*** ... ครั้งแรก กับ บท-อาจ-สาด-จาน ... ***

จากกระทู้จิ๊กซอว์กวี
https://pantip.com/topic/38386697
ทำให้ผู้เล่นได้สนุกสนานและเรียนรู้กับการแต่งกลอนในรูปแบบต่างๆ

ด้วยโชคเข้าข้าง (ไม่เข้าตรงๆซะทีซิน่า) เด็กหญิงเจ้ยเลยจับได้รูปแบบ บทอัศจรรย์
หน้าของแฝดตาจ๋า และลุงเปลวอัคคี ลอยเข้ามา ณ บัดดล !!!

เอ้า!! ...มาชมกันค่ะ
ใคร...(ใจ) ไม่แข็งพอ อย่าไปอ่านนะคะ

เนื้อหา : บทอัศจรรย์
ประเภท: กลอนหก
คำบังคับ: สายมโน , น้องเมีย ,เลี้ยงกุมาร    
//ดูซิ จะโป๊งชึ่งซะหน่อย ดันมีคำว่า เลี้ยงกุมาร ซะงั้น


เด็กหญิงเจ้ย >>>>

กล่าวถึง ชายไทย ทั้งแท่ง         ทุกอย่าง แข็งแกร่ง ดั่งหิน
แต่มัก เขินอาย อาจิณ             พังภินท์ ล่มแท้ แน่นอน
ตรงนั้น ตรงนี้ ก็แข็ง                 ตรงแตง ที่กลับ พับอ่อน
สวนครัว รัวเริ่ม ขั้นตอน             ใส่ปุ๋ย เสียก่อน คงดี

ด้วยสาย มโน มาเต็ม                หยิบด้าย หยิบเข็ม เข้าที่
พับเพียบ เรียบร้อย เหมาะมี     ตั้งเข็ม แล้วจี่ เส้นชัย
เล็งปลาย ด้ายจ่อ พอลุ้น         หวังมุ่น ลอดวง ตรงใส่
หรือเพราะ ห่วงเล็ก เกินไป        ขยับ อยู่ได้ .. ชายเซ็ง

เหลือบเห็น น้องเมีย แต่ไกล     ตกใจ มือสั่น พลันเร่ง
ครั้งหน้า ชายจะ ไม่เกร็ง         ค่อยค่อย จ่อเล็ง เบาเบา
ด้ายกลับ งอนง้วย ทวยทด         กลัวหด เหี่ยวหนอ งอเฉา
ทำไง ดีฟระ ตัวเรา                 เสียงกระซิบ ผ่านเข้า พอดี

“พ่อจ๋า พ่อจ๋า หนูรู้”                     เสียงกุมาร ของตรู หรือนี่
“ใช้น้ำ บ่อน้อย ซะที”                    เข้าออกง่ายมี ชิงชัย
ด้วยความฉลาดเหลือสิ้น                ชายรีบแลบลิ้นเลียใส่
แต่กลับผงะทันใด                         ดันแลบลิ้นใส่เข็มเอย


นี่เป็นอะไรที่สุดๆ...แห่งความอัศจรรย์ใจของเด็กเจ้ยแล้วหล่ะ เอิ๊กๆๆ
วืดนิดๆไงก็ไม่รุ

ผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
ติชมได้ทุกเมื่อนะคะ กราบขอบพระคุณค่ะ

ป.ล.ตื่นเต้นกับบทอาจสาดจานของตัวเองมากค่ะ อิอิอิ