เราเพิ่งเริ่มงานใหม่ ได้ 4 วัน แต่รู้สึกว่าไม่โอเคมาก เวลาพี่ๆ หรือเพื่อนๆ ไลน์มาถามว่างานใหม่เป็นยังไงบ้าง นำ้ตามันไหลออกมาเองทุกที เข้าตื่นมาก็ไม่อยากไปทำงาน เย็นเลิกงานขับรถกลับบ้านก็ร้องให้ตลอดทาง
ต้องบอกก่อนว่างานเก่าเราเป็นงานด้านบัญชีบริหาร ทำมา 3 ปีกว่าๆ งานค่อนข้างมีอิสระ ชีวิตในที่ทำงานก็มีความสุขดี แต่ลาออกเพราะเราหมดศรัททาในตัวผู้บังคับบัญชาเราเอง เรียกว่าจากกันทั้งที่ยังพอมองหน้ากันได้ดีกว่า
งานใหม่ เป็นงาน บัญชีด้านลูกหนี้ ธุรกิจส่งออก เราเข้าไปเรียนงานวันแรกเรารู้เลยว่านะบบการทำงานมีปัญหา คนเก่าที่ลาออกเพราะทนไม่ไหว งานล้นมือเนื่องจากทำคนเดียว ไม่ทัน แจ้งหัวหน้า หรือผู้บริหารก็รับฟังแต่ไม่แก้ปัญหา เรารู้ตัวเองเลยว่าอนาคตสภาพเราก็คงไม่ต่างจากเค้านัก เราเริ่มรู้สึกไม่โอเคมากในวันแรก และพยายามคิดหาวิธีแก้ไขระบบการทำงานเพื่อให้งานไม่โหลด แต่สุดท้ายก็เจอทางตันเพราะเรื่องคน (ตอนสัมภาสงานเราถามแล้วว่างานโหลดมั้ย แต่ ผจก. บอกว่างานไม่โหลดเลย)
ก็พยายามจะสู้นะ เพราะคิดว่าเพิ่งเริ่มมาได้ 4 วันเอง แต่ในทุกๆวัน เรากินข้าวไม่ได้ เลย ไม่มีความสุขกับชีวิตไม่เล่นเกม ไม่เล่น social ใดๆ ทั้งๆที่มันเป็นสิ่งที่เราจะเล่นเมื่อว่างมาตลอด อยากร้องให้ตลอดเวลา ขับรถไปทำงานแบบไม่มีสติ ไม่ยินดียินร้ายกับบรรยากาศในออฟฟิตใหม่ ไม่อยากสานสัมพันธ์ กับเพื่อนร่วมงานใหม่ และกลับมาร้องให้ทุกวันตั้งแต่วันแรกจนวันนี้
ถ้าเราลาออก มันจะกลายเป็นว่าเราไม่ทน ไม่สู้งานมั้ย เรากลัวว่าเรากลายเป็นคนไม่สู้งาน
เรากลัวว่าถ้าไม่ทน แล้วไปที่อื่นเราก็จะไม่ทนไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ตัวดำกับตัวขาวในหัวมันเถียงกันตลอดเวลา
ถ้าร้องให้ทุกครั้ง ที่มีคนถามว่างานใหม่เป็นยังไงบ้าง ลาออกดีมั้ย
ต้องบอกก่อนว่างานเก่าเราเป็นงานด้านบัญชีบริหาร ทำมา 3 ปีกว่าๆ งานค่อนข้างมีอิสระ ชีวิตในที่ทำงานก็มีความสุขดี แต่ลาออกเพราะเราหมดศรัททาในตัวผู้บังคับบัญชาเราเอง เรียกว่าจากกันทั้งที่ยังพอมองหน้ากันได้ดีกว่า
งานใหม่ เป็นงาน บัญชีด้านลูกหนี้ ธุรกิจส่งออก เราเข้าไปเรียนงานวันแรกเรารู้เลยว่านะบบการทำงานมีปัญหา คนเก่าที่ลาออกเพราะทนไม่ไหว งานล้นมือเนื่องจากทำคนเดียว ไม่ทัน แจ้งหัวหน้า หรือผู้บริหารก็รับฟังแต่ไม่แก้ปัญหา เรารู้ตัวเองเลยว่าอนาคตสภาพเราก็คงไม่ต่างจากเค้านัก เราเริ่มรู้สึกไม่โอเคมากในวันแรก และพยายามคิดหาวิธีแก้ไขระบบการทำงานเพื่อให้งานไม่โหลด แต่สุดท้ายก็เจอทางตันเพราะเรื่องคน (ตอนสัมภาสงานเราถามแล้วว่างานโหลดมั้ย แต่ ผจก. บอกว่างานไม่โหลดเลย)
ก็พยายามจะสู้นะ เพราะคิดว่าเพิ่งเริ่มมาได้ 4 วันเอง แต่ในทุกๆวัน เรากินข้าวไม่ได้ เลย ไม่มีความสุขกับชีวิตไม่เล่นเกม ไม่เล่น social ใดๆ ทั้งๆที่มันเป็นสิ่งที่เราจะเล่นเมื่อว่างมาตลอด อยากร้องให้ตลอดเวลา ขับรถไปทำงานแบบไม่มีสติ ไม่ยินดียินร้ายกับบรรยากาศในออฟฟิตใหม่ ไม่อยากสานสัมพันธ์ กับเพื่อนร่วมงานใหม่ และกลับมาร้องให้ทุกวันตั้งแต่วันแรกจนวันนี้
ถ้าเราลาออก มันจะกลายเป็นว่าเราไม่ทน ไม่สู้งานมั้ย เรากลัวว่าเรากลายเป็นคนไม่สู้งาน
เรากลัวว่าถ้าไม่ทน แล้วไปที่อื่นเราก็จะไม่ทนไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ตัวดำกับตัวขาวในหัวมันเถียงกันตลอดเวลา