เราจะตามหาคนที่เราผ่านพบเจอเพียงชั่วครู่ได้จากไหนบ้างหรอครับ.
มันต้องมีคนเคยเป็นเหมือนผมบ้างแหละที่แบบเจอใครคนนึงที่ชอบ,ถูกใจในสถานที่ใดที่นึง อยากรู้จักเขาแต่ไม่ได้พูดคุยหรือขอช่องทางติดต่อเขาไว้ พลาดโอกาสนั้นไป เลยตามค้นหาเขาตามที่เช็คอิน แฮชแท็กในทุกสถานที่ที่เจอกันและคิดว่าเขาจะไป55555 ดูเหมือนน้ำเน่าแต่มันก็คือความพยายามอย่างหนึ่ง ผมเคยหาบ่อยครับแบบนี้เจอบ้างไม่เจอบ้างแล้วแต่โชค แต่คนนี้สุดจริงอยากหาให้เจอมาก เรื่องมันเป็นงี้ครับ // คือผมนั่งเครื่องบินกลับบ้านช่วงก่อนปีใหม่จากดอนเมือง-พิษณุโลก เผอิญเจอสาวแว่นคนนึงนั่งรอขึ้นเครื่องอยู่ใกล้ๆ แพ้มากกกก ปกติเป็นคนแพ้สาวแว่นอยู่แล้ว คนนี้ก็ใส่แว่นธรรมดานี้แหละแต่สวยธรรมชาติมาก หน้าไม่แต่งอะไรมาก ทรงหน้าไปทางจันจินิดนึง ดูเป็นหญิงห้าวๆหน่อย และที่พีคไปกว่านั้นคือหน้าเหมือนคนที่ผมแอบชอบอยู่ทุกวันนี้เป๊ะอย่างกะแฝด คือผมก็แอบชอบสาวแว่นอยู่คนนึงเหมือนกันข้างๆที่ทำงาน ลักษณะก็แบบนี้แหละ ชอบมาปีกว่าละตั้งแต่เขามาทำงานใหม่ๆจนเขาย้ายออกไปก็ยังชอบเขา เหมือนกัน เฟสก็ได้มาจากการสืบค้นแนวนี้แหละ //กลับเข้าเรื่องเหอะ // คือเพราะหน้าเหมือนกันนี้แหละเลยติดใจ เวลาต่อแถวขึ้นรถก็แถวข้างๆกัน ยืนในรถก็ยืนข้างๆกันผมก็มองเขาตลอดพอเขามองมาผมทำเป็นหันหน้าหนีมองไปทางอื่น เเต่เขาก็หันมามองอยู่บ่อยๆนะ(หรือคิดไปเอง55) เวลารถไปถึงที่เครื่องผมก็รอออกคนสุดท้ายเพราะอยู่ข้างในสุด และที่พีคไปกว่านั้นคือเขาก็ยืนรออกคนสุดท้ายเหมือนกัน แล้วผมกับเขาก็ได้ออกเป็น2คนสุดท้าย5555 คือมันเขินไปหมดอะไม่คิดว่าจะใกล้ขนาดนี้ ผมก็ขึ้นเครื่องไปแล้วก็ไม่เห็นเขาอีกเลย คิดในใจคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วแหละเห้ออ ผมก็นั่งของผมไปสักพักเขาก็เดินมาใกล้ๆหันมายิ้มให้แล้วก็มานั้งเบาะข้างหน้าผมเฉย มันสุดกว่าสุดอะอะไรจะโชคดีขนาดนั้น พีคในพีคมันลอยไปหมดแล้วใจ ลอยไปบนฟ้าาาและก็ลอยจริงๆเครื่องขึ้นฟ้าบินไปพิษณุโลก พอถึงพิษณุโลกผมก็รอให้เขาลงก่อนแล้วจะเดินตามเขาไป เขาก็ไม่ยอมลงสักที ที่นั้งข้างๆเขาก็ไปหมดแล้ว ผมทนไม่ไหวเวียนหัวจะอ้วก(สงสัยเมา) เลยลงไปก่อน และแน่นอนครับเขาก็เดินตามหลังผมมาติดๆเลย ในใจคิดจัดไหมๆสักทีเหอะหัวใจ จากนี้อาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ผมก็เลยตัดสินอย่างลูกผู้ชาย....เดินกลับทางใครทางมัน พ่ามมม!! ก็คนมันขี้อายนิจะให้ทำไงละ555555 และผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย กลับถึงบ้านเสียดาย คิดในใจทำไมวะ ทำไมเราไม่ขอเบอร์เขาไป เพลงความกล้า-ฮอบบิทก็ลอยขึ้นมาในหัว555555555
มันมีไหมครับแบบว่าตรวจเช็ครายชื่อคนที่ขึ้นเครื่องFlightเดียวกับเราได้ คงไม่มีสินะเพราะน่าจะเป็นความลับเรื่องแบบนี้อ่ะ ถ้าพรหมลิขิตมีจริงก็ขอให้เธอเข้ามาอ่านแล้วก็แล้วกันนะ เธอคนที่นั่งจากดอนเมือง-พิณษุโลก วันที่24ธค. เวลา6:00 จากเบาะหลัง
เราจะตามหาคนคนนึงได้จากที่ไหน?
