อยากเอาชนะ อยากอยู่เหนือคนอื่น อยากได้การยอมรับ อยากได้รับการยกย่อง ต้องการมีชื่อเสียงกล่าวขานถึง
ใช้วิธีสร้างล็อคอินบัตรประชาชนหลายสิบอันเพื่อไว้โหวตดันกระทู้ตัวเองขึ้นแนะนำ ดันกระู้ที่ตัวเองเม้นท์ขึ้นแนะนำ
มุ่งให้เพื่อนสมาชิกเห็นกระทู้แนะนำ จะได้เห็นตัวเองด้วย อวดรู้ อวดว่ามีข้อมูล แต่ความจริงคือลอกจากที่อื่นมาแปะทั้งนั้น
ด้วยความเจ้าเล่ห์ ก็ใช้วิธีทำเป็นสนับสนุนคนในกลุ่มตัวเอง หรือสนับสนุนคนอื่นที่อยากดึงเข้าไปเป็นพวก
ก็ดันกระทู้ของคนพวกนั้นขึ้นแนะนำด้วย กลบเกลื่อนความอยากดีอยากเด่นของตัวเองไว้ แบบดันตัวเองสามดันคนอื่นหนึ่ง
พอเพื่อนสมาชิกจับได้ไล่ทัน ก็อ้างว่าสิ่งที่ตัวเองทำคือการสร้างสรรค์บอร์ด คอยดันกระทู้ที่ดีมีสาระขึ้นแนะนำ
โดยไม่มีจิตสำนึกอันถูกต้องว่า ตัวเองไม่มีสิทธิ์ และกำลังล่วงสิทธิ์เพื่อนสมาชิกที่จะคอยกำกับกระทู้ว่าอันไหนควรขึ้นแนะนำ
เพื่อนสมาชิกทั้งหลายไม่มีใครให้ความสำคัญกับกระทู้แนะนำถึงขั้นต้องสร้างล็อคอินมาระดมโหวต
ปล่อยให้เป็นฉันทามติของเพื่อนสมาชิกที่ใครชอบและถูกใจกระทู้ไหนก็กดโหวต ไม่ชอบ ไม่ถูกใจก็ไม่กด
คอยดูเถอะ หลังจากกระทู้นี้แล้ว ยิ่งจะมีการเฝ้าบอร์ดคอยกดโหวตหนักกว่าเดิม ตามสันพาลที่ชอบเอาชนะ
โดยไม่สำนึกถึงความจริงและความถูกต้อง
ใช้หลายล็อคอิน ทั้งอวตาร อวยตัวเอง ตั้งกระทู้เอง เม้นท์เอง โหวตดันตัวเอง ด่า กล่าวหาใส่ร้ายเพื่อนสมาชิก หยาบคาย
บอร์ดแห่งนี้ คือที่แลกเปลี่ยนความคิด เหตุผล มุมมอง อยู่ร่วมกันด้วยความเห็นที่ตรงกัน และความเห็นที่แตกต่างกัน
ไม่ใช่สถานที่อวดรู้สำหรับคนบางคน ที่เอาแต่ลอกข้อมูลมาแปะแล้วข่มทับเพื่อนสมาชิกคนอื่นว่ารู้ไม่เท่าตัวเอง
ความเห็นความคิดดี ๆ ไม่เคยมี อาศัยความด้าน ลอก ตัดแต่งข้อมูลสารพัดมาแปะเพื่ออวดรู้ หวังให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเป็นคนรอบรู้
ลอกของคนอื่นมาแปะโดยไม่ให้เครดิตเจ้าของผลงาน ก็คือการขโมยอย่างไม่ละอาย แค่เพราะอยากอวดรู้
เวลาอวดรู้ ลงชื่อตัวเองท้ายความเห็นทุกครั้ง เพื่อประกาศนาม หวังได้รับการยกย่องเชิดชู ได้ชื่อเสียง
เวลาหยาบคาย แสดงความพาล ระราน กล่าวหาใส่ร้ายคนอื่น กลับไม่กล้าแสดงตัว ใช้ล็อคอินอวตารที่นับได้เป็นร้อยๆล็อคอิน
แล้วทำด้านเหมือนไม่ใช่ตัวเอง ไม่เกี่ยวกับตัวเอง
ล็อคอินอย่างไอเดน เกี๊ยก โจหมี เล่นบอร์ดไปตามธรรมชาติ แสดงความเห็น แสดงทัศนคติที่เป็นตัวของตัวเอง
