยู่กับเขาเราก็โดนด่าโดนว่าดูถูก หลายๆอย่าง เราท้อใจมากๆ เห้อ เราอยากจะขอระบายเฉยๆแหละค่ะ เพราะเราก็ไม่รู้จะไปบอกกับใครได้ เราไม่อยากให้แม่เราเศร้าไปอีกคน