มันต้องมีคนเคยเป็นเหมือนผมบ้างแหละที่แบบเจอใครคนนึงที่ชอบ,ถูกใจในสถานที่ใดที่นึง อยากรู้จักเขาแต่ไม่ได้พูดคุยหรือขอช่องทางติดต่อเขาไว้ พลาดโอกาสนั้นไป เลยตามค้นหาเขาตามที่เช็คอิน แฮชแท็กในทุกสถานที่ที่เจอกันและคิดว่าเขาจะไป55555 ดูเหมือนน้ำเน่าแต่มันก็คือความพยายามอย่างหนึ่ง ผมเคยหาบ่อยครับแบบนี้เจอบ้างไม่เจอบ้างแล้วแต่โชค แต่คนนี้สุดจริงอยากหาให้เจอมาก เรื่องมันเป็นงี้ครับ // คือผมนั่งเครื่องบินกลับบ้านช่วงก่อนปีใหม่จากดอนเมือง-พิษณุโลก เผอิญเจอสาวแว่นคนนึงนั่งรอขึ้นเครื่องอยู่ใกล้ๆ แพ้มากกกก ปกติเป็นคนแพ้สาวแว่นอยู่แล้ว คนนี้ก็ใส่แว่นธรรมดานี้แหละแต่สวยธรรมชาติมาก หน้าไม่แต่งอะไรมาก ทรงหน้าไปทางจันจินิดนึง ดูเป็นหญิงห้าวๆหน่อย และที่พีคไปกว่านั้นคือหน้าเหมือนคนที่ผมแอบชอบอยู่ทุกวันนี้เป๊ะอย่างกะแฝด คือผมก็แอบชอบสาวแว่นอยู่คนนึงเหมือนกันข้างๆที่ทำงาน ลักษณะก็แบบนี้แหละ ชอบมาปีกว่าละตั้งแต่เขามาทำงานใหม่ๆจนเขาย้ายออกไปก็ยังชอบเขา เหมือนกัน เฟสก็ได้มาจากการสืบค้นแนวนี้แหละ //กลับเข้าเรื่องเหอะ // คือเพราะหน้าเหมือนกันนี้แหละเลยติดใจ เวลาต่อแถวขึ้นรถก็แถวข้างๆกัน ยืนในรถก็ยืนข้างๆกันผมก็มองเขาตลอดพอเขามองมาผมทำเป็นหันหน้าหนีมองไปทางอื่น เเต่เขาก็หันมามองอยู่บ่อยๆนะ(หรือคิดไปเอง55) เวลารถไปถึงที่เครื่องผมก็รอออกคนสุดท้ายเพราะอยู่ข้างในสุด และที่พีคไปกว่านั้นคือเขาก็ยืนรออกคนสุดท้ายเหมือนกัน แล้วผมกับเขาก็ได้ออกเป็น2คนสุดท้าย5555 คือมันเขินไปหมดอะไม่คิดว่าจะใกล้ขนาดนี้ ผมก็ขึ้นเครื่องไปแล้วก็ไม่เห็นเขาอีกเลย คิดในใจคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วแหละเห้ออ ผมก็นั่งของผมไปสักพักเขาก็เดินมาใกล้ๆหันมายิ้มให้แล้วก็มานั้งเบาะข้างหน้าผมเฉย มันสุดกว่าสุดอะอะไรจะโชคดีขนาดนั้น พีคในพีคมันลอยไปหมดแล้วใจ ลอยไปบนฟ้าาาและก็ลอยจริงๆเครื่องขึ้นฟ้าบินไปพิษณุโลก พอถึงพิษณุโลกผมก็รอให้เขาลงก่อนแล้วจะเดินตามเขาไป เขาก็ไม่ยอมลงสักที ที่นั้งข้างๆเขาก็ไปหมดแล้ว ผมทนไม่ไหวเวียนหัวจะอ้วก(สงสัยเมา) เลยลงไปก่อน และแน่นอนครับเขาก็เดินตามหลังผมมาติดๆเลย ในใจคิดจัดไหมๆสักทีเหอะหัวใจ จากนี้อาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว ผมก็เลยตัดสินอย่างลูกผู้ชาย....เดินกลับทางใครทางมัน พ่ามมม!! ก็คนมันขี้อายนิจะให้ทำไงละ555555 และผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย กลับถึงบ้านเสียดาย คิดในใจทำไมวะ ทำไมเราไม่ขอเบอร์เขาไป เพลงความกล้า-ฮอบบิทก็ลอยขึ้นมาในหัว555555555
มันมีไหมครับแบบว่าตรวจเช็ครายชื่อคนที่ขึ้นเครื่องFlightเดียวกับเราได้ คงไม่มีสินะเพราะน่าจะเป็นความลับเรื่องแบบนี้อ่ะ ถ้าพรหมลิขิตมีจริงก็ขอให้เธอเข้ามาอ่านแล้วก็แล้วกันนะ เธอคนที่นั่งจากดอนเมือง-พิณษุโลก วันที่24ธค. เวลา6:00 จากเบาะหลัง