ผมกับแฟนคบกันมาได้ 4ปีกว่าจะ 5ปี ตลอดเวลา 2 ปีแรกที่คบกันเราอยู่ด้วยกันตลอด(จังหวัดเดียวกันโรงเรียนเดียวกัน) ผมแก่กว่าเธอแค่ไม่กี่เดือนแต่ผมเรียนก่อนเธอ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันจะเรียกได้ว่าผมไม่ค่อยสนใจเธอเท่าที่ควรก็ได้ผมละเลยหน้าที่แฟนที่ดีไม่ค่อยสนใจแฟนทำให้เธอเสียใจหลายต่อหลายครั้งผมนอกใจเธอคุยกับผู้หญิงคนอื่นติดเกมส์ติดเพื่อนแต่เธอก็ยังไม่ทิ้งผมไปเวลาเธองี่เง่าเอาแต่ใจผมก็เซ็งๆอาจจะมีเผลอด่าไปบ้างแต่ผมจำไม่ได้ ที่เธอเป็นแบบนี้อาจจะเพราะเธอยังเด็กผมก็พยายามอธิบายให้เธอเข้าใจเราทะเลาะกันเรื่องที่ผมไม่ค่อยสนใจเธอบ่อยมาก พอผมจบ ม6 ได้ไปเรียนต่อที่อื่นซึ่งไกลกันมาก แต่ผมก็ยังกลับมาหาเธอทุกๆปิดเทอมแต่นิสัยที่ยังไม่ค่อยสนใจแฟนติดเพื่อนไม่ค่อยแคร์เธอมันยังไม่หาย จนวันหนึ่งผมก็เล่นเกมตามปกติ แล้วเธอก็โกรธ เราก็ทะเลาะกันตอนนั้นผมไม่เข้าใจว่าเธอเป็นอะไรกับแค่เล่นเกมแปบเดียว ผมและเธอต่างคนต่างโมโหเธอเลยบอกว่าเราห่างกันสักพักมั้ย ??
ผมเลยบอกไปว่าถ้าจะห่างเลิกกันไปเลย หลังจากนั้นผมก็ไม่คุยกับเธอปิดโทรศัพย์เล่นเกมต่อ
หลังจากนั้น 2-3 วันผมพยายามง้อเธอแต่เธอก็ไม่กลับมาจนผมไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่ายังไงเธอก็คงไม่เลิก แต่ผมคิดผิดผมเห็นแก่ตัวเกินไป
เธอไม่กลับมาเหมือนครั้งก่อนๆ ผมได้แต่เสียใจย้อนคิดกลับไปว่าทำไมตอนที่มีเธออยู่ผมถึงไม่สนใจเธอ ไม่ทำหน้าที่แฟนที่ดี แต่พอเธอหายไปผมกลับคิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันผมตามง้อเธอทุกวิธีทาง ทุกทางจริงๆเธอบล็อคผมหมด บล็อคเบอร์เพื่อนผมรวมๆ10 กว่าคน. ผมสร้างเฟสใหม่ทักเธอไป จนเธอยอมคุนด้วยผมดีใจมาก เธอยอมกลับมาดีกับผมผมสัญญากับตัวเองกับเธอว่สจะไม่ทำตัวแย่ๆแบบนั้นอีก. จนอยู่ไปสักพักผมไม่รู้ว่าผมสนใจเธอมากไปหรือเปล่า เธอไม่เหมือนคนๆเดิมเธอเปลี่ยนไปจากเดิมมากเธอหาว่าผมงี่เง่า ไร้สาระบ้างด่าทอเวลาผมถามเธอเยอะๆ เธอจะว่าผมจู้จี้หน้ารำคาญ. ว่าผมเยอะเกินไปบ้าง ผมก็ไม่รู้ตัวเองเป็นอะไรก็ผมกลับมาสนใจเธอแต่เธอบอกไม่ต้องการ เราทะเลาะกันบ่อยครั้งเธอบอกผมทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอจะโมโหตลอดด่าผมด้วยคำหยาบคาย ผมยอมรับบางเรื่องผมไร้สาระจริงๆ แต่บางครั้งไม่เห็นจะต้องด่าผมขนาดนั้นเลย เวลาเราทะเลาะกันเรื่องที่ผมงี่เง่า เธอจะถามตลอดว่าเลิกมั้ยจะได้จบๆ ซึ่งเธอก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่กล้าเลิกกับเธออีกผมรักเธอมาก