พวกเขาก็เป็น "แบรนด์" ในราชดำเนิน ไม่ต้องใช้วิธีการเจ้าเล่ห์เพื่อพยายามสร้างแบรนด์ให้ตัวเอง
คนมีดี สังคมจะมองเห็นเอง ยอมรับเอง เป็นกลไกธรรมชาติของสังคม
แต่คนที่ไม่มีดี ต่อให้พยายามเท่าไร สังคมก็มองไม่เห็น ไม่ยอมรับ ไม่เป็น "แบรนด์" ที่สังคมกล่าวถึง
หากมีมุมมองที่ดี หากมีความคิดที่แหลมคม มีเหตุผลที่สังคมรับฟังแล้วคล้อยตาม
มีลีลาลูกเล่นที่สังคมชื่นชอบ ล็อคอินนั้นก็จะเกิด "แบรนด์" ที่สังคมให้การยอมรับ ชื่นชม กล่าวถึง
แต่หากไร้มุมมองความคิดเหตุผลที่แหลมคม มีแค่ข้อมูลที่ลอกมาแปะเพื่อพยายามแสดงความรู้ความเด่น
สังคมก็มองเห็นว่าไร้ค่า อาจมีคนชื่นชอบบ้าง แต่ก็แค่นั้น เพราะถือว่าเป็นสินค้าก็อปปี้ที่ไม่น่าสนใจ
ยิ่งพยายามเปล่งแสงให้ตัวเอง ก็เหมือนหิ่งห้อยตอนเที่ยง ยิ่งเจ้าเล่ห์ตีเนียนเข้าหาล็อคอินนั้นล็อคอินนี้เพื่อจะได้โหนอวดรู้
สังคมยิ่งเห็นความไม่ปกติ สังคมยิ่งจับได้ไล่ทัน สังคมยิ่งไม่ให้การยอมรับ ต่อให้ขึ้นแนะนำทุกกระทู้ทุกคอมเม้นท์
ในสนามแห่งความคิด การเอาชนะ คือการใช้ความคิดที่ดีกว่า สร้างสรรค์กว่า
ไม่ใช่ขาดความคิดแล้วใช้วิธีลอกข้อมูลมาแปะเพื่ออวดว่ารู้กว่า ไม่ใช่การทำลายด้วยการกล่าวหาใส่ร้ายอย่างหยาบคาย
ไม่ใช่การสร้างล็อคอินมากดโหวตตัวเอง ไม่ใช่การใช้ล็อคอินที่สร้างมาอวยตัวเอง ไม่ใช่การทำลายคนอื่นเพื่อให้เหลือแค่ตัวเอง
เพราะต่อให้เหลือแค่ตัวเอง แต่ขาดความคิดที่ดี มีแค่การลอกข้อมูลมาแปะ ตัดแต่งข้อมูลมาแปะ สังคมก็ไม่ยกย่องอยู่ดี
ไม่ใชการอวดตัว ว่ารวย ว่ามีน้ำใจ ว่าทำดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ใช่สนามแห่งความกร่าง อวดบารมี ไม่ใช่การสร้างแบรนด์ปลอมๆ
ไม่ใช่การสร้างล็อคอินหลายบุคลิกหลายตัวตนเพื่อทำเป็นสนทนาเรื่องธุรกิจ เรื่องสำคัญๆ เพื่อให้ตัวเองดูโดดเด่น
เพียงแค่มีความคิด เหตุผล มุมมองที่ดี แหลมคม สังคมก็จะให้การยอมรับและยกย่องชื่นชม ไม่ต้องจอมปลอมใดๆ
ในสังคม ย่อมมีความหลากหลายทางนิสัย บุคลิก ความคิดมุมมอง
ขัดแย้งกันได้ ทะเลาะกันได้ แต่ไม่ใช่แตกแยก ไม่ใช่เจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ใช่ต้องทำลายกัน
ไม่ใช่อยากเด่นเป็นที่ยกย่อง ก็วิ่งเข้าไปเป็นแดงร่วมกับกลุ่มหนึ่ง อ้างอุดมการณ์ อ้างประชาธิปไตย
พอไม่เป็นตามที่หวัง ก็วิ่งไปเป็นแดงอีกกลุ่มเพื่อโหนความเป็นแดงไว้สร้างการยอมรับแล้วหันกลับมาทำลายแดงกลุ่มเก่า
หนักเข้า ก็เลยกลายเป็นตัวตลกในสังคมไป เพราะร่างหนึ่งอ้างความเป็นแดง แต่อีกร่างไล่ด่าใส่ร้ายแดง
