เกริ่นที่มาที่ไปก่อนนะคะ คบกับเขามาได้ 2ปี แล้วค่ะ เขาเป็นคนต่างประเทศ อายุห่างกัน 16ปี ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ แต่ส่วนใหญ่เขาจะมาไทยเรื่องานแล้วเจอกันทุกเดือน หรือสองเดือนครั้ง ตอนแรกก็ไม่ได้ชอบเขาเพราะสไตล์เขาดูขี้บ่น พูดมาก ถามเยอะ ขี้สงสัยไปหมด เลยพยายามคบแบบห่างๆ ไม่เปิดโอกาสให้ถึงขั้นมีอะไรด้วย เขาก็พยายามตามจีบพาไปกินอาหารดีๆ ซึ่งช่วงนั้นชีวิตเราขาลงพอดี มาได้จังหวะ เวลาเขาไปทำงานต่างประเทศก็ส่งตั๋วให้เราตามไปเที่ยวด้วย แล้วเราก็ไปแพ้ใจตอนที่บังเอิญต้องไปทำงานที่ประเทศเขาแล้วเขาดูแลเทคแคร์เราอย่างดี ดูแลทุกเรื่องเหมือนเราเป็นเจ้าหญิง เลยตัดสินใจเลือกเขาเป็นแฟน (โดยที่ก็ไม่รู้เราอยู่ในฐานะแฟนเขาหรือเปล่า) เขาไม่เคยพูด แต่การกระทำมันชัดเจนว่าเราคือผู้หญิงที่เขาทุ่มเทให้
พอกลับไทยเราก้อทำตัวห่างๆ กันเหมือนปกติ จะคุยกันเฉพาะเรื่องงานหรือเรื่องมีสาระ ส่วนตัวเจ้าของกะทู้เป็นคนไม่ชอบความสัมพันธ์แบบแฟนจ๋าตัวติดกันหรือความรักแบบเด็กๆ ทำอะไรต้องคอยรายงานกันตลอด จะเอาเวลาไปทำงานทำอย่างอื่น ที่มีประโยชน์ และให้เวลากับคนใกล้ตัว แต่ยอมรับนะคะว่ามันก็เหงา เพราะด้วยความเป็นผู้หญิงอ่ะเนอะ ก็อยากมั่นใจกับความรักที่มันเกิดขึ้นกับเรา แต่เราก้อดันแสร้งเข้มแข็งทำตัวสตรองปกติ แต่ใช้วิธีคุยเล่นกับผู้ชายคนอื่นเอาเป็นการเติมเต็มจุดนี้
เข้าเรื่องท้องเลยนะคะ เด๋วจะยาวไป
ตั้งแต่ต้นปี2018นี้ เขามาไทยถี่ขึ้นทุกเดือน พอเจอกันบ่อยก็มีอะไรกันบ่อย อีกอย่างเราไม่ได้ป้องกันอะไรกันเลยนะคะ เพราะประจำเดือนเรามาตรงทุกเดือน แล้วเขาก้อมั่นใจในการนับระยะปลอดภัยของเขามาก จะมาไทยทุกเดือนเขาก็จะถามถึงเรื่องประจำเดือนตลอด เคยโดนเขาปล่อยในตอนเมนมาแล้วจะกินยาคุมฉุกเฉินเขาก็ไม่ให้กินเพราะเขาไม่ให้กินอะไรที่ไม่ดีต่อสุขภาพ แต่เราก็แอบซื้อยาคุมแผง 21เม็ดมากินจนได้ เมื่อเดือนมีนาคม เพราะอยากปรับประจำเดือนใหม่ตอนเดือนมกราแอบกินยาคุมฉุกเฉินไปแล้วเมนมันเลื่อน แต่พอเรากินหมดแผงนั้นเราก้อไม่ได้เริ่มแผงใหม่อีกเลยคิดว่าเมนจะโอเคแล้วแต่มันมาน้อยมาก เดือนต่อมาก็ไม่มาอีกเลย
จากนั้นเราได้ไปทำงานที่ประเทศเขาอีก และบอกเขาเรื่องเมนมาช้าเพราะไอแอบกินยาคุม เขาเห็นอาการก็สันนิษฐานว่าเราน่าจะมีเบบี้นะ แต่เราก็ปฏิเสธมาตลอดเพราะไม่อยากให้มันเกิดขึ้น เรายังอยู่ในช่วงทำงานเก็บเงิน ต้องบินไปมาต่างประเทศทุกเดือน ถ้าท้องทุกอย่างจะจบ
