กลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ มีวิธีสังเกตมั้ยคะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอยู่ม.3ค่ะ คือปัญหาที่คิดว่าเริ่มมีอาการคือช่วงม.2เป็นช่วงที่แม่แอบดูโทรศัพท์พ่อแล้วรู้ว่าพ่อมีกิ๊ก ตอนที่เรารู้ว่าแม่จะดูเรารู้สึกว่ามันเสียเวลามากๆพ่อเราไม่มีวันมีกิ๊กสรุปว่าเจอค่ะ ตอนที่รู้เราเสียใจมากแบบมากๆคือเราเชื่อใจพ่อเรามากแต่เวลาอยู่หน้าแม่เราจะทำหน้านิ่งๆอ่ะค่ะ คือไม่ค่อยบอกความรู้สึกตัวเอง มันเป็นช่วงที่พ่อไปทำงานตจว.ด้วย หลังจากนั้นแม่ก็มาพูดแบบอีนี่อีกแล้ว ด่าพ่อใส่เรา ให้ไปประจบพ่อบ้างเดี๋ยวไปมีลูกกับคนอื่นเพราะส่วนตัวเราเป็นผญที่ไม่ได้อ่อนหวานอ่ะค่ะ แล้วก็ม่ได้อ้อนพ่อเท่าไหร่ ละคือเวลาที่แม่มาพูดใส่เราอ่ะ เราจะอารมเสียมากๆเลยค่ะ แต่จุดที่กลัวจริงๆคือช่วงนี้เราจะอารมอ่อนไหวมากเรื่องเล็กๆน้อยๆอ่ะน้ำตามันจะเริ่มซึม คือส่วนตัวเรารุ้นะว่ามันงี่เง่ามากๆ(ไม่ใช่เรื่องแฟนไรงี้นะคะ เราไม่มี)แต่น้ำตามันไหลเอง ฟังแล้วมันอาจจะดูเป็นคนง้องแง้งธรรมดา แต่เรากลัวตรงที่ช่วงนี้เวลาที่ซึมอ่ะค่ะแบบตอนนั้นขึ้นบันไดเลื่อนอยู่ก็มองลงพื้นแล้วก็ถามตัวเองว่าตกไปจะตายมั้ย? หรือไม่เวลาน้อยใจก็จะรู้สึกแบบตายไปจะมีใครเสียใจมั้ย ครส.มันผุดมาเยอะมากๆจนเรากลัว เราไม่ได้บอกพ่อแม่ อยากมาถามทุกคนก่อนว่ามีวิธีตรวจมั้ย เหตุผลที่ไม่ได้บอกเพราะกลัวเค้าคิดว่าไร้สาระอ่ะค่ะ หรือไม่ถ้าเราเป็นจริงๆเราก็กลัวเค้าจะรู้สึกยังไง พ่อแม่เลี้ยงเราออกแนวปิดอ่ะค่ะไม่ให้ออกนอกบ้านดึก ไม่ให้แว้น ไม่ให้ไปไหนคนเดียวอะไรอย่างงี้ อยากถามครส.ทุกคนอ่ะค่ะว่าเรายังดีอยู่มั้ย มีวิธีตรวจยังไง ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