ไม่ว่าเรื่องไหนที่เราทะเลาะกันถ้าเธอพูดขึ้นว่าเลิกกันมั้ยจะได้จบๆ ผมจะต้องยอมตลอด เพราะผมรักเธอ ผมเคยบอกเธอไปว่าที่งี่เง่าก็แค่กับแฟนคนเดียว เธอบอกมาว่าเธอไม่ต้องการ
ที่ผมมาพิมพ์ในพันทิปก็แค่อยากระบายครับ ผมโพสเฟส ลงสตอรี่ไอจีเธอก็จะว่าผมไม่จบ ผมระบายคนเดียวเธอก็ว่าผมเพ้อเจ้อทำตัวเป็นเด็ก
ผมแค่มาระบายครับ ขอบคุณครับ
ผมแค่อยากระบาย
ผมเลยบอกไปว่าถ้าจะห่างเลิกกันไปเลย หลังจากนั้นผมก็ไม่คุยกับเธอปิดโทรศัพย์เล่นเกมต่อ
หลังจากนั้น 2-3 วันผมพยายามง้อเธอแต่เธอก็ไม่กลับมาจนผมไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่ายังไงเธอก็คงไม่เลิก แต่ผมคิดผิดผมเห็นแก่ตัวเกินไป
เธอไม่กลับมาเหมือนครั้งก่อนๆ ผมได้แต่เสียใจย้อนคิดกลับไปว่าทำไมตอนที่มีเธออยู่ผมถึงไม่สนใจเธอ ไม่ทำหน้าที่แฟนที่ดี แต่พอเธอหายไปผมกลับคิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันผมตามง้อเธอทุกวิธีทาง ทุกทางจริงๆเธอบล็อคผมหมด บล็อคเบอร์เพื่อนผมรวมๆ10 กว่าคน. ผมสร้างเฟสใหม่ทักเธอไป จนเธอยอมคุนด้วยผมดีใจมาก เธอยอมกลับมาดีกับผมผมสัญญากับตัวเองกับเธอว่สจะไม่ทำตัวแย่ๆแบบนั้นอีก. จนอยู่ไปสักพักผมไม่รู้ว่าผมสนใจเธอมากไปหรือเปล่า เธอไม่เหมือนคนๆเดิมเธอเปลี่ยนไปจากเดิมมากเธอหาว่าผมงี่เง่า ไร้สาระบ้างด่าทอเวลาผมถามเธอเยอะๆ เธอจะว่าผมจู้จี้หน้ารำคาญ. ว่าผมเยอะเกินไปบ้าง ผมก็ไม่รู้ตัวเองเป็นอะไรก็ผมกลับมาสนใจเธอแต่เธอบอกไม่ต้องการ เราทะเลาะกันบ่อยครั้งเธอบอกผมทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต ทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเธอจะโมโหตลอดด่าผมด้วยคำหยาบคาย ผมยอมรับบางเรื่องผมไร้สาระจริงๆ แต่บางครั้งไม่เห็นจะต้องด่าผมขนาดนั้นเลย เวลาเราทะเลาะกันเรื่องที่ผมงี่เง่า เธอจะถามตลอดว่าเลิกมั้ยจะได้จบๆ ซึ่งเธอก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่กล้าเลิกกับเธออีกผมรักเธอมาก
ไม่ว่าเรื่องไหนที่เราทะเลาะกันถ้าเธอพูดขึ้นว่าเลิกกันมั้ยจะได้จบๆ ผมจะต้องยอมตลอด เพราะผมรักเธอ ผมเคยบอกเธอไปว่าที่งี่เง่าก็แค่กับแฟนคนเดียว เธอบอกมาว่าเธอไม่ต้องการ
ที่ผมมาพิมพ์ในพันทิปก็แค่อยากระบายครับ ผมโพสเฟส ลงสตอรี่ไอจีเธอก็จะว่าผมไม่จบ ผมระบายคนเดียวเธอก็ว่าผมเพ้อเจ้อทำตัวเป็นเด็ก
ผมแค่มาระบายครับ ขอบคุณครับ