กระทู้ตามรอยอันสุดท้ายของปี 2018 แล้ว ^^
เนื่องจากไปเจอบทความของคุณมาริโมะ เนกโกะ (@im_mr_fox) เกี่ยวกับการตามรอยอนิเมมา อ่านแล้วโดนใจเจ็บจี๊ดดีสำหรับคนที่ชอบแนวนี้และมีประสบการณ์ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น เลยอยากเอามาเขียนแบ่งปัน แต่ถึงจะบอกว่าแปลก็เถอะ จริงๆ อาจจะไม่ได้ใช้คำตามต้นฉบับทั้งหมดนะครับ
อ่านแล้ว เพื่อนๆ คนไหนที่เคยไปตามรอยอนิเมเรื่องไหนมา อ่านแล้วรู้สึกยังไง แบ่งปันได้เน่อ โดนไปกี่ข้อ
ลิงค์ที่มา
https://news.merumo.ne.jp/article/genre/8205033
อนึ่ง ภาพสถานที่ทั้งหมดผมถ่ายเอง ห้ามนำไปใช้ในเชิงการค้านะครับ
1. เลือกเมืองเป้าหมายที่จะไปก่อน ของกินหรือที่เที่ยวค่อยว่ากันทีหลัง ปกติชาวบ้านเค้าจะกลับกันคือ เจอของกินหรือแหล่งเที่ยวสวยๆ ก่อน แล้วค่อยดูว่าอยู่ที่ไหนเมืองไหน
เมืองมิคุนิ จ.ฟุคุอิ (Glasslip) ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ไปเที่ยวเพราะอนิเมล้วนๆ
2. หามุมที่เหมือนกับอนิเม ไหนๆ มาทั้งทีขอมุมเป๊ะๆ หน่อยเถอะน่า ยืนถือภาพเทียบกับต้นฉบับแล้วถ่ายย้ำอยู่นั่นล่ะ คนเดินผ่านกล้องก็ต้องทนรอ 5555
ฉากนี้ใน Kimi no Na wa. หนึ่งวันมีครั้งเดียว เป็น 60 วินาทีที่ถ้าพลาดแล้วพลาดเลย
3. มองตาก็รู้ใจ ดูปุ๊บรู้เลยว่าหมอนี่มาตามรอยเหมือนเราชัวร์ ถึงจะไม่ห้อยอะไรเป็นหลักฐานก็เถอะ แต่ไม่ใช่คนพื้นที่แน่นอน
4. มักโดนคนพื้นที่จ้องด้วยความสงสัย หมอนี่มายืนถ่ายรูปทำอะไรลับๆ ล่อๆ อยู่ได้ แต่พอจะอธิบายให้ฟังว่ามาจากอนิเมเรื่องนี้เรื่องนั้น ก็ยังไม่เก็ตอยู่ดี เคยไปเมืองโคชิกายะ (Kobayashi-san no Maid Dragon) แล้วเจอเค้าแห่กันถามด้วยความสงสัยใหญ่เลย
ฉากเครื่องเล่นในสวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน ที่ทำให้คนถ่ายภาพต่างชาติกลายเป็นดาราในพริบตา
5. ลากเพื่อนไปด้วยแล้วลำบากใจ บางคนไม่ได้ตามอนิเมเรื่องนี้แต่ไปด้วยกัน เจอเมืองที่บางทีก็แทบไม่มีอะไรเลยก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน
ฉากป้ายไฟข้ามถนนริมแม่น้ำอาราคาว่า (Eromanga Sensei) ที่ตระเวนหาตั้งนาน ทั้งๆ ที่มันดูดาดดื่นทั่วไป พอเพื่อนถามว่าถ่ายไปทำไมเป็นสิบๆ ช็อต อธิบายยากเลยทีนี้
