คบกันมาตั้งแต่วัยเรียนจนย่างเข้าสู่วัยทำงาน

หัวข้อกระทู้คือบ่งบอกระยะเวลาได้ว่านานพอสมควร เราคบกับแฟนมาตั้งแต่มัธยมปลายจนตอนนี้แฟนเรากำลังย่างเข้าสู่วัยทำงาน ส่วนเรากำลังจะจบในอีกไม่กี่เดือน อายุห่างกันหนึ่งปีค่ะ ปัญหาต่างๆหรือความไม่เข้าใจกันมีมาพอสมควร ยิ่งคบกันนานยิ่งสะสม แต่เวลาอยู่ด้วยกันหรือเจอหน้ากันเราก็ยังรู้สึกอบอุ่นต่อกันและกัน ยังสามารถเป็นความสุขของกันได้ แต่พอห่างกัน เวลาเขากลับบ้านหรือไปเหตุต่างๆที่ทำให้ห่างกันในระยะเวลาหนึ่ง เขาชอบเงียบหายเข้ากลีบเมฆ ซึ่งถ้าแต่ก่อนเขาก็ทักมา หรือโทรคุยบ้างเวลาว่างๆปกติ แต่หลังๆมานี่เขาเป็นแบบนั้นไปเราก็น้อยใจ หรืองี่เง่าเรียกร้องความสนใจจากเขา จนเขาหาว่าเรานิสัยเด็กไม่โต พอเราพูดถึงสิ่งที่เขาเคยเป็น เขาก็สอนเราว่าก็นั่นมันยังเด็กๆ นี่ก็โตได้แล้ว อายุเท่าไหร่แล้ว คือโตแล้วคือข้ออ้างของการไม่ใส่ใจหรือยังไง ? ปล.เขาติดเกมด้วยค่ะ บางทีเราก็เอาคำพูดเขามาคิดว่าหรือเราควรปรับตัวใหม่เลิกตามเขา เลิกสนใจเหมือนกัน หรือว่าเขาต่างหากที่ควรหันกลับมาใส่ใจกันให้ดีเหมือนเดิม ? ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