การกระทำของหนูมันผิดงั้นหรอ คือหนูต้องทำตามที่แม่บอกใช่มั้ย?

Part 1  เรื่องโทรศัพท์
-หนูมีน้องสองคนค่ะ หนูเป็นคนโตสุด อยุ่ ม.6  น้องคนกลางเป็นออทิสติก 16 ปี คนเล็กปกติ อยู่ ป2  ขอบอกไว้ก่อนเลยว่า บ้านหนูค่อนข้างจน คือหาเงินพอมีกินไปวันๆ ไม่ค่อยมีเก็บ แล้วทีนี้น้องคนเล็กบอกอยากได้โทรศัพท์ แม่เลยจัดให้สี่ห้าพันบาท  จากแต่ก่อนที่เรียนไม่เก่งอยู่แล้ว อ่านหนังสือก็ไม่ค่อยจะออก  แล้วโคตรจะขี้เกียจ ตกเย็นมาไปเล่น กลับจากเล่นน้ำก็ไม่ค่อยจะอาบ การบ้านไม่ทำ เก็บไว้ทำพรุ่งนี้ตอนจะไป รร  ไป รร ก็สายต้องได้ดูการ์ตูนก่อน เวลากินข้าวก็กินอยู่บนที่นอนนั่นแหละ ดูการ์ตูนไปด้วย นอนกินด้วย สบายเกินมันไม่มี  แต่ก่อนนี้คือใช้ไปซื้อของได้ ใช้ง่าย ขยันช่วงถางหญ้าโน่นนี่ ด้วยความที่เป็นเด็กผู้ชายแก่นๆลุยๆอยู่เฉยไม่ได้ และก็มีอ่านหนังสือบ้างเล็กน้อย และตอนที่ได้โทรศัพท์เล่นแล้ว เป็นหนักยิ่งกว่าเดิม คือจะไป รร ยากขึ้นถ้าไม่ได้เล่นโทรศัพท์ก่อน เช่น เล่นเกม ดูยูทูป คือเล่นโทรศัพท์จนแบตหมด เข้าโทรทัศน์ต่อ เปิดพัดลม ชาร์ตโทรศัพท์ วนไปทั้งวัน ค่าไฟก็กระฉูด และก็ไม่ค่อยมีกินอยู่แล้ว
-ทีนี้หนูเลยขอเปลี่ยนโทรศัพท์ของน้องกับป้า พอเปลี่ยนหนูก็จัดการใส่รหัสแอป ทีนี้เล่นไม่ได้ ก็อารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว  ถ้าไม่ได้เล่นก็ขอเงินยี่สิบสามสิบ ทั้งแม่ทั้งยายก็ให้  หนูพูดกับแม่แล้วว่าอย่าตามใจมัน เงินที่มันขอก็ให้น้อยๆ อย่าตามใจทุกทีไป
-แต่ไม่ใช่ว่าหนูไม่ให้เล่นเลย คือหนุจะมีข้อแลกเปลี่ยนตลอด ถ้าท่องสูตรคูณ อ่านหนังสือ ทำการบ้านได้ถึงจะให้เล่น  ที่จริงหนูไม่อยากทำแบบนี้เพราะรู้สึกว่า มันต้องแลกเปลี่ยนตลอด ไม่ใช่ด้วยใจจริง หนูเลยไม่ค่อยให้น้องเล่น เพราะหนูว่าเริ่มติดแล้ว เวลาไม่ได้เล่นก็ร้อง
Part 2  หนูคุยกับผู้ชาย
-ยอมรับว่าหนูคุยๆกันอยู่ ค่อยๆเรียนรู้กันผ่านทางโลกออนไลน์ ด้วยตัวอักษร คำพูด ทัศนคติ  ...ใช่ค่ะ เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน  ไม่เคยนัดเจอ  แต่เห็นหน้าในโทรศัพท์ พี่เค้ามีรอยสัก แต่หนูไม่ได้ชอบเค้าตรงนั้น ตอนแรกๆที่เห็นพี่เค้า ตอนที่ไม่ได้คิดอะไร คิดในใจว่าคงเถื่อนมาก  แต่ที่จริงแล้วเป็นผู้ชายที่อบอุ่น รักสัตว์ มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดเป็นของตัวเอง คุยๆกันได้ประมาณครึ่งปีแล้วค่ะ
-พอทีนี้หนูคุยโทรศัพท์  แล้วแม่ก็โกรธเรื่องที่ไม่ให้น้องเล่นโทรศัพท์ ว่าหนูเก็บไว้เล่นคนเดียว เก็บไว้คุยกับผัว หาว่าหนูอยากได้ผัว เคียว แล้วให้รีบออกเรียนไปอยู่กับเค้า  
-เรื่องเรียนกับเรื่องผุ้ชาย หนุไม่ได้เอามาปนกัน หนูยอมรับว่าหนูรักการเรียนมาก ไปเรียนทุกวันไม่เคยขาด เวลาไปเรียนก็ไม่เอาโทรศัพท์ไปด้วย เลิกเรียนมาห้าโมงเย็นใช้เวลาทำงานบ้าน อาบน้ำ กินข้าว พอสักสองสามทุ่ม มีการบ้านก็ทำ พี่เค้าโทรมาคุยเป็นเพื่อนบ้าง คุยแล้วไม่ง่วง ไม่รู้ทำไม บางทีทำการบ้านก็ดึกจนตีหนึ่งตีสองก็มี (อยู่ช่วงม.หกค่ะต้องทำนั่นโน่นนี่) แล้วเวลาหนูคุยกับพี่เค้าใช้แค่ 2-3 ชม./วัน แล้วแกก็พาลมาหาว่าติดผุ้ชาย อยากได้ผัว  
-หนูไม่เข้าใจแม่ว่า คือหนุคุยกับผู้ชายคนนึง มันแปลว่าหนูต้องอยากได้ผัวหรอ หนูจำเป็นหรอที่จะต้องออกเรียนเพราะแค่คุยกับผู้ชาย
-หนูเครียดเรื่องเรียนต่อ เพราะว่าไม่มีเงินเรียนอีกใจก็อยากเรียน  ว่าจะไปดู ม.ราม เรียนครู เรียนไปทำงานไป  แล้วทีแม่มาพูดแบบนี้ หนูเสียความรู้สึกมาก แล้วเรื่องเรียนที่หนูตั้งใจมากๆละ ไม่เห็นเลยหรอ
-บางทีก็โกรธแม่มากจนอยากตาย  แต่หนูไม่ทำหรอก เพราะหนูก็มีน้องที่ต้องเลี้ยงดู
ปล.หนูอยากให้ทุกคนมาร่วมแสดงความคิดเห็นกันหน่อยค่ะ จะรับฟังนำไปคิดตริตรอง แก้ไขและพัฒนา