ร่างหนึ่งอวยสลิ่ม เชียร์ ผดก. เพื่อทำลายแดง ร่างหนึ่งมุ่งทำลายสลิ่มอ้างประชาธิปไตยเพื่อให้ตัวเองได้การยอมรับในกลุ่ม
ร่างหนึ่งสร้างบุคลิกเป็นนักธุรกิจการเงิน ร่างหนึ่งสร้างบุคลิกเป็นคนสนใจกีฬา และอีกหลายร่างหลายบุคลิก
จนสับสนไปหมดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ เล่นเว็บบอร์ดหรือเล่นจิ๊กซอว์ในห้องคนป่วยทางจิต
เพียงแค่ต้องการความสำคัญ เพียงแค่อยากได้ความเด่นดัง เพียงแค่อยากได้การยอมรับยกย่อง
คนอื่นๆมากมายหลายคน ไม่เห็นต้องลงทุนทำอะไรพิลึกแบบนี้ เขาก็ยังได้รับการกล่าวถึงยอมรับยกย่อง
อะไรที่ผิดกลไกธรรมชาติของสังคม พยายามสร้างแบรนด์ ก็เหมือนโฆษณามอมเมา จะใช้ได้ในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
เมื่อสังคมรู้ทัน ก็หมดราคา หมดความน่าเชื่อถือ
ใช้วิธีหาพวก ยกย่องคนนั้นคนนี้ กล่าวหาใส่ร้ายอวดข่มคนนั้น แล้วเปรียบเทียบว่าใครดีกว่ากัน มุ่งหวังให้เกิดการแยกพวก
เมื่อเกิดการแยกพวก ก็จะได้ฉวยโอกาสแทรกตัวเข้าไปสร้างพวกแล้วแสร้างทำดีมีน้ำใจด้วยเพื่อให้เป็นฐานหนุนตัวเอง
จึงเป็นบุคคลที่อันตรายอย่างยิ่งสำหรับสังคมแห่งนี้
อาการป่วยแบบนี้ดูไม่ยาก มักมีอาการผมร่วงจนหัวล้านเลื่อม เลื่อมวับๆ
คนป่วย
ใช้วิธีสร้างล็อคอินบัตรประชาชนหลายสิบอันเพื่อไว้โหวตดันกระทู้ตัวเองขึ้นแนะนำ ดันกระู้ที่ตัวเองเม้นท์ขึ้นแนะนำ
มุ่งให้เพื่อนสมาชิกเห็นกระทู้แนะนำ จะได้เห็นตัวเองด้วย อวดรู้ อวดว่ามีข้อมูล แต่ความจริงคือลอกจากที่อื่นมาแปะทั้งนั้น
ด้วยความเจ้าเล่ห์ ก็ใช้วิธีทำเป็นสนับสนุนคนในกลุ่มตัวเอง หรือสนับสนุนคนอื่นที่อยากดึงเข้าไปเป็นพวก
ก็ดันกระทู้ของคนพวกนั้นขึ้นแนะนำด้วย กลบเกลื่อนความอยากดีอยากเด่นของตัวเองไว้ แบบดันตัวเองสามดันคนอื่นหนึ่ง
พอเพื่อนสมาชิกจับได้ไล่ทัน ก็อ้างว่าสิ่งที่ตัวเองทำคือการสร้างสรรค์บอร์ด คอยดันกระทู้ที่ดีมีสาระขึ้นแนะนำ
โดยไม่มีจิตสำนึกอันถูกต้องว่า ตัวเองไม่มีสิทธิ์ และกำลังล่วงสิทธิ์เพื่อนสมาชิกที่จะคอยกำกับกระทู้ว่าอันไหนควรขึ้นแนะนำ
เพื่อนสมาชิกทั้งหลายไม่มีใครให้ความสำคัญกับกระทู้แนะนำถึงขั้นต้องสร้างล็อคอินมาระดมโหวต
ปล่อยให้เป็นฉันทามติของเพื่อนสมาชิกที่ใครชอบและถูกใจกระทู้ไหนก็กดโหวต ไม่ชอบ ไม่ถูกใจก็ไม่กด
คอยดูเถอะ หลังจากกระทู้นี้แล้ว ยิ่งจะมีการเฝ้าบอร์ดคอยกดโหวตหนักกว่าเดิม ตามสันพาลที่ชอบเอาชนะ
