อยากเลิกกับแฟนแต่ก็ไม่อยากกลับบ้าน

คือเราคบกับแฟนมานานแล้ว เรามีกระทู้เก่าๆไปย้อนอ่านกันดูได้ค่ะ ที่ไม่อยากกลับบ้าน เพราะเบื่อสังคมชาวบ้านชนบทขี้นินทา กลับบ้านไปก็ไม่มีรายได้ ไม่มีเงินใช้ พ่อแม่เขาก็ไม่ให้ใช้หรอกค่ะ อยากจะเก็บกวาดบ้านรกๆ ก็มองกันตาเป็นมัน ว่าเอานั่นเอานี่ของตัวเองทิ้งบ้าง จับอะไรไม่ได้เลยบ้านรกมาก พอเราพูดเราอธิบายก็น้อยใจ แม้กระทั่งถุงพลาสติก มีอยู่ทุกซอกทุกมุมของบ้าน อันไหนที่ไม่ใช้ เราจะทิ้งก็ห้าม แม้แต่ของๆเราเองที่เราเก็บกวาดเองถุงมันใหญ่ๆก็ถามว่าอะไรจะทิ้งเหรอซึ่งมันมีแต่ถุงขนมแล้วพวกที่มันขึ้นสนิม ของในตู้เย็นไม่เคยกินแช่จนเน่า จะหยิบอะไรทิ้งไม่ได้เลย จะเก็บจะจะกวาดบ้าน จะถางป่าจะทำอะไร ก็ว่าอย่าทำแบบนั้นนะอย่าทำแบบนี้นะ ใครๆเขาก็พูดกันทั้งนั้นว่าบ้านเรารก ไม่น่าอยู่ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรายังเด็กแล้ว ห้ามการกระทำห้ามความคิด ทำให้เรากลายเป็นเด็กเก็บกด มันไม่ใช่แค่ห้ามเรื่องนี้ มันมีอีกหลายๆอย่าง มันมีผลกระทบต่อการเข้าสังคม การคบเพื่อน คือไม่กล้าออกความคิดแสดงความคิดเห็น กลัวเป็นที่ไม่พอใจของอีกฝ่าย ปีที่แล้วเราไปหาหมอจิตแพทย์ค่ะ กินยาอยู่ประมาณ7เดือน เป็นโรคซึมเศร้า แต่ก็ไม่ได้กินต่อ เพราะเราต้องกลับบ้านไปช่วงที่แม่ป่วยเข้าโรงพยาบาลไม่มีเวลาไปหาหมออื่นต่อเนื่องเลย กะว่ามาหางานทำแล้วจะเอายามากินต่อ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ไปหาหมออีกค่ะ ความคิดฟุ้งซ่านมาก พอเริ่มอยู่ตัวบ้าง แกดีขึ้นเราจึงหาช่องทางที่จะมาทำงานเพราะเราไม่ได้ทำงานเกือบครึ่งปี แฟนก็ส่งให้ใช้บ้าง แต่คือเรามีหนี้กยศ. ถ้าจะหางานทำแถวบ้านก็หายากค่ะและการอยู่บ้านมันทำให้เรากดดันเราจึงไม่อยากอยู่ ถ้าจะเลิกกับแฟนมันคงลำบากมากเลยใช่ไหมคะ เพราะยังไงญาติหรือไม่ก็พ่อแม่คงช่วยเราไม่ได้ เพื่อนสนิทเราก็ไม่มี บางคนเขาก็อยู่กับแฟน คือตอนนี้เราไม่มีคนที่คอยรับฟังและอยู่ข้างๆเลย ตอนนี้แฟนเราก็เช่นเคยค่ะ อยู่ที่บ่อนการพนัน สงสัยอะไรหรืองงอะไร ถามเพิ่มเติมได้ค่ะ เราอาจจะพิมพ์งงๆไปนิด