คนอื่นชอบบอกว่า เป็นคนพูดไม่รู้เรื่อง แต่รู้สึกว่าตัวเองก็ปกติ
ตอบไม่ตรงคำถาม
... ตัวอย่าง
เขา : ในกล่องมีน้ำไหม
เรา : มี แล้วก็มีสปอนเซอร์
มันก็จะมีคนงง แล้วเรียกเพื่อนอีกคนมาแปล
“ในกล่องมีน้ำดื่ม นอกจากน้ำดื่มก็มีสปอตเซอร์ด้วย”
เขา : ค่าx พี่ต้องโอนเงินในน้องเท่าไร
เรา : วันนี้ 100 บาท แต่ถ้าโอนทีเดียว 700 บาท
ค่าxปกติต้องได้งบรายอาทิตย์
หลายครั้งที่พูดไป แล้วเขาเรียกเพื่อนมาแปลคำพูดเรา ซึ่งพูดเหมือนเราเป๊ะแต่เพิ่มคำยืดเยอไปอีก
ซึ่งเมนหลักไม่ต่างจากเดิม
เหมือนคุยกับแม่สื่อ บ่นอยู่คนเดียว
... แม้จริงก็กำลังคุยกับตัวเอง เรียบเรียงตัวเอง
บางครั้งอยากได้ความเห็นต้องการถามทุกคนเลยถามออกไป
หลายครั้งที่ถามแล้วจ้องเพื่อน แต่เพื่อนไม่ตอบเลยถามเองตอบเอง ขี้เกียจรอ
แล้วเพื่อนก็ว่าเราคุยกับแม่สื่อ
พูดแบบนักวิทยาศาสตร์
เพื่อนบอกว่า ไม่จำเป็นต้องพูดเหตุผล ที่มาที่ไป จริงจะเกิดเวลาเพื่อนให้ตัดสินใจ แล้งนี้ก็ลังเล เลยพูดข้อดี ข้อเสีย หาเหตุผล แล้วก็สรุปตอนท้าย ส่วนตัวอยากไปไหน กะจะช่วยเพิ่มการตัดสินใจ
...
อยากคุยกับคนอื่นรู้เรื่อง อยากสื่อสาร
ตอบไม่ตรงคำถาม
... ตัวอย่าง
เขา : ในกล่องมีน้ำไหม
เรา : มี แล้วก็มีสปอนเซอร์
มันก็จะมีคนงง แล้วเรียกเพื่อนอีกคนมาแปล
“ในกล่องมีน้ำดื่ม นอกจากน้ำดื่มก็มีสปอตเซอร์ด้วย”
เขา : ค่าx พี่ต้องโอนเงินในน้องเท่าไร
เรา : วันนี้ 100 บาท แต่ถ้าโอนทีเดียว 700 บาท
ค่าxปกติต้องได้งบรายอาทิตย์
หลายครั้งที่พูดไป แล้วเขาเรียกเพื่อนมาแปลคำพูดเรา ซึ่งพูดเหมือนเราเป๊ะแต่เพิ่มคำยืดเยอไปอีก
ซึ่งเมนหลักไม่ต่างจากเดิม
เหมือนคุยกับแม่สื่อ บ่นอยู่คนเดียว
... แม้จริงก็กำลังคุยกับตัวเอง เรียบเรียงตัวเอง
บางครั้งอยากได้ความเห็นต้องการถามทุกคนเลยถามออกไป
หลายครั้งที่ถามแล้วจ้องเพื่อน แต่เพื่อนไม่ตอบเลยถามเองตอบเอง ขี้เกียจรอ
แล้วเพื่อนก็ว่าเราคุยกับแม่สื่อ
พูดแบบนักวิทยาศาสตร์
เพื่อนบอกว่า ไม่จำเป็นต้องพูดเหตุผล ที่มาที่ไป จริงจะเกิดเวลาเพื่อนให้ตัดสินใจ แล้งนี้ก็ลังเล เลยพูดข้อดี ข้อเสีย หาเหตุผล แล้วก็สรุปตอนท้าย ส่วนตัวอยากไปไหน กะจะช่วยเพิ่มการตัดสินใจ
...