คือคบแฟนมา6 ปี ทำงานด้วยกัน 2-3ปีแรก ก็ดีอยู่ แต่ช่วงหลังๆมารู้สึก เหนื่อย รู้สึกเบื่อ รู้สึกเฉยๆ นอยๆเพราะเราอยู่ด้วยกันทุกวันจนชิน ไม่มีอะไรพิเศษ มีแต่งานๆ มีแต่ความเครียด เราเหมือนไม่ค่อยยสำคัญ คือเป็นแฟนกัน แต่ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นแฟนกัน เหมือนคนที่อยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน นอนด้วยกัน มันชินชา เขาไม่ค่อยฟังเรา เขาดีแต่กับคนอื่นซะมากกว่า อะไรที่ไม่ดีจะมีแค่เราที่รับรู้ เป็นเหมือนที่ระบาย วันนึงเรารู้สึกอยากเลิก ถามว่ารักมั้ยก้อยังรัก ตอนนี้นั่งพิมพ์ไปยังจะร้องไห้ไป คือเหนื่อยใจ เราพูดอะไรเขาไม่เคยฟัง ไม่ใส่ใจ สอนเราว่าทำแบบนี้ไม่ดีแต่ตัวเองก้อทำ เราเริ่มรู้สึกเห็นอนาคตว่าไม่ไกลเราจะเป็นยังไง เราอยากมีแฟนที่เป็นแฟน ทำให้รู้สึกว่าเราเป็นแฟน ดีกับเรา พร้อมอยู่ข้างๆเรา เข้าใจ ที่สำคัญคือใส่ใจกัน ไม่ละเลย มีโมเม้นดีๆบ้าง สักนิดก้อยังดี เราเหมือนคนที่อยู่ไร้ความรู้สึก ไม่มีตัวตน ทำทุกอย่างเพื่อเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เหมือนมีแต่ตัว ไร้คุณค่า แฟนเรามีข้อดีอยู่บ้าง เช่น ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้าสูบบุหรี่ นิสัยดี ดีมากๆกับทุกคน ยกเว้นเรา ไม่ใช่เขาเลวกับเรานะ เขาแค่ดีกับคนอื่นมากกว่าเรา ข้อเสียของเขาตลอดเวลาที่เราคบกัน แรกๆดี น่ารัก เทคแคร์ สนใจ ใส่ใจทำแต่อะไรดีๆให้กัน ดูแล รักเรา3-4ปีหลัง จนปัจจุบัน เราพูดอะไรไม่เคยสนใจ เขาดูเป็นตัวของตัวเองเกินไป มั่นใจในความคิดตัวเองเกินไป คิดว่าสิ่งที่ตัวเองเป็น ตัวเองทำถูกที่สุด เขาอามณ์ร้อน โมโหร้าย ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราอดทนได้บ้างไม่ได้บ้างกับสิ่งที่เขาเป็น เพราะเราไม่ชอบที่รู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนไร้ค่า สำหรับเขา ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่เรารุ้สึกเบื่อหน่ายกับความรู้สึกต่างๆที่ต้องรับรุ้ รองรับอารมณ์เขา เราอยากมีแฟนที่ทุกๆวันเราอยากเจอหน้ากัน อยากอยู่ด้วยกัน ทำเพื่อกันและกัน ใจดี ใจเย็น มีโมเม้นดีๆให้กัน เข้าใจและรับฟังความคิดกันและกัน มีช่องว่างให้กัน อยู่ด้วยแล้วไม่อึดอัด รุ่สึกดีกว่ารู้สึกแย่ๆ อยากได้เค้า ตอนปีแรกๆกลับมา...😔😔😔
คบกับแฟนมา 6 ปี แต่มีความรู้สึกที่บอกไม่ถูก อยากเลิกก้อไม่เชิง