ตามนั้นเลยครับ หลายคนคงมีความสุขเวลากลับบ้าน แต่สำหรับผม เวลากลับบ้านผมรู้สึกทุกข์กว่าการเรียนและทำงานอยู่ต่างประเทศตลอด ทั้งที่ปีนึงกลับอยู่ 4-5 ครั้ง ครั้งละ 2-3 วัน เพราะ

1.ผมเหมือนโดนขังไม่ให้ไปไหน เพราะนาน ๆ กลับบ้านทีพ่อแม่ก็อยากให้อยู่บ้าน เลยไม่ได้เจอเพื่อน ไม่ได้ไปเที่ยวไหน

2.ผมไม่สนิทกับครอบครัว อาจเป็นเพราะครอบครัวเราไม่ค่อยมีกิจกรรมอะไรร่วมกันตั้งแต่ผมเด็ก ๆ กระทั่งตอนนี้ ปัจจุบันกลับบ้านคือรอกินข้าว และทำงานบ้านบ้าง แค่นั้นแหละ ไม่ได้มีกิจกรรมอะไรร่วมกัน แต่ผมสนิทกับเพื่อนมาก เพื่อนเยอะ ผมชอบที่ได้ใช้เวลาร่วมกับคนอื่น เป็นคนชอบเข้าสังคม เหมือนเป็นเด็กที่ขาดความเป็นเพื่อนจากคนในครอบครัว เลยไปแสวงหาความเป็นเพื่อนจากคนนอกครอบครัวแทน

3.แต่ผมยังอยากทำดีกับพ่อแม่ ไม่อยากขัดใจท่าน โดยเฉพาะเมื่อท่านแก่ลงทุกวัน มันเป็นเชิงรู้สึกว่านี่คือหน้าที่ที่ต้องตามใจท่าน มากกว่าจะเป็นความรู้สึกยินดีที่จะอยู่บ้าน สุดท้ายเลยรู้สึกอึดอัดทุกครั้ง

ตอนผมอยู่ต่างประเทศ ผมมีเพื่อน มีอิสระ ทำอะไรไปไหนก็ได้ที่อยากทำ

ทุกวันนี้เวลาคิดเรื่องกลับบ้านคือกลับเพราะเป็นหน้าที่ของลูกที่ดี มากกว่าความรู้สึกอยากกลับครับ