เราอยากถามเพื่อนๆทุกคนว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไป หรือเพื่อนเราเห็นแก่ตัว
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราเช่าบ้านพักกับเพื่อน(หารค่าเช่ากัน) อาศัยอยู่หลายคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด ช่วง 6 เดือนแรกเราก็อยู่กับปกติ ไม่เคยมีปัญหาอะไร ไม่ค่อยออกไปเที่ยวตอนกลางคืน แต่พอขึ้นปี2 เพื่อนเรา ชื่อเอ(นามสมมุติ) นางก็เริ่มพาผู้ชายมากินเหล้าที่บ้านพักของเรา(ทุกคน) หรือไม่ก็พาผู้ชายมาบ้านหยอกล้อกันเสียงดังในห้อง พาผู้ชายมาไม่ซ้ำหน้าด้วย เรากับเพื่อนในบ้านเลยขอให้ไม่พาผู้ชายแปลกหน้าเข้าบ้านได้ไหม เอก็โอเคนะ อาจจะมีแอบเอามาดึกๆเสร็จกิจ ตอนตี 5 ก็ออกไปส่งกัน เรื่องนี้เราก็เหมือนจบไปแล้ว เพราะเราได้คุยกันรู้เรื่องแล้ว พอมาช่วงนี้ เพื่อเราอีกคนชื่อบี(นามสมมุติ) นางเริ่มมีแฟน นางรู้ว่าเพื่อนในบ้านไม่อยากให้เอาผู้ชายมาบ้าน นางเลยออกไปหาผู้ชายแทน แรกๆก็กลับมานอนบ้านปกติ อาจจะกลับดึกๆหน่อย แต่มันก็หลายครั้งที่กลับดึกแล้วต้องให้เพื่อนไปเปิดประตูให้ตอน ตี 3,4,5,6 โมงเช้า เพื่อนคนนั้นเลยไม่โอเคเพราะคิดว่ามันเป็นการรบกวนเกินไป เพราะช่วงนั้นคือเวลานอนของเขา (บ้านพักเราจะล็อค 3 อย่างคือ ลูกบิด กลอนประตู และล็อคกุญแจประตูเหล็กด้านในด้วย เพราะลูกบิดบ้านเรางัดง่ายมาก เราก็ล็อคแบบนี้มาตลอดตั้งแต่มาอยู่ใหม่ๆ) ช่วงหลังๆมานี้บีชอบออกไปหาแฟนแล้วบอกเพื่อนว่าจะกลับมา แล้วให้ล็อคแค่ลูกบิด ที่เป็นเหตุคือ เมื่อบอกให้เพื่อนไม่ต้องล็อคบ้าน บอกว่าจะกลับมาดึกๆ แล้วก็ไม่กลับมา เพื่อนคนที่นอนห้องใกล้ประตูบ้านก็กังวลเรื่องโจรอะไรต่างๆนานา นางเป็นคนคิดมาก คือจริงๆทุกคนก็คิดเเหละ เพราะบ้านเราชุดชั้นในหายบ่อยมาก แถวบ้านพักก็มีผู้ชายพักเยอะด้วย ล่าสุดเขาก็จับยาบ้าหน้าบ้านเรา เพื่อนเลยกังวลเพราะมีแค่ผู้หญิงพักด้วยกัน เราก็เลยนัดทุกคนในบ้านคุยเรื่องนี้ประมาณว่าถ้าจะออกไปข้างนอกแล้วไม่กลับมาก็บอกให้เพื่อนล็อคบ้านเลย ตอนเช้าค่อยกลับมา ไม่ว่าจะไปหาแฟนหรือไปเที่ยวก็ตาม หรือถ้าบอกว่าจะกลับมาก็ควรกลับมาจริงๆไม่ใช่บอกว่าจะกลับแต่ไม่กลับ ที่ะดแบบนั้นเพราะเราทุกคนในบ้านอยากให้เพื่อนกลับมาแล้วล็อคบ้านด้วย