แต่อาการมันชัดมาก เหม็นทุกสิ่งทุกอย่าง เบื่ออาหารกินอะไรไม่ได้ เลยซื้อที่ตรวจมาตรวจสรุปก็ท้องจริงๆ ชัดมาก จากนั้นก็รีบบอกเขาว่าจะทำยังไงกันต่อ ในใจคิดว่าเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว งานการเราก็มีทำ แฟนก็มีงานมีฐานะมั่งคงพอสมควร อายุก็ไม่น้อยเลย เราคงต้องคุยกันเรื่องแต่งงาน
แต่พอคุยกันเขาก็บอกว่าเพื่อนเขาที่แต่งงานกับผู้หญิงไทย ฝ่ายนั้นเรียกสินสอดแพงมาก และก็มีตัวอย่างให้เห็นว่าแต่ละคนคบกันไม่ได้ถึงขึ้นไหนแล้วท้องแบบอุบัติเหตุ โดยที่ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันมาก่อน มีหลายคู่ที่ต้องหย่าร้างกัน เสียค่าฟ้องร้อง เลี้ยงดูมากมาย เขาไม่อยากต้องเป็นแบบนั้น เราฟังแบบนี้ก็เสียใจนะ เหมือนที่ผ่านมาเราไม่ได้เป็นคนที่ใช่สำหรับเขาแล้วเขาจะมาคบกับเราทำไม
เขาบอกว่าเขาอายุ 46ปี มันไม่น้อยแล้ว เขาไม่เดือดร้อนที่จะมีลูก แต่เขาไม่อยากแต่งงาน ถ้าเราจะเก็บเด็กไว้ก็ต้องยอมรับในการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว สำหรับเราคำนี้มันแทงใจมาก เพราะเรามีลูกมา 2คนแล้วค่ะ กับแฟนเก่าที่เลิกกันไป ตอนท้องไม่เคยมีคนดูแลเลยสักครั้ง ถ้ามันต้องเป็นแบบนี้อีกมันก็ยากนะคะที่จะต้องทำใจยอมรับ เขาบอกว่าเขาพร้อม แต่เราไม่พร้อมหรอกที่จะดูแลรับผิดชอบลูก 3คนลำพัง มันลำบากกับชีวิต ควรเอาเด็กออกซะ
พักสายตาแป๊ปนึงนะคะ เดี๋ยวรีบมาต่อ
แฟนหายไปตอนท้องและเพิ่งกลับมาตอนจะคลอด ควรให้อภัยไหมคะ
พอกลับไทยเราก้อทำตัวห่างๆ กันเหมือนปกติ จะคุยกันเฉพาะเรื่องงานหรือเรื่องมีสาระ ส่วนตัวเจ้าของกะทู้เป็นคนไม่ชอบความสัมพันธ์แบบแฟนจ๋าตัวติดกันหรือความรักแบบเด็กๆ ทำอะไรต้องคอยรายงานกันตลอด จะเอาเวลาไปทำงานทำอย่างอื่น ที่มีประโยชน์ และให้เวลากับคนใกล้ตัว แต่ยอมรับนะคะว่ามันก็เหงา เพราะด้วยความเป็นผู้หญิงอ่ะเนอะ ก็อยากมั่นใจกับความรักที่มันเกิดขึ้นกับเรา แต่เราก้อดันแสร้งเข้มแข็งทำตัวสตรองปกติ แต่ใช้วิธีคุยเล่นกับผู้ชายคนอื่นเอาเป็นการเติมเต็มจุดนี้
เข้าเรื่องท้องเลยนะคะ เด๋วจะยาวไป
