ถ้าใครที่อยู่กรุงเทพมหานครจะรู้สึกชินและคงไม่อะไรเท่าไหร่กับเรื่องที่เกิดขึ้น เช่น คนท้องต้องยืน เด็กต้องยืน คนแก่ต้องยืน ไม่ว่าจะเป็นบนรถเมล์ บนรถไฟฟ้า หรือรถสาธารณะ ทั้ง ๆที่รถเหล่านี้ก็มีที่เฉพาะคนท้อง คนแก่ เด็ก รวมถึงที่นั่งขอพระภิกษุสงฆ์
เจอบ่อยมาก ๆ เห็นบ่อยมาก ๆ
เด็กตัวเล็กนิดเดียวเลิกเรียน พอขึ้นรถเมล์ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนลุกให้นั่งเลย ที่นั่งสำรองของเด็กก็มีคนนั่งไปแล้วและทำหน้าทำตาแบบไม่รู้ไม่เห็นด้วยซ้ำ ทั้ง ๆที่คนบนรถก็มองมาทางมัน
คนท้อง ขนาดคนท้องแก่มายืนอยู่ตรงที่นั่งสำหรับคนท้อง คนที่นั่งอยู่เล่นมือถือเฉย ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คนแก่ บางคนถึงขนาดนำไม้เท้าพยุง คนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งสำรองสำหรับคนแก่ยังเฉยๆ เล่นมือถือ ฟังเพลง คุยกับเพื่อนข้าง ๆ เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดบางครั้งเห็นพระภิกษุขึ้นมาก็ไม่เห็นคนที่มันนั่งตรงที่เฉพาะพระจะลุกขึ้นให้นั่ง
ไม่ว่าจะเป็นรถสาธารณะแบบไหนก็ตาม เจอบ่อย ๆ ยิ่งรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน แทบไม่สนใจอะไรกันเลยทีเดียว ชนเบียด ชนเบียด ขอให้ก..รู ได้เข้าเถอะ คนด้านในจะเป็นอย่างไรก็ช่างมั..น บางครั้งมีเด็กยืนมองด้วยความสงสัยและรู้สึกแย่
เคยเจอผู้ชายคนนึงเข้ามาในรถไฟฟ้า เค้าจูงลูกมาด้วยตัวเล็กนิดเดียว ตอนแรกก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจ ก็ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือกัน ฟังเพลงกัน คุยกับเพื่อนกันไป สักพักเหมือนจะมีคนลุกให้เด็กนั่งนะ แต่เด็กพูดว่า "Thank you but I can stand beside my father and don't need to sit same a girl " แล้วก็ยืนต่อ โดยคนที่นั่งก้มหน้าเล่นมือถือหันมามองกันเป็นแถว ส่วนพ่อของเด็กก็คุยเล่นกับลูกและสอนลูกเค้าต่อ
ใช่แล้วครับ เค้าคือคนต่างชาติที่สอนลูกเค้ามาดีทีเดียว เด็กดูจะให้เกียรติกับผู้หญิงมาก สังเกตมาบ่อยเหมือนกันชาวต่างชาติที่จูงลูกเข้ารถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน มักจะไม่ค่อยให้ลูกนั่งให้ยืนเสียมากกว่าการสอนคงจะต่างกับคนไทยนั่นแหละ
อีกประเด็น เวลาทำงานเช้า ๆ ไปยืนรอรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน คนจะเยอะมาก ๆ ๆ ปกติก็ยืนรอคิวกันเป็นระเบียบ แต่บางครั้งจะมีพวกมนุษย์หนุ่มออฟฟิศพุ่งเข้ามาแย่งเข้าไปก่อน แทรกตัวไปทันทีโดยไม่แคร์ใครเลย หรือมนุษย์สาวออฟฟิศที่มาจากไหนไม่รู้แทรกเข้าไปในตัวรถเฉย โดยไม่แคร์ใครเลย บางครั้งสาวออฟฟิศตัวใหญ่อ้วน ดันตัวเขัาไปด้านในเพื่อให้ตัวเองเข้าได้
ถ้าคนที่ใช้รถสาธารณะในกรุงเทพฯ จะรู้ว่ามันคือสิ่งที่เป็นจริง ๆ ในเมืองไทย ประเทศไทยนี่แหละ จะให้มาสยามเมืองยิ้ม "เชิญนั่งคะ " หรือ "เชิญเข้าก่อน" คงจะยากมากทีเดียว
หรืออีกประเด็นเวลาเล่นมือถือบนรถสาธารณะบางคนเปิดเสียงดังจนคนอื่นได้ยิน คิดในใจ "กล้าทำเนอะ"
นี่แค่ตัวอย่างของสิ่งที่คนไทย บางคนไร้สำนึก ..... ย้ำว่าบางคนนะครับ บางคนก็ดีและดีมาก แต่บางคนคิดแค่ว่า "ขอให้กูได้ก่อน ขอให้กูได้นั่ง ได้เข้าไปยืน หรือขอให้กูได้ไไปทำงานทันเวลา "
ทำไมคนไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีสามัญสำนึกเวลาขึ้นรถสาธารณะ ?