แล้วเอกับบีก็โอเคในข้อตกลงของเราที่พูดไปว่าถ้าจะกลับมาก็จะไม่ล็อคแต่อย่ามาบอกว่าจะกลับแต่ไม่กลับ เพื่อนกังวล เราก็เหมือนจะคุยกันรู้เรื่องนะ แล้วสองคนนี้จากที่สนิทกับแบบกินข้าวด้วยกันตอนไปเรียนนางก็แยกกลุ่มไป คุยกับเพื่อนในบ้านน้อยลงแทบจะไม่คุย หรือไม่ก็เรียนเสร็จก็ไม่กลับบ้าน ไม่บอกเพื่อนว่าไปไหน แต่เราก็รู้ว่านางคงไปหาแฟน เราแค่อยากรู้ว่าบีจะมานอนบ้านไหม จะได้ล็อคบ้าน เราคุยกันน้อยลงจนคนอื่นรู้สึกได้(เพื่อนที่เรียนด้วยกัน) แต่ล่าสุดเมื่อวานบีบอกเราว่าไม่ต้องล็อคบ้านนะ จะกลับไปนอนบ้านอยู่ ตอนนี้อยู่กับแฟนกำลังกลับ จนวันนี้บียังไม่กลับบ้านเลย คงจะกำลังกลับแหละ แต่ยังไม่ถึง
ที่เรามาวันนี้ไม่ได้มาพูดให้เพื่อนอับอาย แต่เรากับเพื่อนที่พักด้วยกันกังวลว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปไหมที่ล็อคบ้านขณะที่เพื่อนไปข้างนอก ไปเที่ยวหรือไปหาเเฟนไรงี้ เพราะเราก็หารค่าเช่าด้วยกันทุกคนมีสิทธิ์ในบ้านเหมือนกัน เรากลัวทะเลาะกับเพื่อน เลยอยากมาถามเพื่อนๆว่าเรื่องที่เล่ามาคร่าวๆ เราเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า
ขอบคุณมากๆนะคะ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ😊
เราเห็นแก่ตัวเกินไปไหม??
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราเช่าบ้านพักกับเพื่อน(หารค่าเช่ากัน) อาศัยอยู่หลายคนเป็นผู้หญิงทั้งหมด ช่วง 6 เดือนแรกเราก็อยู่กับปกติ ไม่เคยมีปัญหาอะไร ไม่ค่อยออกไปเที่ยวตอนกลางคืน แต่พอขึ้นปี2 เพื่อนเรา ชื่อเอ(นามสมมุติ) นางก็เริ่มพาผู้ชายมากินเหล้าที่บ้านพักของเรา(ทุกคน) หรือไม่ก็พาผู้ชายมาบ้านหยอกล้อกันเสียงดังในห้อง พาผู้ชายมาไม่ซ้ำหน้าด้วย เรากับเพื่อนในบ้านเลยขอให้ไม่พาผู้ชายแปลกหน้าเข้าบ้านได้ไหม เอก็โอเคนะ อาจจะมีแอบเอามาดึกๆเสร็จกิจ ตอนตี 5 ก็ออกไปส่งกัน เรื่องนี้เราก็เหมือนจบไปแล้ว เพราะเราได้คุยกันรู้เรื่องแล้ว พอมาช่วงนี้ เพื่อเราอีกคนชื่อบี(นามสมมุติ) นางเริ่มมีแฟน นางรู้ว่าเพื่อนในบ้านไม่อยากให้เอาผู้ชายมาบ้าน นางเลยออกไปหาผู้ชายแทน แรกๆก็กลับมานอนบ้านปกติ อาจจะกลับดึกๆหน่อย แต่มันก็หลายครั้งที่กลับดึกแล้วต้องให้เพื่อนไปเปิดประตูให้ตอน ตี 3,4,5,6 โมงเช้า เพื่อนคนนั้นเลยไม่โอเคเพราะคิดว่ามันเป็นการรบกวนเกินไป