6. มาเมืองนี้ครั้งแรก แต่กลับคุ้นเคย ยิ่งเรื่องไหนอินจัดๆ แทบจะมโนมองเห็นตัวละครโผล่มาในถนนเลย
7. มองวิวอยู่ดีๆ แอบมีน้ำตาไหล ซึ้งใจกับบรรยากาศ ผสมกับความตื้นตันที่ดั้นด้นมาถึงที่หมายได้ ยิ่งถ้าอนิเมแนวเศร้าๆ ด้วยยิ่งเป็นหนัก อย่างวิวบนยอดเขาฮิสึจิยามะ (Ano Hana) ที่เมมมะหายตัวไป
หนึ่งในฉากที่ตื้นตันจนน้ำตา (หรือเหงื่อจากการเดินขึ้นเขาก็ไม่รู้) ไหลออกมา
8. ตื่นเต้นเมืองพบว่าฉากในอนิเมคือเมืองที่เคยไปมาแล้ว จะออกแนวกระดี้กระด้าเป็นพิเศษ (ความคิดส่วนตัว: ยกเว้นเขตเนริมะและเอโนชิมะ ฉากซ้ำเยอะไปแล้วอ่ะ 5555)
9. รู้ว่าฉากที่ว่าเดินทางไปยากมาก มีเฟล เดินทางไกล ใช้เวลานาน เย็นมากบัสหมด รถไฟไม่มี ขับรถยาก โดยเฉพาะถ้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยากไปเช้าไปเย็นกลับ เช่นบ้านพักยาฉะจินกับบ่อน้ำร้อนที่ทาคาบจจิ (Yuru Camp) นี่เส้นทางมหาสตรอง ขับโหดมาก
ภาพบนคือบ้านพักยาฉะจิน ส่วนภาพล่างคือบ่อน้ำร้อน 2 สถานที่ตามรอยจาก Yuru Camp ที่แค่มีรถขับใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายๆ (ทั้งสองแห่งปิดทำการถาวรไปแล้วด้วย)
10. เจอคนต่างชาติมาตามรอยแล้วสุขใจ พอรู้อนิเมที่ตัวเองชอบดังไปทั่วโลก ...อันนี้คนต่างชาติอย่างเราน่าจะเป็นฝ่ายเจอมากกว่า เวลาป้าๆ ตกใจที่ว่ามาจากต่างประเทศเหรอ?
11. อยากไปตามรอยต่างประเทศซักครั้งจัง คนญี่ปุ่นก็อยากไปต่างประเทศ ส่วนพวกเราอยากจะขอให้ช่วยเอาฉากในไทยไปใช้ในอนิเมทีเถอะ 5555
12. ฉากในเรื่องบางทีก็ไม่ตรงกับที่หวังไว้ พอประกาศว่าอยู่เมืองไหนก็มีแอบแปลกใจว่าเป็นเมืองนี้จริงดิ อารมณ์มันไม่ใช่อ่ะ แต่พอไม่ประกาศก็สุ่มเดาไปเรื่อยๆ ว่าเมืองไหนหว่า
13. โดนพนักงานขายบอกว่า "ของอันนี้/เมนูนี้มีอยู่ในอนิเมนะครับ" ไม่ต้องพูดแล้ว เอาเงินไปได้เลย!! อุตส่าห์มาถึงนี่แล้วไม่ซื้อได้ยังไง
เค้ามีอะไรให้ซื้อก็ต้องซื้อ เราเป็นคนใจง่าย จ่ายง่าย โอนไว
14. เจอคนไร้มารยาท ทำเสียงดังโวยวายในเมืองตามรอย อันนี้เจอแล้วของขึ้นบ่อยมาก แต่เพราะมันเป็นที่สาธารณะเลยห้ามกันยาก ส่วนมากจะใช้วิธีแจ้งคนในพื้นที่เลย เพราะถ้าไม่ช่วยกันห้าม วันหลังจะยิ่งแย่
15. อยากลองใช้ชีวิตอยู่ในเมืองนั้นบ้าง น่าจะฟินไม่น้อย
