สวัสดีค่ะ
ออกตัวก่อนนะคะว่านี่เป็นกระทู้แรกและยาวด้วย รบกวนอย่าว่ากันแรงนะคะ (กระทู้แรกเลยในชีวิต555) คืออาจจะมีเขียนมึนบ้างผิดบ้าง ขอโทษด้วยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 1 ปีกว่าๆ เกือบ 2 ปี เค้าเด็กกว่าเรา 4 ปี คือเค้าเป็นแฟนคนแรกเราเลย
ตอนคบกันแรกๆสนุกมาก มีความสุขมาก จนกระทั่งเราก็เริ่มงี่เง่า งอแง ซึ่งเราตอนแรกไม่เคยรู้ตัวเลยเพราะว่าเราไม่เคยมีแฟนและไม่เคยมีความรักไรทอรู้จักตัวเองใด้านนี้มาก่อน ไม่เคยคิดว่าจะเป็นคนงี่เง่า ขี้น้อยใจ ขนาดนี้ ทำไห้เค้าเองก็เริ่มเบื่อหน่าย ช่วงหลังเลยพยายามเปลี่ยนบ้าง จนคบได้เดือนที่ 10 เราก็เลิกกันไปครั้งนึง เหตุผลที่เลิกกันนั้นตามที่เค้าบอกคือ เค้าคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ เค้าไม่อยากทน เราเสียใจมาก เพราะเรากลับรู้สึกว่าเราเข้ากันได้มาก เราเหมือนเพื่อนกัน และเวลาที่ไม่ได้ทะเลาะเรามีความสุขและเฮฮากันมาก แต่ภายหลังก็มารู้เพิ่มอีกว่าก่อนเลิกกันเค้าได้ไปเจอผู้หญิงคนนึงที่เค้าเคยชอบคนแรก เค้าเลยเหมือนรู้สึกคิดถึง แต่เค้าก็ไม่ได้ไปคบกันหรือคุยกันมากมายหลังเลิก
ผ่านไป 3 เดือน เราที่ดีขึ้นแล้วจากการเลิกกัน เค้าก็กลับมาอีกครั้ง เค้าบอกคิดถึง บอกว่า ทำพลาดไป รู้ว่าว่าไม่อยากเลิกอีก อย่างงู้นอย่างงี้ และมีการร้องไห้ซึ่งตอนนั้นเรารู้ได้ว่าเค้ารู้สึกเสียใจจริงๆด้วยความที่เราเองก็รักเค้ามาก ก็กลับไปคบต่อง่ายๆ และคิดว่าเค้ายังเด็กเค้าทำผิดพลาด แต่เพราะระหว่าง 3 เดือน เค้าเองได้ไปมีผู้หญิงอีกคนที่ไปเจอกันหลังเลิก เค้าไม่ได้คบกัน เค้าบอกว่าทั้งคู่พึ่งเลิกกับแฟน เลยเหมือนแค่เล่นๆกัน เรารู้ว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะคิดแบบนั้น เลยบอกก่อนคบว่าไห้ไปเคลียกันก่อน วันนั้นคืนนั้นเค้าส่งข้อความไปบอกผู้หญิงคนนั้น แต่เหมือนมันไม่จบ ซึ่งแรกๆเราก็เข้าใจว่าตัวฝ่ายแฟนเราทำกับผู้หญิงคนนั้นไม่แฟร์ แต่เค้ายืนยันว่า เค้ากับผู้หญิงคนนั้นรู้กันดีว่า แค่เล่นๆ ทีนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ปั่น ทั้งโพสรูปและวิดีโอที่ใกล้ชิดกันมาก จนเราเอามาทะเลาะกับเค้าทุกวัน และ บอกเลิกแทบทุกรอบ จนพอเรื่องผู้หญิงคนนั้นจบไป ช่วงที่กลับมาคบกับเราแรกๆเค้าดีมากกกก แบบง้อตลอดดีตลอด แต่เหมือนเราเองก็ได้ใจ จากแค่เรื่องผู้หญิงคนนั้นก็มีทะเลาะเรื่องอื่นจนจากที่เราทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันหนักถึงขั้นลงมือ ก็เริ่มมีการลงไม้ลงมือ ซึ่งเราเริ่มก่อนจากการผลักจนแย่ลงเรื่อยๆ จนปัจจุบันเราเลิกทำไปแล้ว เราห้ามตัวเอง และ ปรับปรุงตัว แต่ยอมรับว่ายังมีเรื่องงี่เง่าอยู่ แต่พยายามปรับปรุงตัวไม่โมโหแต่จะเป็นถามว่าทำทำไม แต่เค้าเปลี่ยนไปแล้ว เค้าไม่ง้อ เรียนกว่าโมโหกลับเวลาเรางี่เง่า โมโหทีนึงหนักมาก เราเองเลิกแล้วเรื่องลงไม้ลงมือแต่กลับกลายเป็นเค้าที่ยังมีทำบ้างอยู่ มาได้พักนึงแล้ว ไม่แรงชนิดที่ตบตีนะคะทุบซ้อมนะคะ แต่จะเป็นผลักเวลาไล่ (แต่เคยบีบคอเราเพราะเราทีนึง)
ยอมรับว่าไม่ควรอยู่เลยจริงๆ แต่เรารักเค้ามาก และไม่อยากเลิกเลย อยากแก้ไขมัน เรารู้สึกเพราะเราเองที่ทำไห้เค้าเริ่มทำแบบนี้ ถ้าเราไม่เริ่มนิสัยแบบนี้ เค้าคงไม่ทำมัน และเวลาทะเลาะกันเค้าปากร้ายมากๆและพูดแต่ละคำคือเหมือนไม่รักกันแล้ว ไม่ไช่คำด่า แต่เป็นคำพูดทำร้ายจิตใจ เราเป็นคนขี้ร้องมาก ขี้น้อยใจ จากเมื่อก่อนเค้าเคยสงสาร แต่เดี่ยวนี้เค้าจะรำคาญและไล่ หรือ บอกว่าจะร้องทำไม รำคาญ จนตอนนี้เราพยายามพูด พยายามเปิดใจ แต่กลับทะเลาะกันตอนสุดท้ายเพราะเค้าพูดว่า ไม่อยากคุย จะคุยอะไรนักหนา รำคาญ ขี้เกียจฟัง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะที่พยายามพูดคืออยากเข้าใจเค้าและอยากไห้เค้าเข้าใจ
หรือบางครั้งเค้าก็จะ อืมๆ ครับๆ เข้าใจแล้ว
เราเป็นคนที่ขี้น้อยใจมาก แบบไร้สาระมาก รู้ตัว เช่น ห่างกัน ก็กังวลว่า เค้าไม่คิดถึงเราหรอก เค้าไม่เคยบอกเลยว่าคิดถึง เค้าไม่โทรมาเลย ถ้าไม่ไช่ตอนกลางคืน เค้าไม่อย่างงั้นอย่างงู้น เอาง่ายๆนะคะ เราคาดหวังมากเกินไปจนเป็นปัญหา บางทีเราถามว่า คิดถึงเราไม้ เค้าบอก คิดถึงสิ เราก็ดันทะเลาะอีกว่า ไม่หรอก ถ้าคิดถึงจริงคงบอกไปแล้ว อันนี้ต้องถาม แต่บางทีบางครั้ง ก็แค่อยากไห้เค้ากอดหรือแค่มาคุยดีๆเราก็หายเป็นปลิดทิ้ง
ทุกวันนี้คือหาทางแก้ ที่ไม่ไช่เลิกกัน ถึงใจจะเหนื่อยมากคิดแต่ว่า จะทำไห้ดีที่สุด ถ้าไม่ไหวจริงๆค่อยยอมแพ้ เรายอมเค้ามากขึ้น เงียบปากมากขึ้น สงบสติมากขึ้น มันก็ดีขึ้นตรงที้ราไม่ทะเลาะกันรุนแรงจนถึงแบบเมื่อก่อนมาได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่ที่ยังแก้ไม่ได้คือเค้ายังไม่กลับมาเป็นคนที่ใจดีกับเรา (ไม่ขอไห้เท่ากับตอนที่พึ่งกลับมาคบกัน) หรือเห็นใจเท่าที่ควร เวลาดีกัน เค้าก็ยังคงเทคเเคร์ ดูแล อยากกินอะไร ออกไปซื้อไห้ ตามใจเรา เฮฮากันเหมือนเพื่อนสนิท แต่เราควรทำยังไงที่บางครั้งทะเลาะกันทีเค้าทำไห้เรารู้สึกแย่มาก และไม่มีการมาปลอบหรือ สงสารหรือเลย คือ เราขอโทษนะคะ ที่คงเล่ายืดมาก หรือ มีสาระน้อย แต่ว่าเราเองก็อัดอั้นด้วย ไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงไห้ดีขึ้น เพื่อนแนะนำว่า ไห้เจอกันไห้น้อยลงบ้าง เพราะเราเจอเค้าทุกวัน หรือพอกลับบ้านก็วิดีโอคอลทั้งคืนบ้าง (ทำตั้งแต่วันแรกที่คบกันเวลาไม่ได้อยู่ด้วยกัน) จนเค้าอาจจะไม่เห็นค่าของการที่มีเราอยู่ เพราะเรายังรู้สึกได้ว่าเค้ายังมีความรักไห้เราอยู่ เพราะด้วยนิสัยเค้าคือถ้าไม่เอา คือ เค้าไม่เอาจริงๆ แต่ก็เชื่อว่าถ้าเป็นแบบนี้อยู่ คงลงเอยดเวยการเลิกกัน เพราะต่างฝ่ายก็เหนื่อยและเบื่อ และมีความคิดว่าไปไม่รอด แต่ติดที่ยังรัก
สรุปนะคะ ว่าเราได้เลยว่าเราทำผิดตรงไหน เราอยากปรับปรุงตัวอีก หรือช่วยแนะนำทีค่ะ ว่าควรทำยังไง เรื่องเราเป็นคนคิดมากจนเลอะเทอะ เราจะพยายามจริงๆ แต่ก็ใครมีวิธีลดการคิดมาก ก็บอกมานะคะ เพราะทำยากมาก หาอะไรดู อะไรทำก็ไม่สำเร็จ กระวนกระวาย
และ ควรจะจัดการยังไง ควรทำยังไงไห้ความสัมพันธ์ดีขึ้น เค้าเองก็เป็นคนที่ โมโหร้าย และ ไม่คิดจะฟังอะไรเลยด้วย จะเคลียร์หรือจะคุย ก็ชอบบอกเราหาเรื่อง เราชวนทะเลาะ
ขอโทษจริงๆนะคะ ที่เขียนยาวมาก และอาจจะดูไร้สาระสำหรับบางคน และก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ
เครียดกับเรื่องแฟนค่ะ
ออกตัวก่อนนะคะว่านี่เป็นกระทู้แรกและยาวด้วย รบกวนอย่าว่ากันแรงนะคะ (กระทู้แรกเลยในชีวิต555) คืออาจจะมีเขียนมึนบ้างผิดบ้าง ขอโทษด้วยนะคะ
เรากับแฟนคบกันมา 1 ปีกว่าๆ เกือบ 2 ปี เค้าเด็กกว่าเรา 4 ปี คือเค้าเป็นแฟนคนแรกเราเลย
ตอนคบกันแรกๆสนุกมาก มีความสุขมาก จนกระทั่งเราก็เริ่มงี่เง่า งอแง ซึ่งเราตอนแรกไม่เคยรู้ตัวเลยเพราะว่าเราไม่เคยมีแฟนและไม่เคยมีความรักไรทอรู้จักตัวเองใด้านนี้มาก่อน ไม่เคยคิดว่าจะเป็นคนงี่เง่า ขี้น้อยใจ ขนาดนี้ ทำไห้เค้าเองก็เริ่มเบื่อหน่าย ช่วงหลังเลยพยายามเปลี่ยนบ้าง จนคบได้เดือนที่ 10 เราก็เลิกกันไปครั้งนึง เหตุผลที่เลิกกันนั้นตามที่เค้าบอกคือ เค้าคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้ เค้าไม่อยากทน เราเสียใจมาก เพราะเรากลับรู้สึกว่าเราเข้ากันได้มาก เราเหมือนเพื่อนกัน และเวลาที่ไม่ได้ทะเลาะเรามีความสุขและเฮฮากันมาก แต่ภายหลังก็มารู้เพิ่มอีกว่าก่อนเลิกกันเค้าได้ไปเจอผู้หญิงคนนึงที่เค้าเคยชอบคนแรก เค้าเลยเหมือนรู้สึกคิดถึง แต่เค้าก็ไม่ได้ไปคบกันหรือคุยกันมากมายหลังเลิก
