สวัสดีค่ะ
เราคบกับแฟนเรามาย่างเข้าปีที่ 5 แต่แฟนค่อนข้างไม่เอาไหน ไม่ทำงาน และไม่คิดหางานทำ ฐานะทางบ้านปานกลาง ไม่เคยขัดสน มีรถยนต์ รับส่ง
นอนเกือบเช้าตื่นเย็น แต่บกพร่องเรื่องการ เอาใจใส่ และ ดูแลเป็นอย่างมาก เรารู้สึกเหมือนว่า เราเลี้ยงลูกชาย ?
ถึงขนาดที่ต้องสั่งอาหารให้ เดินไปจ่ายเงินค่าอาหารให้ เรียกพนง เสริฟให้ และ อีกมากมาย คือเอาง่ายๆเราเป็นผู้ดูแลมาตลอด 4-5ปีนี้
เรื่องผู้หญิงมีบ้างประปราย ช่วง1-2ปีแรก หลังจากนั้นก็ ไม่มีอีกเลย พูดจาห้วนๆ อ้าปากก็ได้แต่ทะเลาะกันตลอดช่วง1ปีหลัง
ตอนเข้าปีที่ 4-5นี้ เราเริ่มคิดทบทวนบ่อยขึ้นเรื่องการเลิกลา เพราะเราเองก็ อายุ25 แล้ว เริ่มมองหา คนดี มีอนาคต อย่างจริงจัง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเองก็ฐานะปานกลาง มีบริษัทส่วนตัว ไม่ได้หวังเกาะผู้ชายกินนะคะ
จนกระทั่ง... วันหนึ่ง
เพื่อนของแฟนคนนี้ที่เรารู้จักมาประมาณ2-3ปี เริ่มมีการใกล้ชิด สนิทสนมกับเรามากขึ้น ดูแล เทคแคร์ดุจญาติมิตรมากๆ
อยากไปไหน อยากทานอะไร เวลาแฟนเราไม่ว่าง เรามีธุระหรือมีอะไร สามารถเรียกหาได้ตลอด เขาทำธุรกิจส่วนตัวเช่นเดียวกับเราค่ะ
เราเริ่มไปไหนมาไหนกับเขา บ่อยขึ้น บ่อยขึ้น แต่แฟนเราไม่เคยสงสัยหรือเอะใจอะไร เพราะเราค่อนข้างสนิทประมาณนึงอยู่แล้ว หรือเพราะเขาไม่ใส่ก็ไม่ทราบ
แต่แล้ว เวลาผ่านไป2-3เดือนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันนี่แหละค่ะ ทำให้ทั้งเราและเขา เกิดความรู้สึก 'หวั่นไหว' ขึ้นมาบ้าง
แต่เราเองก็ยังคง ดึงเชิงต่อไป จนเขาสารภาพกับเราว่า เขารู้สึกดีนะ รู้สึกดีจริงๆ แต่เขาก็รักเพื่อนเขา และเหมือนจะ รัก ? เราด้วย
ซึ่งเขาจะยอม เฟดจากเพื่อน (แฟนเรา) ออกมาเอง ทำนองนี้
เขาเริ่มมีอาการหึงเวลาเราอยู่กับแฟน เริ่มมีอาการพารานอยด์ต่างๆมากขึ้น เราเองก็เช่นกัน ยอมรับแบบเต็มอก ว่ารู้สึกดีจริงๆ
ทั้งที่รู้ว่ามัน ผิด อย่าง มาก ที่รู้สึกแบบนี้ หรือผู้ชายกับผู้หญิงจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้จริงๆ คะ
มาถึงคำถาม ที่เราอยากปรึกษา
อยากจะรู้ว่าเราสองคนรู้สึกตกหลุมรักกันจริงๆหรือแค่เราได้รับในสิ่งที่เราไม่เคยได้รับก็เท่านั้นเอง
ควรจบกับเพื่อนแฟนมั้ย หรือ ควรบอกเลิกแฟนก่อน หรือยังไงดี
เราค่อนข้างสับสนอย่างมาก หรือ มีใครที่มีประสบการ์ณแบบนี้ เล่าสู่กันฟังหน่อยค่ะ
รู้นะคะว่ามันค่อนข้างเซนซิทีฟ แต่อย่าด่าเราเลย เรารู้ว่ามันผิด เหมือนความรู้สึกมันอยู่เหนือเหตุผลอะคะตอนนี้
ตกหลุมรัก "เพื่อนแฟน" จริงๆหรือ ?
