ทำไมถึงบอกเลิกแฟน ทั้งที่พยายามจีบมานาน แต่ยังคิดถึงอยู่ และติดตามอยู่ห่างๆ

เคยเป็นบ้างไหม , เป็นเพราะอะไรกันแน่ เริ่มต้นคือผมพยายามจีบแฟนคนนี้มานานมาก ผมแอบชอบเธอตั้งแต่ประถม จนตอนนี้ก็ มหาลัยแล้ว

พยายามอยู่ข้างเธอ ในวันที่เธอเสียใจ, ผมจะคอยช่วยเธอเสมอครับ เมื่อเธอมีปัญหา ถ้าผมช่วยเธอได้

จนวันหนึ่ง เธอเปิดใจ และเราได้คบกัน แต่ด้วยเหตุผลอันใดไม่ทราบ เราถึงบอกเลิกเธอไป ทั้งที่คบกันไม่ถึงสองวันด้วยซ้ำ

เราเคยดูหนังด้วยกัน เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ได้ดูด้วยกัน ทุกวันนี้ผมยังชอบมองซ้ายมือของที่นั่ง เพราะตอนที่ดูหนังด้วยกัน เธอนั่งอยู่ตรงนั้น

และตอนที่เราจากกัน สิ่งเดียวที่ผมขอเธอคือกอด และผมก็ได้กอดลา และดูเหมือนจะเป็นกอดสุดท้ายที่ผมได้ทำ

ตามจริงผมพยายามมากเลยนะ ที่กว่าเธอจะเปิดใจ ไม่ว่าเธอจะคบกับใคร มากี่คนผมไม่เคยสนใจ และยังเฝ้ารอจนวันที่ได้คบกัน เคยวาดฝันอนาคตอยากจะสร้างครอบครัวด้วยนะ (แบบผมจริงจังกับเธอมาก) ผมเองละที่กลัวเกินไป หรือเป็นเพราะผมกลัวทำให้เธอเจ็บปวด หรือเปล่าครับ

เหตุการณ์นี้ผ่านมานาน จะ 2 ปีแล้ว แฟนเก่าผมก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว ผิดกับเราที่ยังไม่มีใคร ถามว่าเสียใจไหมที่ทำแบบนั้น ใครละจะไม่เสียใจ แต่ทำไมผมจึงยอมรับ และถึงแม้จะย้อนเวลาได้ ผมก็คิดว่าจะทำแบบเดิม ?