ผ่านไป 3 เดือน เราที่ดีขึ้นแล้วจากการเลิกกัน เค้าก็กลับมาอีกครั้ง เค้าบอกคิดถึง บอกว่า ทำพลาดไป รู้ว่าว่าไม่อยากเลิกอีก อย่างงู้นอย่างงี้ และมีการร้องไห้ซึ่งตอนนั้นเรารู้ได้ว่าเค้ารู้สึกเสียใจจริงๆด้วยความที่เราเองก็รักเค้ามาก ก็กลับไปคบต่อง่ายๆ และคิดว่าเค้ายังเด็กเค้าทำผิดพลาด แต่เพราะระหว่าง 3 เดือน เค้าเองได้ไปมีผู้หญิงอีกคนที่ไปเจอกันหลังเลิก เค้าไม่ได้คบกัน เค้าบอกว่าทั้งคู่พึ่งเลิกกับแฟน เลยเหมือนแค่เล่นๆกัน เรารู้ว่าอีกฝ่ายไม่น่าจะคิดแบบนั้น เลยบอกก่อนคบว่าไห้ไปเคลียกันก่อน วันนั้นคืนนั้นเค้าส่งข้อความไปบอกผู้หญิงคนนั้น แต่เหมือนมันไม่จบ ซึ่งแรกๆเราก็เข้าใจว่าตัวฝ่ายแฟนเราทำกับผู้หญิงคนนั้นไม่แฟร์ แต่เค้ายืนยันว่า เค้ากับผู้หญิงคนนั้นรู้กันดีว่า แค่เล่นๆ ทีนี้ผู้หญิงคนนั้นก็ปั่น ทั้งโพสรูปและวิดีโอที่ใกล้ชิดกันมาก จนเราเอามาทะเลาะกับเค้าทุกวัน และ บอกเลิกแทบทุกรอบ จนพอเรื่องผู้หญิงคนนั้นจบไป ช่วงที่กลับมาคบกับเราแรกๆเค้าดีมากกกก แบบง้อตลอดดีตลอด แต่เหมือนเราเองก็ได้ใจ จากแค่เรื่องผู้หญิงคนนั้นก็มีทะเลาะเรื่องอื่นจนจากที่เราทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันหนักถึงขั้นลงมือ ก็เริ่มมีการลงไม้ลงมือ ซึ่งเราเริ่มก่อนจากการผลักจนแย่ลงเรื่อยๆ จนปัจจุบันเราเลิกทำไปแล้ว เราห้ามตัวเอง และ ปรับปรุงตัว แต่ยอมรับว่ายังมีเรื่องงี่เง่าอยู่ แต่พยายามปรับปรุงตัวไม่โมโหแต่จะเป็นถามว่าทำทำไม แต่เค้าเปลี่ยนไปแล้ว เค้าไม่ง้อ เรียนกว่าโมโหกลับเวลาเรางี่เง่า โมโหทีนึงหนักมาก เราเองเลิกแล้วเรื่องลงไม้ลงมือแต่กลับกลายเป็นเค้าที่ยังมีทำบ้างอยู่ มาได้พักนึงแล้ว ไม่แรงชนิดที่ตบตีนะคะทุบซ้อมนะคะ แต่จะเป็นผลักเวลาไล่ (แต่เคยบีบคอเราเพราะเราทีนึง)
ยอมรับว่าไม่ควรอยู่เลยจริงๆ แต่เรารักเค้ามาก และไม่อยากเลิกเลย อยากแก้ไขมัน เรารู้สึกเพราะเราเองที่ทำไห้เค้าเริ่มทำแบบนี้ ถ้าเราไม่เริ่มนิสัยแบบนี้ เค้าคงไม่ทำมัน และเวลาทะเลาะกันเค้าปากร้ายมากๆและพูดแต่ละคำคือเหมือนไม่รักกันแล้ว ไม่ไช่คำด่า แต่เป็นคำพูดทำร้ายจิตใจ เราเป็นคนขี้ร้องมาก ขี้น้อยใจ จากเมื่อก่อนเค้าเคยสงสาร แต่เดี่ยวนี้เค้าจะรำคาญและไล่ หรือ บอกว่าจะร้องทำไม รำคาญ จนตอนนี้เราพยายามพูด พยายามเปิดใจ แต่กลับทะเลาะกันตอนสุดท้ายเพราะเค้าพูดว่า ไม่อยากคุย จะคุยอะไรนักหนา รำคาญ ขี้เกียจฟัง เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะที่พยายามพูดคืออยากเข้าใจเค้าและอยากไห้เค้าเข้าใจ
หรือบางครั้งเค้าก็จะ อืมๆ ครับๆ เข้าใจแล้ว