โดยไม่สำนึกถึงความจริงและความถูกต้อง
ใช้หลายล็อคอิน ทั้งอวตาร อวยตัวเอง ตั้งกระทู้เอง เม้นท์เอง โหวตดันตัวเอง ด่า กล่าวหาใส่ร้ายเพื่อนสมาชิก หยาบคาย
บอร์ดแห่งนี้ คือที่แลกเปลี่ยนความคิด เหตุผล มุมมอง อยู่ร่วมกันด้วยความเห็นที่ตรงกัน และความเห็นที่แตกต่างกัน
ไม่ใช่สถานที่อวดรู้สำหรับคนบางคน ที่เอาแต่ลอกข้อมูลมาแปะแล้วข่มทับเพื่อนสมาชิกคนอื่นว่ารู้ไม่เท่าตัวเอง
ความเห็นความคิดดี ๆ ไม่เคยมี อาศัยความด้าน ลอก ตัดแต่งข้อมูลสารพัดมาแปะเพื่ออวดรู้ หวังให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเป็นคนรอบรู้
ลอกของคนอื่นมาแปะโดยไม่ให้เครดิตเจ้าของผลงาน ก็คือการขโมยอย่างไม่ละอาย แค่เพราะอยากอวดรู้
เวลาอวดรู้ ลงชื่อตัวเองท้ายความเห็นทุกครั้ง เพื่อประกาศนาม หวังได้รับการยกย่องเชิดชู ได้ชื่อเสียง
เวลาหยาบคาย แสดงความพาล ระราน กล่าวหาใส่ร้ายคนอื่น กลับไม่กล้าแสดงตัว ใช้ล็อคอินอวตารที่นับได้เป็นร้อยๆล็อคอิน
แล้วทำด้านเหมือนไม่ใช่ตัวเอง ไม่เกี่ยวกับตัวเอง
ล็อคอินอย่างไอเดน เกี๊ยก โจหมี เล่นบอร์ดไปตามธรรมชาติ แสดงความเห็น แสดงทัศนคติที่เป็นตัวของตัวเอง
พวกเขาก็เป็น "แบรนด์" ในราชดำเนิน ไม่ต้องใช้วิธีการเจ้าเล่ห์เพื่อพยายามสร้างแบรนด์ให้ตัวเอง
คนมีดี สังคมจะมองเห็นเอง ยอมรับเอง เป็นกลไกธรรมชาติของสังคม
แต่คนที่ไม่มีดี ต่อให้พยายามเท่าไร สังคมก็มองไม่เห็น ไม่ยอมรับ ไม่เป็น "แบรนด์" ที่สังคมกล่าวถึง
หากมีมุมมองที่ดี หากมีความคิดที่แหลมคม มีเหตุผลที่สังคมรับฟังแล้วคล้อยตาม
มีลีลาลูกเล่นที่สังคมชื่นชอบ ล็อคอินนั้นก็จะเกิด "แบรนด์" ที่สังคมให้การยอมรับ ชื่นชม กล่าวถึง
แต่หากไร้มุมมองความคิดเหตุผลที่แหลมคม มีแค่ข้อมูลที่ลอกมาแปะเพื่อพยายามแสดงความรู้ความเด่น
สังคมก็มองเห็นว่าไร้ค่า อาจมีคนชื่นชอบบ้าง แต่ก็แค่นั้น เพราะถือว่าเป็นสินค้าก็อปปี้ที่ไม่น่าสนใจ
ยิ่งพยายามเปล่งแสงให้ตัวเอง ก็เหมือนหิ่งห้อยตอนเที่ยง ยิ่งเจ้าเล่ห์ตีเนียนเข้าหาล็อคอินนั้นล็อคอินนี้เพื่อจะได้โหนอวดรู้
สังคมยิ่งเห็นความไม่ปกติ สังคมยิ่งจับได้ไล่ทัน สังคมยิ่งไม่ให้การยอมรับ ต่อให้ขึ้นแนะนำทุกกระทู้ทุกคอมเม้นท์
ในสนามแห่งความคิด การเอาชนะ คือการใช้ความคิดที่ดีกว่า สร้างสรรค์กว่า
ไม่ใช่ขาดความคิดแล้วใช้วิธีลอกข้อมูลมาแปะเพื่ออวดว่ารู้กว่า ไม่ใช่การทำลายด้วยการกล่าวหาใส่ร้ายอย่างหยาบคาย