16. มาถึงเมืองแล้วทั้งที ร้านในเรื่องปิด!? วิบากกรรมแห่งการเสียเวลาของจริง! เคยเจอกับตัวที่ฮิดะ-ฟุรุคาวะ (Kimi no Na wa.) มาช่วงปีใหม่แล้วลืมเช็คว่าร้านเค้าปิดกันหมดแล้ว
17. อยากให้อนิเมเรื่องนึงมีเมืองต้นแบบแค่ที่เดียว เวลาฉากกระจัดกระจายไปหลายๆ เมืองนี่มันตามรอยยากมากกกก (เช่นตอนจบ Charlotte นี่วิ่งไปทั่วโลกเลย)
เรื่องนี้วิ่งหนีตามกันทั่วประเทศจากคันไซไปถึงฮอกไกโด แม้ว่าจะเป็นการยำรวมมิตรฉากในอนิเมที่ผ่านๆ มาของเคียวอนิก็ตาม
18. ไปถึงทั้งที แต่มีให้ตามรอยอยู่ 10 นาทีก็เดินรอบแล้ว อยากให้ทำแคมเปญหรืออะไรซักหน่อยเพื่อกระตุ้นการท่องเที่ยว
19. เมืองที่ตามรอยไม่เหลือแล้ว มีหลายที่ที่โดนทุบ ปิดกิจการ ย้ายร้าน หรือปรับเปลี่ยนไปใหม่หมดตามกาลเวลา พอรู้ข่าวก็มักจะใจหายเสมอ
ร้านทงคัทสึข้างตึกมันดาราเกะที่เปิดขายมานานกว่า 52 ปี ซึ่งปิดตัวลงในปี 2016
สถานที่ตั้งของโรงแรมฮาคุอุนโร ต้นแบบของเรียวกังคิทซุยโซ (Hansaku Iroha) ซึ่งปิดกิจการไปในปี 1998 และล้มละลายในปีต่อมา ปัจจุบันไม่มีซากเหลือแล้ว
20. ซักวันอยากจะตามรอยหาเมืองให้ได้ก่อนชาวบ้านเค้า ความฝันอันสูงสุดที่ไม่ค่อยจะเป็นจริง เพราะเจ้าถิ่นเค้าแม่นกว่าเรา (ฮา)
21. ถ่ายภาพแล้วต้องอัพลงเน็ต อันนี้เรื่องปกติอ่ะนะ ...ถ้ายังมีแรงพอ 5555
22. รู้ว่าเมืองที่เคยตามรอยซบเซาตามกาลเวลาแล้วเศร้าใจ แม้อยากให้มันคึกคักต่อไปเรื่อยๆ แต่เพราะหมดกระแสแล้วเมืองไปไม่รอดก็ต้องค่อยๆ เงียบหายไป
ย่านการค้าเมืองอิเสะ (Hanbun no Tsuki ga Noboru Sora) ต้นแบบที่เคยคึกคักเมืองอนิเมออกฉาย ปัจจุบันแทบจะร้างสนิท
23. ใช้เงินตามรอยมากไปหน่อย...จนเลย อันนี้ใครๆ ก็เป็นเนอะ
24. กลับมาถึงบ้านแล้วเพิ่งรู้ตัวว่าถ่ายฉากมาไม่ครบ อันนี้เจ็บใจมาก ยิ่งเมืองไหนที่ใช้เวลาเดินทางนานหรือไปยากๆ นี่ลำบากสุดๆ
25. อยากกลับไปซ้ำอีกรอบ บางเมืองก็ไปแบบไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่สุดท้ายกลับมาแล้วประทับใจมากจนอยากจะไปอีกรอบ ตัวอย่างชัดๆ คือเกาะโกโต (Barakamon) นึกว่าจะไปครั้งเดียวพอ ที่ไหนได้ต้องมีซ้ำ
ป้ายโปรโมตอนิเมเรื่อง Barakamon ที่แปะอยู่ทางเดินเข้าเรือเฟอร์รี่จากเกาะโกโตไปยังเมืองนางาซากิ