เจอบ่อยมาก ๆ เห็นบ่อยมาก ๆ
เด็กตัวเล็กนิดเดียวเลิกเรียน พอขึ้นรถเมล์ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนลุกให้นั่งเลย ที่นั่งสำรองของเด็กก็มีคนนั่งไปแล้วและทำหน้าทำตาแบบไม่รู้ไม่เห็นด้วยซ้ำ ทั้ง ๆที่คนบนรถก็มองมาทางมัน
คนท้อง ขนาดคนท้องแก่มายืนอยู่ตรงที่นั่งสำหรับคนท้อง คนที่นั่งอยู่เล่นมือถือเฉย ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
คนแก่ บางคนถึงขนาดนำไม้เท้าพยุง คนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งสำรองสำหรับคนแก่ยังเฉยๆ เล่นมือถือ ฟังเพลง คุยกับเพื่อนข้าง ๆ เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดบางครั้งเห็นพระภิกษุขึ้นมาก็ไม่เห็นคนที่มันนั่งตรงที่เฉพาะพระจะลุกขึ้นให้นั่ง
ไม่ว่าจะเป็นรถสาธารณะแบบไหนก็ตาม เจอบ่อย ๆ ยิ่งรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน แทบไม่สนใจอะไรกันเลยทีเดียว ชนเบียด ชนเบียด ขอให้ก..รู ได้เข้าเถอะ คนด้านในจะเป็นอย่างไรก็ช่างมั..น บางครั้งมีเด็กยืนมองด้วยความสงสัยและรู้สึกแย่
เคยเจอผู้ชายคนนึงเข้ามาในรถไฟฟ้า เค้าจูงลูกมาด้วยตัวเล็กนิดเดียว ตอนแรกก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจ ก็ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือกัน ฟังเพลงกัน คุยกับเพื่อนกันไป สักพักเหมือนจะมีคนลุกให้เด็กนั่งนะ แต่เด็กพูดว่า "Thank you but I can stand beside my father and don't need to sit same a girl " แล้วก็ยืนต่อ โดยคนที่นั่งก้มหน้าเล่นมือถือหันมามองกันเป็นแถว ส่วนพ่อของเด็กก็คุยเล่นกับลูกและสอนลูกเค้าต่อ
ใช่แล้วครับ เค้าคือคนต่างชาติที่สอนลูกเค้ามาดีทีเดียว เด็กดูจะให้เกียรติกับผู้หญิงมาก สังเกตมาบ่อยเหมือนกันชาวต่างชาติที่จูงลูกเข้ารถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน มักจะไม่ค่อยให้ลูกนั่งให้ยืนเสียมากกว่าการสอนคงจะต่างกับคนไทยนั่นแหละ
อีกประเด็น เวลาทำงานเช้า ๆ ไปยืนรอรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน คนจะเยอะมาก ๆ ๆ ปกติก็ยืนรอคิวกันเป็นระเบียบ แต่บางครั้งจะมีพวกมนุษย์หนุ่มออฟฟิศพุ่งเข้ามาแย่งเข้าไปก่อน แทรกตัวไปทันทีโดยไม่แคร์ใครเลย หรือมนุษย์สาวออฟฟิศที่มาจากไหนไม่รู้แทรกเข้าไปในตัวรถเฉย โดยไม่แคร์ใครเลย บางครั้งสาวออฟฟิศตัวใหญ่อ้วน ดันตัวเขัาไปด้านในเพื่อให้ตัวเองเข้าได้
ถ้าคนที่ใช้รถสาธารณะในกรุงเทพฯ จะรู้ว่ามันคือสิ่งที่เป็นจริง ๆ ในเมืองไทย ประเทศไทยนี่แหละ จะให้มาสยามเมืองยิ้ม "เชิญนั่งคะ " หรือ "เชิญเข้าก่อน" คงจะยากมากทีเดียว
หรืออีกประเด็นเวลาเล่นมือถือบนรถสาธารณะบางคนเปิดเสียงดังจนคนอื่นได้ยิน คิดในใจ "กล้าทำเนอะ"
นี่แค่ตัวอย่างของสิ่งที่คนไทย บางคนไร้สำนึก ..... ย้ำว่าบางคนนะครับ บางคนก็ดีและดีมาก แต่บางคนคิดแค่ว่า "ขอให้กูได้ก่อน ขอให้กูได้นั่ง ได้เข้าไปยืน หรือขอให้กูได้ไไปทำงานทันเวลา "