ไม่ใช่การสร้างล็อคอินมากดโหวตตัวเอง ไม่ใช่การใช้ล็อคอินที่สร้างมาอวยตัวเอง ไม่ใช่การทำลายคนอื่นเพื่อให้เหลือแค่ตัวเอง
เพราะต่อให้เหลือแค่ตัวเอง แต่ขาดความคิดที่ดี มีแค่การลอกข้อมูลมาแปะ ตัดแต่งข้อมูลมาแปะ สังคมก็ไม่ยกย่องอยู่ดี
ไม่ใชการอวดตัว ว่ารวย ว่ามีน้ำใจ ว่าทำดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ใช่สนามแห่งความกร่าง อวดบารมี ไม่ใช่การสร้างแบรนด์ปลอมๆ
ไม่ใช่การสร้างล็อคอินหลายบุคลิกหลายตัวตนเพื่อทำเป็นสนทนาเรื่องธุรกิจ เรื่องสำคัญๆ เพื่อให้ตัวเองดูโดดเด่น
เพียงแค่มีความคิด เหตุผล มุมมองที่ดี แหลมคม สังคมก็จะให้การยอมรับและยกย่องชื่นชม ไม่ต้องจอมปลอมใดๆ
ในสังคม ย่อมมีความหลากหลายทางนิสัย บุคลิก ความคิดมุมมอง
ขัดแย้งกันได้ ทะเลาะกันได้ แต่ไม่ใช่แตกแยก ไม่ใช่เจ้าคิดเจ้าแค้น ไม่ใช่ต้องทำลายกัน
ไม่ใช่อยากเด่นเป็นที่ยกย่อง ก็วิ่งเข้าไปเป็นแดงร่วมกับกลุ่มหนึ่ง อ้างอุดมการณ์ อ้างประชาธิปไตย
พอไม่เป็นตามที่หวัง ก็วิ่งไปเป็นแดงอีกกลุ่มเพื่อโหนความเป็นแดงไว้สร้างการยอมรับแล้วหันกลับมาทำลายแดงกลุ่มเก่า
หนักเข้า ก็เลยกลายเป็นตัวตลกในสังคมไป เพราะร่างหนึ่งอ้างความเป็นแดง แต่อีกร่างไล่ด่าใส่ร้ายแดง
ร่างหนึ่งอวยสลิ่ม เชียร์ ผดก. เพื่อทำลายแดง ร่างหนึ่งมุ่งทำลายสลิ่มอ้างประชาธิปไตยเพื่อให้ตัวเองได้การยอมรับในกลุ่ม
ร่างหนึ่งสร้างบุคลิกเป็นนักธุรกิจการเงิน ร่างหนึ่งสร้างบุคลิกเป็นคนสนใจกีฬา และอีกหลายร่างหลายบุคลิก
จนสับสนไปหมดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ เล่นเว็บบอร์ดหรือเล่นจิ๊กซอว์ในห้องคนป่วยทางจิต
เพียงแค่ต้องการความสำคัญ เพียงแค่อยากได้ความเด่นดัง เพียงแค่อยากได้การยอมรับยกย่อง
คนอื่นๆมากมายหลายคน ไม่เห็นต้องลงทุนทำอะไรพิลึกแบบนี้ เขาก็ยังได้รับการกล่าวถึงยอมรับยกย่อง
อะไรที่ผิดกลไกธรรมชาติของสังคม พยายามสร้างแบรนด์ ก็เหมือนโฆษณามอมเมา จะใช้ได้ในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
เมื่อสังคมรู้ทัน ก็หมดราคา หมดความน่าเชื่อถือ
ใช้วิธีหาพวก ยกย่องคนนั้นคนนี้ กล่าวหาใส่ร้ายอวดข่มคนนั้น แล้วเปรียบเทียบว่าใครดีกว่ากัน มุ่งหวังให้เกิดการแยกพวก
เมื่อเกิดการแยกพวก ก็จะได้ฉวยโอกาสแทรกตัวเข้าไปสร้างพวกแล้วแสร้างทำดีมีน้ำใจด้วยเพื่อให้เป็นฐานหนุนตัวเอง
จึงเป็นบุคคลที่อันตรายอย่างยิ่งสำหรับสังคมแห่งนี้
อาการป่วยแบบนี้ดูไม่ยาก มักมีอาการผมร่วงจนหัวล้านเลื่อม เลื่อมวับๆ