เทศกาลแห่งความเหงา

คงไม่ได้ไปเล่นน้ำที่ไหน แล้วพรุ่งนี้ ก็คงเป็นวันธรรมดาๆวันนึง ที่ไม่ได้มีความพิเศษอะไร เหงาจังเลยครับ คนที่เราอยากคุย เค้าก็ไม่อยากคุยกับเรา เพื่อนก็ไม่มี ไม่รู้จะคุยกับใคร อยากลองไปเที่ยวกลางคืนบ

เคยเป็นมั้ย บางทีก็เหงาๆเพ้อๆ จนเบื่อตัวเอง :- แบบว่าโสด เบื่อๆก็มาตั้งกระทู้เรียกแขก หาเพื่อนคุยไปเรื่อยเปื่อย พอบทมีคนมาคุยด้วย ก็ดันเบื่อต่อได้อีก สักพักคุยกันแบบเซ็งๆ เนือยๆ แล้วก็เลิกคุย (คาดว่า

แวะมาทักทายกันหลังไมค์ได้นะครับ ใครเหงาไม่มีเพื่อน ปรึกษา คุยเรื่อยเปื่อย ระบายอารมณ์ได้หมดๆ

ผมเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนมีเเฟนนะพอวันเทศกาลพวกนี้ก็เลยไม่ได้ออกไปไหนนอนอยู่เเต่บ้านทั้งวัน เเต่ที่ผมเกลียดวันพวกนี้เพราะเวลาจะหาข้าวกินหาค่อนข้างยากนะจะไปกินข้าวที่ไหนร้านนู้นก็ปิดร้านนี้ก็ปิดหากินไม่ได

ไปด้วยวีซ่าทำงานที่มีการเชิญจากนายจ้าง ต้องบอกก่อนว่านายจ้างเราเป็นแฟนของอาซึ่งเขาทำฟาร์มทำร้านอาหารและทำไร่สตอเบอรี่ที่ออสเตรเลียอยู่ที่ queensland เรื่องภาษาเราไม่ได้เท่าไหร่แต่ไม่ได้มีปัญหาอะไรในกา

เสียงฝนตก...พรำๆ   ทำให้คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย... คิดถึงวัยเด็ก.. คิดถึงคนที่บ้าน.. คิดถึงแฟนเก่า.. คิดถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา ที่คิดว่า..น่าจะทำให้ดีกว่านี้ ทำไม ณ ตอนนั้น ทำแบบนั้น ไม่ทำ

สวัสดีค่ะทุกคนเราเด็กม.5ที่ผ่านมาเรามีคนคุยแฟนมาตลอด(ไม่ทิ้งการเรียนนะคะ)แล้วพอเราเลิกกับแฟนคนล่าสุดเรากลับเหงามากแต่ชินกับการใช้ชีวิตคนเดียวอยู่แล้วแต่ก็ไม่ได้อยากให้แฟนเก่ากลับมาแค่อยากคุยกับใครสักค

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราเป็นคนหลับยากมากเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วบางทีใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะหลับต้องคิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วแบบวันนี้เรานอนไม่หลับ แต่พอเรากำลังจะนอน กำลังจะหลับแล้วแหละค่ะ คนที่บ้านชอบมา

เพิ่งมาสังเกตตัวเอง ยอมรับว่าถึงเวลานอนไม่ง่วงง่ายๆฝืนจนสมองเบลอจนผลอยหลับคามือถือ ซักพักจินตนาการสะเปะสะปะเรื่อยเปื่อยทั้งที่เราไม่ได้คิดแต่สตอรี่มันเล่นไปเอง ขอโทษที่ไม่ได้ใส่ใจสุขภาพตั้งแต่แรกครับ