สุดท้ายแล้ว ขอกล่าวสวัสดีปีใหม่ 2019 ให้เพื่อนๆ มีเงินมีทองใช้ เที่ยวเดินทางอย่างปลอดภัย
ใช้ชีวิตอีกหนึ่งปีหลังจากนี้อย่างมีความสุขนะครับ ^^
[บทความแปล] ประสบการณ์ 25 อย่างที่ต้องเคยโดน เมื่อไปเที่ยวตามรอยอนิเม
เนื่องจากไปเจอบทความของคุณมาริโมะ เนกโกะ (@im_mr_fox) เกี่ยวกับการตามรอยอนิเมมา อ่านแล้วโดนใจเจ็บจี๊ดดีสำหรับคนที่ชอบแนวนี้และมีประสบการณ์ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น เลยอยากเอามาเขียนแบ่งปัน แต่ถึงจะบอกว่าแปลก็เถอะ จริงๆ อาจจะไม่ได้ใช้คำตามต้นฉบับทั้งหมดนะครับ
อ่านแล้ว เพื่อนๆ คนไหนที่เคยไปตามรอยอนิเมเรื่องไหนมา อ่านแล้วรู้สึกยังไง แบ่งปันได้เน่อ โดนไปกี่ข้อ
ลิงค์ที่มา https://news.merumo.ne.jp/article/genre/8205033
อนึ่ง ภาพสถานที่ทั้งหมดผมถ่ายเอง ห้ามนำไปใช้ในเชิงการค้านะครับ
1. เลือกเมืองเป้าหมายที่จะไปก่อน ของกินหรือที่เที่ยวค่อยว่ากันทีหลัง ปกติชาวบ้านเค้าจะกลับกันคือ เจอของกินหรือแหล่งเที่ยวสวยๆ ก่อน แล้วค่อยดูว่าอยู่ที่ไหนเมืองไหน
เมืองมิคุนิ จ.ฟุคุอิ (Glasslip) ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่ไปเที่ยวเพราะอนิเมล้วนๆ
2. หามุมที่เหมือนกับอนิเม ไหนๆ มาทั้งทีขอมุมเป๊ะๆ หน่อยเถอะน่า ยืนถือภาพเทียบกับต้นฉบับแล้วถ่ายย้ำอยู่นั่นล่ะ คนเดินผ่านกล้องก็ต้องทนรอ 5555
ฉากนี้ใน Kimi no Na wa. หนึ่งวันมีครั้งเดียว เป็น 60 วินาทีที่ถ้าพลาดแล้วพลาดเลย
3. มองตาก็รู้ใจ ดูปุ๊บรู้เลยว่าหมอนี่มาตามรอยเหมือนเราชัวร์ ถึงจะไม่ห้อยอะไรเป็นหลักฐานก็เถอะ แต่ไม่ใช่คนพื้นที่แน่นอน
4. มักโดนคนพื้นที่จ้องด้วยความสงสัย หมอนี่มายืนถ่ายรูปทำอะไรลับๆ ล่อๆ อยู่ได้ แต่พอจะอธิบายให้ฟังว่ามาจากอนิเมเรื่องนี้เรื่องนั้น ก็ยังไม่เก็ตอยู่ดี เคยไปเมืองโคชิกายะ (Kobayashi-san no Maid Dragon) แล้วเจอเค้าแห่กันถามด้วยความสงสัยใหญ่เลย
ฉากเครื่องเล่นในสวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน ที่ทำให้คนถ่ายภาพต่างชาติกลายเป็นดาราในพริบตา
5. ลากเพื่อนไปด้วยแล้วลำบากใจ บางคนไม่ได้ตามอนิเมเรื่องนี้แต่ไปด้วยกัน เจอเมืองที่บางทีก็แทบไม่มีอะไรเลยก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน
6. มาเมืองนี้ครั้งแรก แต่กลับคุ้นเคย ยิ่งเรื่องไหนอินจัดๆ แทบจะมโนมองเห็นตัวละครโผล่มาในถนนเลย
7. มองวิวอยู่ดีๆ แอบมีน้ำตาไหล ซึ้งใจกับบรรยากาศ ผสมกับความตื้นตันที่ดั้นด้นมาถึงที่หมายได้ ยิ่งถ้าอนิเมแนวเศร้าๆ ด้วยยิ่งเป็นหนัก อย่างวิวบนยอดเขาฮิสึจิยามะ (Ano Hana) ที่เมมมะหายตัวไป
หนึ่งในฉากที่ตื้นตันจนน้ำตา (หรือเหงื่อจากการเดินขึ้นเขาก็ไม่รู้) ไหลออกมา
8. ตื่นเต้นเมืองพบว่าฉากในอนิเมคือเมืองที่เคยไปมาแล้ว จะออกแนวกระดี้กระด้าเป็นพิเศษ (ความคิดส่วนตัว: ยกเว้นเขตเนริมะและเอโนชิมะ ฉากซ้ำเยอะไปแล้วอ่ะ 5555)
9. รู้ว่าฉากที่ว่าเดินทางไปยากมาก มีเฟล เดินทางไกล ใช้เวลานาน เย็นมากบัสหมด รถไฟไม่มี ขับรถยาก โดยเฉพาะถ้าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยากไปเช้าไปเย็นกลับ เช่นบ้านพักยาฉะจินกับบ่อน้ำร้อนที่ทาคาบจจิ (Yuru Camp) นี่เส้นทางมหาสตรอง ขับโหดมาก
ภาพบนคือบ้านพักยาฉะจิน ส่วนภาพล่างคือบ่อน้ำร้อน 2 สถานที่ตามรอยจาก Yuru Camp ที่แค่มีรถขับใช่ว่าจะไปถึงได้ง่ายๆ (ทั้งสองแห่งปิดทำการถาวรไปแล้วด้วย)
10. เจอคนต่างชาติมาตามรอยแล้วสุขใจ พอรู้อนิเมที่ตัวเองชอบดังไปทั่วโลก ...อันนี้คนต่างชาติอย่างเราน่าจะเป็นฝ่ายเจอมากกว่า เวลาป้าๆ ตกใจที่ว่ามาจากต่างประเทศเหรอ?
11. อยากไปตามรอยต่างประเทศซักครั้งจัง คนญี่ปุ่นก็อยากไปต่างประเทศ ส่วนพวกเราอยากจะขอให้ช่วยเอาฉากในไทยไปใช้ในอนิเมทีเถอะ 5555
12. ฉากในเรื่องบางทีก็ไม่ตรงกับที่หวังไว้ พอประกาศว่าอยู่เมืองไหนก็มีแอบแปลกใจว่าเป็นเมืองนี้จริงดิ อารมณ์มันไม่ใช่อ่ะ แต่พอไม่ประกาศก็สุ่มเดาไปเรื่อยๆ ว่าเมืองไหนหว่า
13. โดนพนักงานขายบอกว่า "ของอันนี้/เมนูนี้มีอยู่ในอนิเมนะครับ" ไม่ต้องพูดแล้ว เอาเงินไปได้เลย!! อุตส่าห์มาถึงนี่แล้วไม่ซื้อได้ยังไง
เค้ามีอะไรให้ซื้อก็ต้องซื้อ เราเป็นคนใจง่าย จ่ายง่าย โอนไว
14. เจอคนไร้มารยาท ทำเสียงดังโวยวายในเมืองตามรอย อันนี้เจอแล้วของขึ้นบ่อยมาก แต่เพราะมันเป็นที่สาธารณะเลยห้ามกันยาก ส่วนมากจะใช้วิธีแจ้งคนในพื้นที่เลย เพราะถ้าไม่ช่วยกันห้าม วันหลังจะยิ่งแย่
15. อยากลองใช้ชีวิตอยู่ในเมืองนั้นบ้าง น่าจะฟินไม่น้อย
16. มาถึงเมืองแล้วทั้งที ร้านในเรื่องปิด!? วิบากกรรมแห่งการเสียเวลาของจริง! เคยเจอกับตัวที่ฮิดะ-ฟุรุคาวะ (Kimi no Na wa.) มาช่วงปีใหม่แล้วลืมเช็คว่าร้านเค้าปิดกันหมดแล้ว