เพราะช่วงนั้นคือเวลานอนของเขา (บ้านพักเราจะล็อค 3 อย่างคือ ลูกบิด กลอนประตู และล็อคกุญแจประตูเหล็กด้านในด้วย เพราะลูกบิดบ้านเรางัดง่ายมาก เราก็ล็อคแบบนี้มาตลอดตั้งแต่มาอยู่ใหม่ๆ) ช่วงหลังๆมานี้บีชอบออกไปหาแฟนแล้วบอกเพื่อนว่าจะกลับมา แล้วให้ล็อคแค่ลูกบิด ที่เป็นเหตุคือ เมื่อบอกให้เพื่อนไม่ต้องล็อคบ้าน บอกว่าจะกลับมาดึกๆ แล้วก็ไม่กลับมา เพื่อนคนที่นอนห้องใกล้ประตูบ้านก็กังวลเรื่องโจรอะไรต่างๆนานา นางเป็นคนคิดมาก คือจริงๆทุกคนก็คิดเเหละ เพราะบ้านเราชุดชั้นในหายบ่อยมาก แถวบ้านพักก็มีผู้ชายพักเยอะด้วย ล่าสุดเขาก็จับยาบ้าหน้าบ้านเรา เพื่อนเลยกังวลเพราะมีแค่ผู้หญิงพักด้วยกัน เราก็เลยนัดทุกคนในบ้านคุยเรื่องนี้ประมาณว่าถ้าจะออกไปข้างนอกแล้วไม่กลับมาก็บอกให้เพื่อนล็อคบ้านเลย ตอนเช้าค่อยกลับมา ไม่ว่าจะไปหาแฟนหรือไปเที่ยวก็ตาม หรือถ้าบอกว่าจะกลับมาก็ควรกลับมาจริงๆไม่ใช่บอกว่าจะกลับแต่ไม่กลับ ที่ะดแบบนั้นเพราะเราทุกคนในบ้านอยากให้เพื่อนกลับมาแล้วล็อคบ้านด้วย แล้วเอกับบีก็โอเคในข้อตกลงของเราที่พูดไปว่าถ้าจะกลับมาก็จะไม่ล็อคแต่อย่ามาบอกว่าจะกลับแต่ไม่กลับ เพื่อนกังวล เราก็เหมือนจะคุยกันรู้เรื่องนะ แล้วสองคนนี้จากที่สนิทกับแบบกินข้าวด้วยกันตอนไปเรียนนางก็แยกกลุ่มไป คุยกับเพื่อนในบ้านน้อยลงแทบจะไม่คุย หรือไม่ก็เรียนเสร็จก็ไม่กลับบ้าน ไม่บอกเพื่อนว่าไปไหน แต่เราก็รู้ว่านางคงไปหาแฟน เราแค่อยากรู้ว่าบีจะมานอนบ้านไหม จะได้ล็อคบ้าน เราคุยกันน้อยลงจนคนอื่นรู้สึกได้(เพื่อนที่เรียนด้วยกัน) แต่ล่าสุดเมื่อวานบีบอกเราว่าไม่ต้องล็อคบ้านนะ จะกลับไปนอนบ้านอยู่ ตอนนี้อยู่กับแฟนกำลังกลับ จนวันนี้บียังไม่กลับบ้านเลย คงจะกำลังกลับแหละ แต่ยังไม่ถึง
ที่เรามาวันนี้ไม่ได้มาพูดให้เพื่อนอับอาย แต่เรากับเพื่อนที่พักด้วยกันกังวลว่าเราเห็นแก่ตัวเกินไปไหมที่ล็อคบ้านขณะที่เพื่อนไปข้างนอก ไปเที่ยวหรือไปหาเเฟนไรงี้ เพราะเราก็หารค่าเช่าด้วยกันทุกคนมีสิทธิ์ในบ้านเหมือนกัน เรากลัวทะเลาะกับเพื่อน เลยอยากมาถามเพื่อนๆว่าเรื่องที่เล่ามาคร่าวๆ เราเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า
ขอบคุณมากๆนะคะ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ😊