ตั้งแต่ต้นปี2018นี้ เขามาไทยถี่ขึ้นทุกเดือน พอเจอกันบ่อยก็มีอะไรกันบ่อย อีกอย่างเราไม่ได้ป้องกันอะไรกันเลยนะคะ เพราะประจำเดือนเรามาตรงทุกเดือน แล้วเขาก้อมั่นใจในการนับระยะปลอดภัยของเขามาก จะมาไทยทุกเดือนเขาก็จะถามถึงเรื่องประจำเดือนตลอด เคยโดนเขาปล่อยในตอนเมนมาแล้วจะกินยาคุมฉุกเฉินเขาก็ไม่ให้กินเพราะเขาไม่ให้กินอะไรที่ไม่ดีต่อสุขภาพ แต่เราก็แอบซื้อยาคุมแผง 21เม็ดมากินจนได้ เมื่อเดือนมีนาคม เพราะอยากปรับประจำเดือนใหม่ตอนเดือนมกราแอบกินยาคุมฉุกเฉินไปแล้วเมนมันเลื่อน แต่พอเรากินหมดแผงนั้นเราก้อไม่ได้เริ่มแผงใหม่อีกเลยคิดว่าเมนจะโอเคแล้วแต่มันมาน้อยมาก เดือนต่อมาก็ไม่มาอีกเลย
จากนั้นเราได้ไปทำงานที่ประเทศเขาอีก และบอกเขาเรื่องเมนมาช้าเพราะไอแอบกินยาคุม เขาเห็นอาการก็สันนิษฐานว่าเราน่าจะมีเบบี้นะ แต่เราก็ปฏิเสธมาตลอดเพราะไม่อยากให้มันเกิดขึ้น เรายังอยู่ในช่วงทำงานเก็บเงิน ต้องบินไปมาต่างประเทศทุกเดือน ถ้าท้องทุกอย่างจะจบ
แต่อาการมันชัดมาก เหม็นทุกสิ่งทุกอย่าง เบื่ออาหารกินอะไรไม่ได้ เลยซื้อที่ตรวจมาตรวจสรุปก็ท้องจริงๆ ชัดมาก จากนั้นก็รีบบอกเขาว่าจะทำยังไงกันต่อ ในใจคิดว่าเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว งานการเราก็มีทำ แฟนก็มีงานมีฐานะมั่งคงพอสมควร อายุก็ไม่น้อยเลย เราคงต้องคุยกันเรื่องแต่งงาน
แต่พอคุยกันเขาก็บอกว่าเพื่อนเขาที่แต่งงานกับผู้หญิงไทย ฝ่ายนั้นเรียกสินสอดแพงมาก และก็มีตัวอย่างให้เห็นว่าแต่ละคนคบกันไม่ได้ถึงขึ้นไหนแล้วท้องแบบอุบัติเหตุ โดยที่ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันมาก่อน มีหลายคู่ที่ต้องหย่าร้างกัน เสียค่าฟ้องร้อง เลี้ยงดูมากมาย เขาไม่อยากต้องเป็นแบบนั้น เราฟังแบบนี้ก็เสียใจนะ เหมือนที่ผ่านมาเราไม่ได้เป็นคนที่ใช่สำหรับเขาแล้วเขาจะมาคบกับเราทำไม
เขาบอกว่าเขาอายุ 46ปี มันไม่น้อยแล้ว เขาไม่เดือดร้อนที่จะมีลูก แต่เขาไม่อยากแต่งงาน ถ้าเราจะเก็บเด็กไว้ก็ต้องยอมรับในการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว สำหรับเราคำนี้มันแทงใจมาก เพราะเรามีลูกมา 2คนแล้วค่ะ กับแฟนเก่าที่เลิกกันไป ตอนท้องไม่เคยมีคนดูแลเลยสักครั้ง ถ้ามันต้องเป็นแบบนี้อีกมันก็ยากนะคะที่จะต้องทำใจยอมรับ เขาบอกว่าเขาพร้อม แต่เราไม่พร้อมหรอกที่จะดูแลรับผิดชอบลูก 3คนลำพัง มันลำบากกับชีวิต ควรเอาเด็กออกซะ
พักสายตาแป๊ปนึงนะคะ เดี๋ยวรีบมาต่อ