คือ คือ คือ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ว่า......... เฮ้อออ... ช่างเหอะ .............................................. โดย ตระกองขวัญ

ท่านครับ

คือ มันไม่ใช่เรื่อง "ความเชื่อ" นะครับ  ไม่ใช่เรื่อง "ข้อเท็จจริง" นะครับ
แต่มันคือเรื่อง "ความสมเหตุสมผล"   คือเรื่อง "หลักยุติธรรม" ของบ้านเมือง

จะเล่นกันง่าย ๆ แค่ว่า  ก็ข้าเชื่อว่ายืมเพื่อนมาจริง ๆ    จบ
จะเล่นกันเนียน ๆ ว่า  ต้องหาข้อเท็จจริงเพิ่มเติม   ทั้งที่หามานานแล้ว และไม่ใช่เรื่องที่หายาก  หาซะจนได้แต่ ข้อเท็จ  จริงลืม



ความยุติธรรม  จะมีคำตอบในตัว    เรื่องราวจึงได้ชื่อว่า ยุติธรรม  คือจบลงด้วยความเป็นธรรม
คำตอบในตัวต้องมีความสมเหตุสมผล  น่าเชื่อถือ  ไม่ใช่การเอาสีข้างเข้าถู

กฎหมาย  มีไว้เพื่อความเป็นธรรม   ไม่ใช่เครื่องมือในการกดข่ม หรือสร้างความชอบธรรมปลอม ๆ

บิดเบี้ยวไปทุกเรื่องแล้ว
อยู่กันแบบเบี้ยว ๆ บิด ๆ  แล้วก็เย้ว ๆ กันไปว่าถูกต้องตามกฎหมาย  ไม่สนุกหรอกครับ  ทุกข์ถ้วนหน้าด้วยกันทั้งนั้น
ความบิดเบี้ยวจะกลายเป็นบรรทัดฐานของบ้านเมือง  แล้วการตรวจสอบ ป้องกัน ปราบปรามก็จะไม่ทำงาน
กลายเป็นรัฐล้มเหลวเอาง่าย ๆ



ไม่ใช่เรื่องถูกใจหรือไม่ถูกใจ  ไม่ใช่เรื่องสบอารมณ์หรือไม่สบอารมณ์
แค่เรื่อง ความน่าเชื่อถือ  ความสมเหตุสมผล  ที่ควรมีให้สังคม แต่ท่านให้ไม่ได้  

ท่านเล่นปาหี่ซะจนงงครับ  ว่าคณะลิเกของท่านกล้าทำได้ยังไง

  

ต่อไป  เจ้าหน้าที่รัฐของสารฃันฑ์คงไม่มีใครรับประโยขน์หรือร่ำรวยผิดปกติ
เพราะ "ยืม"




หดหู่ และวังเวงครับ