เราเป็นคนที่ขี้น้อยใจมาก แบบไร้สาระมาก รู้ตัว เช่น ห่างกัน ก็กังวลว่า เค้าไม่คิดถึงเราหรอก เค้าไม่เคยบอกเลยว่าคิดถึง เค้าไม่โทรมาเลย ถ้าไม่ไช่ตอนกลางคืน เค้าไม่อย่างงั้นอย่างงู้น เอาง่ายๆนะคะ เราคาดหวังมากเกินไปจนเป็นปัญหา บางทีเราถามว่า คิดถึงเราไม้ เค้าบอก คิดถึงสิ เราก็ดันทะเลาะอีกว่า ไม่หรอก ถ้าคิดถึงจริงคงบอกไปแล้ว อันนี้ต้องถาม แต่บางทีบางครั้ง ก็แค่อยากไห้เค้ากอดหรือแค่มาคุยดีๆเราก็หายเป็นปลิดทิ้ง
ทุกวันนี้คือหาทางแก้ ที่ไม่ไช่เลิกกัน ถึงใจจะเหนื่อยมากคิดแต่ว่า จะทำไห้ดีที่สุด ถ้าไม่ไหวจริงๆค่อยยอมแพ้ เรายอมเค้ามากขึ้น เงียบปากมากขึ้น สงบสติมากขึ้น มันก็ดีขึ้นตรงที้ราไม่ทะเลาะกันรุนแรงจนถึงแบบเมื่อก่อนมาได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่ที่ยังแก้ไม่ได้คือเค้ายังไม่กลับมาเป็นคนที่ใจดีกับเรา (ไม่ขอไห้เท่ากับตอนที่พึ่งกลับมาคบกัน) หรือเห็นใจเท่าที่ควร เวลาดีกัน เค้าก็ยังคงเทคเเคร์ ดูแล อยากกินอะไร ออกไปซื้อไห้ ตามใจเรา เฮฮากันเหมือนเพื่อนสนิท แต่เราควรทำยังไงที่บางครั้งทะเลาะกันทีเค้าทำไห้เรารู้สึกแย่มาก และไม่มีการมาปลอบหรือ สงสารหรือเลย คือ เราขอโทษนะคะ ที่คงเล่ายืดมาก หรือ มีสาระน้อย แต่ว่าเราเองก็อัดอั้นด้วย ไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงไห้ดีขึ้น เพื่อนแนะนำว่า ไห้เจอกันไห้น้อยลงบ้าง เพราะเราเจอเค้าทุกวัน หรือพอกลับบ้านก็วิดีโอคอลทั้งคืนบ้าง (ทำตั้งแต่วันแรกที่คบกันเวลาไม่ได้อยู่ด้วยกัน) จนเค้าอาจจะไม่เห็นค่าของการที่มีเราอยู่ เพราะเรายังรู้สึกได้ว่าเค้ายังมีความรักไห้เราอยู่ เพราะด้วยนิสัยเค้าคือถ้าไม่เอา คือ เค้าไม่เอาจริงๆ แต่ก็เชื่อว่าถ้าเป็นแบบนี้อยู่ คงลงเอยดเวยการเลิกกัน เพราะต่างฝ่ายก็เหนื่อยและเบื่อ และมีความคิดว่าไปไม่รอด แต่ติดที่ยังรัก
สรุปนะคะ ว่าเราได้เลยว่าเราทำผิดตรงไหน เราอยากปรับปรุงตัวอีก หรือช่วยแนะนำทีค่ะ ว่าควรทำยังไง เรื่องเราเป็นคนคิดมากจนเลอะเทอะ เราจะพยายามจริงๆ แต่ก็ใครมีวิธีลดการคิดมาก ก็บอกมานะคะ เพราะทำยากมาก หาอะไรดู อะไรทำก็ไม่สำเร็จ กระวนกระวาย
และ ควรจะจัดการยังไง ควรทำยังไงไห้ความสัมพันธ์ดีขึ้น เค้าเองก็เป็นคนที่ โมโหร้าย และ ไม่คิดจะฟังอะไรเลยด้วย จะเคลียร์หรือจะคุย ก็ชอบบอกเราหาเรื่อง เราชวนทะเลาะ
ขอโทษจริงๆนะคะ ที่เขียนยาวมาก และอาจจะดูไร้สาระสำหรับบางคน และก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