เราคบกับแฟนเรามาย่างเข้าปีที่ 5 แต่แฟนค่อนข้างไม่เอาไหน ไม่ทำงาน และไม่คิดหางานทำ ฐานะทางบ้านปานกลาง ไม่เคยขัดสน มีรถยนต์ รับส่ง
นอนเกือบเช้าตื่นเย็น แต่บกพร่องเรื่องการ เอาใจใส่ และ ดูแลเป็นอย่างมาก เรารู้สึกเหมือนว่า เราเลี้ยงลูกชาย ?
ถึงขนาดที่ต้องสั่งอาหารให้ เดินไปจ่ายเงินค่าอาหารให้ เรียกพนง เสริฟให้ และ อีกมากมาย คือเอาง่ายๆเราเป็นผู้ดูแลมาตลอด 4-5ปีนี้
เรื่องผู้หญิงมีบ้างประปราย ช่วง1-2ปีแรก หลังจากนั้นก็ ไม่มีอีกเลย พูดจาห้วนๆ อ้าปากก็ได้แต่ทะเลาะกันตลอดช่วง1ปีหลัง
ตอนเข้าปีที่ 4-5นี้ เราเริ่มคิดทบทวนบ่อยขึ้นเรื่องการเลิกลา เพราะเราเองก็ อายุ25 แล้ว เริ่มมองหา คนดี มีอนาคต อย่างจริงจัง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จนกระทั่ง... วันหนึ่ง
เพื่อนของแฟนคนนี้ที่เรารู้จักมาประมาณ2-3ปี เริ่มมีการใกล้ชิด สนิทสนมกับเรามากขึ้น ดูแล เทคแคร์ดุจญาติมิตรมากๆ
อยากไปไหน อยากทานอะไร เวลาแฟนเราไม่ว่าง เรามีธุระหรือมีอะไร สามารถเรียกหาได้ตลอด เขาทำธุรกิจส่วนตัวเช่นเดียวกับเราค่ะ
เราเริ่มไปไหนมาไหนกับเขา บ่อยขึ้น บ่อยขึ้น แต่แฟนเราไม่เคยสงสัยหรือเอะใจอะไร เพราะเราค่อนข้างสนิทประมาณนึงอยู่แล้ว หรือเพราะเขาไม่ใส่ก็ไม่ทราบ
แต่แล้ว เวลาผ่านไป2-3เดือนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันนี่แหละค่ะ ทำให้ทั้งเราและเขา เกิดความรู้สึก 'หวั่นไหว' ขึ้นมาบ้าง
แต่เราเองก็ยังคง ดึงเชิงต่อไป จนเขาสารภาพกับเราว่า เขารู้สึกดีนะ รู้สึกดีจริงๆ แต่เขาก็รักเพื่อนเขา และเหมือนจะ รัก ? เราด้วย
ซึ่งเขาจะยอม เฟดจากเพื่อน (แฟนเรา) ออกมาเอง ทำนองนี้
เขาเริ่มมีอาการหึงเวลาเราอยู่กับแฟน เริ่มมีอาการพารานอยด์ต่างๆมากขึ้น เราเองก็เช่นกัน ยอมรับแบบเต็มอก ว่ารู้สึกดีจริงๆ
ทั้งที่รู้ว่ามัน ผิด อย่าง มาก ที่รู้สึกแบบนี้ หรือผู้ชายกับผู้หญิงจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้จริงๆ คะ
มาถึงคำถาม ที่เราอยากปรึกษา
อยากจะรู้ว่าเราสองคนรู้สึกตกหลุมรักกันจริงๆหรือแค่เราได้รับในสิ่งที่เราไม่เคยได้รับก็เท่านั้นเอง
ควรจบกับเพื่อนแฟนมั้ย หรือ ควรบอกเลิกแฟนก่อน หรือยังไงดี
เราค่อนข้างสับสนอย่างมาก หรือ มีใครที่มีประสบการ์ณแบบนี้ เล่าสู่กันฟังหน่อยค่ะ
รู้นะคะว่ามันค่อนข้างเซนซิทีฟ แต่อย่าด่าเราเลย เรารู้ว่ามันผิด เหมือนความรู้สึกมันอยู่เหนือเหตุผลอะคะตอนนี้