สมมติว่า Aใส่ร้ายผมโดยเล่าให้Bฟัง เเล้วผมรู้จากB ผมจึงจะไปคุยกับAให้ชัดเจน Bบอกอย่า เพราะจะทำให้AกับBมองหน้ากันไม่ติด บอกให้ผมรับสภาพไป
แถมยังโกรธผมกลับว่าทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกมันกับAบ้าง
ต่อมา ผมเอาเรื่องที่Bคุยกับผมไปคุยกับเพื่อนในกลุ่มตอนกลุ่มกำลังคุยเรื่องBกันอยู่ ประโยคเต็มๆที่บอกเพื่อนในกลุ่มคือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ "กุเคยถามBมันว่าเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ไหม ไอ้Bมันบอกก็ยังคุยเป็นเพื่อนกับแฟนเก่า" กับ "กุถามมันว่าคนนี้เป็นคนสุดท้ายป่าว(ปัจจุบันBมีแฟน) มันก็ตอบว่ากุไม่รู้หรอก มันตอบไม่ได้" นี่คือ2เรื่องที่ผมพูดลับหลังB โดยเป็นคำพูดที่ผมพูดตรงกับที่Bบอกผมเป๊ะๆไม่ได้ใส่ร้ายหรือบิดเบือนข้อมูลอะไรเลย Cที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม เอาที่ผมพูดไปบอกB Bจึงไม่พอใจผมเเล้วมาเคลียกับผมโดยบอกว่าCบอกมาแบบนี้
สรุป Bในเหตการณ์แรกที่เป็นคนกลางไม่อยากเดือดร้อน บอกให้ผมรับสภาพไปกับการถูกใส่ร้าย
Bในเหตการณ์ที่2 เป็นคนถูกพูดถึง(เเต่ไม่ใช่โดนใส่ร้าย)แบบเหตการณ์แรก ไม่พอใจจึงมาเคลียกับคนพูดที่เป็นผม โดยไม่เเคร์ว่าผมกับคนกลางจะมองหน้ากันไม่ติดเหมือนเหตการณ์ของตัวเอง
คำถามผมกับBใครผิด เเล้วผิดอะไร ยังไง มากน้อยเเค่ไหน
เหตุการณ์แบบนี้ผมผิดรึป่าว
แถมยังโกรธผมกลับว่าทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกมันกับAบ้าง
ต่อมา ผมเอาเรื่องที่Bคุยกับผมไปคุยกับเพื่อนในกลุ่มตอนกลุ่มกำลังคุยเรื่องBกันอยู่ ประโยคเต็มๆที่บอกเพื่อนในกลุ่มคือ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ นี่คือ2เรื่องที่ผมพูดลับหลังB โดยเป็นคำพูดที่ผมพูดตรงกับที่Bบอกผมเป๊ะๆไม่ได้ใส่ร้ายหรือบิดเบือนข้อมูลอะไรเลย Cที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม เอาที่ผมพูดไปบอกB Bจึงไม่พอใจผมเเล้วมาเคลียกับผมโดยบอกว่าCบอกมาแบบนี้
สรุป Bในเหตการณ์แรกที่เป็นคนกลางไม่อยากเดือดร้อน บอกให้ผมรับสภาพไปกับการถูกใส่ร้าย
Bในเหตการณ์ที่2 เป็นคนถูกพูดถึง(เเต่ไม่ใช่โดนใส่ร้าย)แบบเหตการณ์แรก ไม่พอใจจึงมาเคลียกับคนพูดที่เป็นผม โดยไม่เเคร์ว่าผมกับคนกลางจะมองหน้ากันไม่ติดเหมือนเหตการณ์ของตัวเอง
คำถามผมกับBใครผิด เเล้วผิดอะไร ยังไง มากน้อยเเค่ไหน