แต่งงานมาสิบกว่าปี มีลูกสาวคนนึง..แฟนเปนคนที่ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้ ดูเผินๆแล้วเป็นผู้ชายที่น่าจะดีมากๆแต่นายละเอียดแล้วจุกจิกหยุมหยิม..ไม่เคยช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในบ้านยกเว้นค่าเทอมลูกกับส่วนของลูก ไม่เคยดูแลเราเลยหนำซ้ำเราต้องคอยซื้อของใช้ คอยดูแลค่าใช้จ่ายภายในบ้านทั้งหมดบางทีต้องจ่ายเรื่องส่วนตัวให้อีก...เขามีรายได้จากการค้าขาย(ซึ่งก็แม่เราจัดการเรื่องร้านให้)แต่เราไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้ ค่าใช้จ่ายในบ้านมาจากเงินเดือนเรา..ที่สำคัญที่สุด ไม่เคยพูดจากันดีๆ มีแต่พูดข่ม วางอำนาจ ควาดต่อหน้าคนเยอะๆ และไม่เคยรักษาน้ำใจเรา ไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบเจ็บไข้ได้ป่วยไม่ดูแล...เวลาพาลูกไปเที่ยวก็จ่ายเฉพาะค่าใช้จ่ายส่วนตัว ให้เราออกของเรากับลูก...เลยรู้สึกเฉยๆไม่สุขแต้ก็ไม่ทุกข์มากจนทนไม่ไหว แต่อย฿ต่อไปก็เซ็งๆ....
ถ้ารู้สึกมีก็ได้ไม่มีก็ได้...แล้วควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้