ผมเคยอ่านเรื่อง เรื่อง บัสบี้ซินโดรม กับบูธรูมสต้าฟ ของทั้งสองทีม
มีใครเคยอ่านกันมั่งไหมครับ
ประมาณว่า เฟอร์กี้ เคยยื่นลาออกก่อน เมื่อตอนปีที่ได้ 3 แชมป์ เพราะกลัวเหตุการณ์
เหมือนก่อนหน้าที่เข้ามาคุม แมนยู่ที่ร้างแชมป์ลีกไปนาน ตั้งแต่ความสำเร็จสูงสุดจาก บัสบี้ ที่เคยทำไว้
ซึ่งใช้เวลานานมากกว่าจะมีเฟอร์กี้เข้ามา ซึ่งหลังความสำเร็จของบัสบี้ ทีมจะไม่สามารถกลับไปจุดแบบนั้นอีก
แต่ที่เปลี่ยนใจทำต่อเพราะ ต้องการล้ม 18 สมัยของลิเวอร์พูล
จนทำสำเร็จในปัจจุบัน และหลังจากเฟอร์กี้ วางมือ สิ่งที่เค้ากังวลตอนนั้นคือ บัสบี้ ซินโดรม
ตอนนี้คือ เฟอร์กี้ ซินโดรมเกิดขึ้นจริงๆ
พอมองมาที่หงส์ จากยุครุ่งเรือง ผ่านช่วงเวลา ที่เป็นบูธรูมสต้าฟ ยังกินเวลาความสำเร็จที่ยาวกว่านิดหน่อย
แต่สุดท้ายด้วยโลกมันเปลี่ยนไป บูธรูปก็หายไปช่วงอุลลิเย่ แล้วผลงานก็ขึ้นๆลงๆ แต่ยังอยู่ในระดับส่วนบน
ที่ถอยลงเรื่อยๆ ไม่ว่าจะพยามแก้ด้วยอะไรก็ตาม และหงส์หนักเป็นพิเศษ เพราะ ปลิงมะกันมาบริหาร
แล้วก็ผ่านเวลา เปลี่ยนทีมบริหาร ซึ่งจุดนี้เราค่อยๆดีขึ้น
จนกระทั่งเราได้ คล้อป มาในตอนนี้ มันตอบไม่ได้หรอกว่าคล้อปคือถูกต้องแล้ว และเราจะได้แชมป์ลีกแน่นอน
แต่มันคือสิ่งที่เราเห็นอย่างชัดเจนว่า ทีม ดีขึ้นจริงๆ มันไม่ใช่ฟอร์ม แต่คือทั้งสโมสร
ผมเชื่อว่า เวลาและจังหวะ มันต้องพอดีทุกอย่างทั้งสโมสรเท่านั้น
ถึงจะทำให้สโมสรสำเร็จขึ้นมาได้ ตอนนี้คคนเป็นแฟนทีม ก็ต้องสนับสนุนไปนั่นแหละ
แต่สิ่งที่แตกต่างสุดๆจริงๆ คือ แมนยู เป็นทีมที่บริหารด้วยธุรกิจ
มันน่าติดตารมเหมือนกัน ว่าอาการ ซินโดรมของตัวบุคคลในสมัยก่อน
กับสภาวะธุรกิจฟุตบอลแบบนี้ จะต่างกันแบบไหน
เป็นกระทู้แสดงทัศนะเฉยนะครับ ไม่ได้มาแขวะมาอะไร
เผื่อใครมีแนวคิดอย่างไรบ้างกับเรื่องพวกนี้ จะได้คุยกัน
ผี หงส์คุยกัน
มีใครเคยอ่านกันมั่งไหมครับ
ประมาณว่า เฟอร์กี้ เคยยื่นลาออกก่อน เมื่อตอนปีที่ได้ 3 แชมป์ เพราะกลัวเหตุการณ์
เหมือนก่อนหน้าที่เข้ามาคุม แมนยู่ที่ร้างแชมป์ลีกไปนาน ตั้งแต่ความสำเร็จสูงสุดจาก บัสบี้ ที่เคยทำไว้
ซึ่งใช้เวลานานมากกว่าจะมีเฟอร์กี้เข้ามา ซึ่งหลังความสำเร็จของบัสบี้ ทีมจะไม่สามารถกลับไปจุดแบบนั้นอีก
แต่ที่เปลี่ยนใจทำต่อเพราะ ต้องการล้ม 18 สมัยของลิเวอร์พูล
จนทำสำเร็จในปัจจุบัน และหลังจากเฟอร์กี้ วางมือ สิ่งที่เค้ากังวลตอนนั้นคือ บัสบี้ ซินโดรม
ตอนนี้คือ เฟอร์กี้ ซินโดรมเกิดขึ้นจริงๆ
พอมองมาที่หงส์ จากยุครุ่งเรือง ผ่านช่วงเวลา ที่เป็นบูธรูมสต้าฟ ยังกินเวลาความสำเร็จที่ยาวกว่านิดหน่อย
แต่สุดท้ายด้วยโลกมันเปลี่ยนไป บูธรูปก็หายไปช่วงอุลลิเย่ แล้วผลงานก็ขึ้นๆลงๆ แต่ยังอยู่ในระดับส่วนบน
ที่ถอยลงเรื่อยๆ ไม่ว่าจะพยามแก้ด้วยอะไรก็ตาม และหงส์หนักเป็นพิเศษ เพราะ ปลิงมะกันมาบริหาร
แล้วก็ผ่านเวลา เปลี่ยนทีมบริหาร ซึ่งจุดนี้เราค่อยๆดีขึ้น
จนกระทั่งเราได้ คล้อป มาในตอนนี้ มันตอบไม่ได้หรอกว่าคล้อปคือถูกต้องแล้ว และเราจะได้แชมป์ลีกแน่นอน
แต่มันคือสิ่งที่เราเห็นอย่างชัดเจนว่า ทีม ดีขึ้นจริงๆ มันไม่ใช่ฟอร์ม แต่คือทั้งสโมสร
ผมเชื่อว่า เวลาและจังหวะ มันต้องพอดีทุกอย่างทั้งสโมสรเท่านั้น
ถึงจะทำให้สโมสรสำเร็จขึ้นมาได้ ตอนนี้คคนเป็นแฟนทีม ก็ต้องสนับสนุนไปนั่นแหละ
แต่สิ่งที่แตกต่างสุดๆจริงๆ คือ แมนยู เป็นทีมที่บริหารด้วยธุรกิจ
มันน่าติดตารมเหมือนกัน ว่าอาการ ซินโดรมของตัวบุคคลในสมัยก่อน
กับสภาวะธุรกิจฟุตบอลแบบนี้ จะต่างกันแบบไหน
เป็นกระทู้แสดงทัศนะเฉยนะครับ ไม่ได้มาแขวะมาอะไร
เผื่อใครมีแนวคิดอย่างไรบ้างกับเรื่องพวกนี้ จะได้คุยกัน