17. อยากให้อนิเมเรื่องนึงมีเมืองต้นแบบแค่ที่เดียว เวลาฉากกระจัดกระจายไปหลายๆ เมืองนี่มันตามรอยยากมากกกก (เช่นตอนจบ Charlotte นี่วิ่งไปทั่วโลกเลย)
เรื่องนี้วิ่งหนีตามกันทั่วประเทศจากคันไซไปถึงฮอกไกโด แม้ว่าจะเป็นการยำรวมมิตรฉากในอนิเมที่ผ่านๆ มาของเคียวอนิก็ตาม
18. ไปถึงทั้งที แต่มีให้ตามรอยอยู่ 10 นาทีก็เดินรอบแล้ว อยากให้ทำแคมเปญหรืออะไรซักหน่อยเพื่อกระตุ้นการท่องเที่ยว
19. เมืองที่ตามรอยไม่เหลือแล้ว มีหลายที่ที่โดนทุบ ปิดกิจการ ย้ายร้าน หรือปรับเปลี่ยนไปใหม่หมดตามกาลเวลา พอรู้ข่าวก็มักจะใจหายเสมอ
ร้านทงคัทสึข้างตึกมันดาราเกะที่เปิดขายมานานกว่า 52 ปี ซึ่งปิดตัวลงในปี 2016
สถานที่ตั้งของโรงแรมฮาคุอุนโร ต้นแบบของเรียวกังคิทซุยโซ (Hansaku Iroha) ซึ่งปิดกิจการไปในปี 1998 และล้มละลายในปีต่อมา ปัจจุบันไม่มีซากเหลือแล้ว
20. ซักวันอยากจะตามรอยหาเมืองให้ได้ก่อนชาวบ้านเค้า ความฝันอันสูงสุดที่ไม่ค่อยจะเป็นจริง เพราะเจ้าถิ่นเค้าแม่นกว่าเรา (ฮา)
21. ถ่ายภาพแล้วต้องอัพลงเน็ต อันนี้เรื่องปกติอ่ะนะ ...ถ้ายังมีแรงพอ 5555
22. รู้ว่าเมืองที่เคยตามรอยซบเซาตามกาลเวลาแล้วเศร้าใจ แม้อยากให้มันคึกคักต่อไปเรื่อยๆ แต่เพราะหมดกระแสแล้วเมืองไปไม่รอดก็ต้องค่อยๆ เงียบหายไป
ย่านการค้าเมืองอิเสะ (Hanbun no Tsuki ga Noboru Sora) ต้นแบบที่เคยคึกคักเมืองอนิเมออกฉาย ปัจจุบันแทบจะร้างสนิท
23. ใช้เงินตามรอยมากไปหน่อย...จนเลย อันนี้ใครๆ ก็เป็นเนอะ
24. กลับมาถึงบ้านแล้วเพิ่งรู้ตัวว่าถ่ายฉากมาไม่ครบ อันนี้เจ็บใจมาก ยิ่งเมืองไหนที่ใช้เวลาเดินทางนานหรือไปยากๆ นี่ลำบากสุดๆ
25. อยากกลับไปซ้ำอีกรอบ บางเมืองก็ไปแบบไม่คิดว่าจะมีอะไร แต่สุดท้ายกลับมาแล้วประทับใจมากจนอยากจะไปอีกรอบ ตัวอย่างชัดๆ คือเกาะโกโต (Barakamon) นึกว่าจะไปครั้งเดียวพอ ที่ไหนได้ต้องมีซ้ำ
ป้ายโปรโมตอนิเมเรื่อง Barakamon ที่แปะอยู่ทางเดินเข้าเรือเฟอร์รี่จากเกาะโกโตไปยังเมืองนางาซากิ
สุดท้ายแล้ว ขอกล่าวสวัสดีปีใหม่ 2019 ให้เพื่อนๆ มีเงินมีทองใช้ เที่ยวเดินทางอย่างปลอดภัย
ใช้ชีวิตอีกหนึ่งปีหลังจากนี้อย่างมีความสุขนะครับ ^^