ติ๊กต็อกสไตล์ของซิโก้ ถ้ามันดีอยู่แล้วเราก็ควรเก็บไว้และเพิ่มสิ่งใหม่เข้าไปนะครับผมว่า

ผมรู้ว่าบอลไดเร็คสมัยใหม่มันมีประสิทธิภาพในการสร้างเกม และเข้าถึงพื้นที่สุดท้ายได้เร็วไม่กี่จังหวะ

แต่ผมก็ยังมองว่าบอลไดเร็คนี้มันก็อาจไม่เหมาะกับทีมบางทีมที่มีนักเตะมีความสามารถที่มีขีดจำกัด

ด้วยการที่ความสามารถของนักเตะที่มีขีดจำกัดนี้มันทำให้ความผิดพลาดมันเกิดขึ้นได้ง่าย และคู่ต่อสู้จับทางได้ง่ายอีกด้วย

การทำในสิ่งที่ถนัดมันเป็นพื้นฐานที่ดีต่อการเล่น ยกตัวอย่างเช่น การเล่นลิงชิงบอล เป็นการเล่นที่นักเตะเริ่มเล่นตั้งแต่พื้นฐานไปขึ้นไปถึงระดับสูง ที่สามารถยกระดับการเล่นนี้ให้เท่ากับความสามารถที่มีของนักเตะเช่นกัน

เพราะฉะนั้นนั้นบอลติ๊กต็อกสไตล์ไม่เพียงทำให้โอกาสการครองบอลได้มากขึ้นเท่านั้น ยังสร้างโอกาสต่อการตั้งเกมรุกแบบไดเร็คได้อีกด้วย

สไตล์นักเตะไทยเป็นสไตล์คล่องแคล่วในพื้นที่แคบ ๆ ให้บอลสั้น และชอบติดโชว์เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามแบบฉบับ ซึ่งจะเปรียบเทียบได้ง่ายกับทีมฟุตซอลไทยที่เข้าสู่ระดับโลก

สุดท้ายผมจึงมองว่า ไดเร็คอย่างเดียว และเน้นเกมรับรอสวน มันไม่ได้ตอบโจทย์สไตล์การเล่นแบบฉบับของไทย และเป็นการใช้นักเตะได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ

ถ้าต้องเล่นรับ แล้วโอกาส เสมอ เปิดกว้างกว่าชนะกับแพ้ เป็นผมยอมให้แลกวัดสู้กับไปข้างเลยดีกว่า พลาดก็แพ้ไป เหมือนกับทีมชาติชุดใหญ่ระดับโลกที่วัดผลด้วยการแพ้กับชนะเหมือนกัน แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามหลงเหลี่ยมเราเมื่อไหร่ โอกาสชนะมันก็เปิดกว้างเช่นกัน

การกีฟา มีคำว่า แพ้ชนะ (ไม่เห็นใครบอกว่ามีเสมอ) แพ้ก็ไม่เป็นไร มันก็เป็นแค่เกมกีฬา ชนะคือผลพลอยได้ ดีกว่าเล่นแบบอึดอัด ทำให้เกมกีฬาเสียอรรถรส

ผมสนับสนุนให้เล่นให้สนุกครับ บุกไปเลย ถ้าบุกได้ แพ้มากแพ้น้อยผมไม่เป็นไร ผมไม่อายครับ..