สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นผู้หญิงในวัย 31 ปีที่กำลังจะเข้าสู่วัย 32 ปี เรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ขอให้เป็นกรณีศึกษาของคนที่กำลังไขว่คว้าหาความรัก โหยหาความสัมพันธ์แบบคนรัก ในขณะที่รอบตัวเรามีแต่ความรักอันบริสุทธิ์ใจที่มอบให้แก่เรา
ดิฉันคบกับผู้ชายชื่อ เอ เราคบกันในระหว่างที่เรียนปี 4 เราไปฝึกงานและพบรักกัน ในตอนนั้น เอ เป็น ผช ที่หน้าตาดีมากในขณะที่ฉันเป็น ผญ อ้วน ดำ สิวรอยดำเต็มหน้า แต่ เอ ก็ตัดสินใจมาคบกับฉัน เอ ให้เหตุผลที่มาคบกับฉันเพราะฉันเป็นคนจิตใจดี มีมุมมองใกล้เคียงกัน เป็นคนมีระเบียบเรียบร้อย เพราะตอนไปฝึกงานเราอยู่หอเดียวกันเขาเห็นดิฉันนั่งพับถุงเท้า และห้องนอนสะอาดทั้งที่ภายนอกดูเป็น ผญ ห้าวๆ ต้องบอกว่าทั้งเราและเอ เรียนวิศวะด้วยกันทั้งคู่ หลังจากฝึกงานเสร็จเราก็สานสัมพันธ์ต่อ ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด ส่วนเอเป็นเด็ก กทม ดิฉันเรียนจบก่อนก็เลยพยายามหางานใน กทม เพื่อที่จะได้อยู่ใกล้เอ ทั้งที่ที่บ้านมีกิจการเป็นโรงงานเป็นของตัวเอง แต่เอยังต้องเรียนต่ออีกปีเพราะเนื่องจากว่าหลักสูตรที่เขาเรียนต้องเรียน 5 ปี ในระหว่างที่สมัครงานไปฉันก็ตัดสินใจเรียนต่อโทเพราะเจอคณะที่ชอบ(จริงเพื่อจะได้อยู่ใกล้เอ) สำหรับเราแล้วเอเป็น ผช ที่ดีมาก เป็นรักแรกของเรา เขาสอนและช่วยเหลือเราทุกอย่าง อยากไปไหนหาข้อมูลให้ อยากซื้ออะไรแนะนำและศึกษาให้ทุกอย่าง จากเราที่เป็นคนที่วางแผนตลอดในการจะตัดสินใจทำอะไร สามารถปล่อยเบลอและเชื่อใจเขา แต่เรื่องสำคัญๆ เอจะให้เราเป็นคนจัดการและวางแผนทั้งหมด คบกันมาได้ปีที่ 3 เราตัดใจซื้อบ้าน ซื้อรถ และวางแผนจะแต่งงานกัน พ่อแม่ของเราทั้งสองรับรู้ ในระหว่างคบกันเราก็มีปัญหากันบ้างโดยเฉพาะเรื่อง ผญ มีเข้ามาเยอะมาก และเราก็ทำงานคนละจังหวัดกัน เราอยู่ กทม เอ อยู่อยุธยา พอเข้าสู่ปีที่ 6 สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เอ คัดสินใจมาบอกเลิกเราให้เหตุผลว่าอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข ดูแลแต่ร่างกายแต่ไม่เคยดูแลจิตใจ เราดูเขาทุกอย่างตัดเล็บ ตัดผม เสื้อผ้า รวมถึงครอบครัวเขาอะไรที่เราทำให้พ่อแม่เรา เราก็ทำให้พ่อแม่เขาเช่นกันแต่ข้อเสียของเราในอดีตเราเป็นคนเอาแต่ใจ ใจร้อน ปากไว ปล่อยวางไม่เป็น แต่เราไม่เคยพูดคำหยาบกับเขาเลย เราทุกข์มากเสียใจมาก เอาแต่โทษตัวเอง จากคนที่มั่นใจกลายเป็นคนอ่อนทางคำพูดทั้งหมด คิดมาก ลาออกจากงานทั้งที่อนาคตกำลังรุ่ง ทุกคนรอบข้างพยายามจะบอกความจริงว่าเขามีคนอื่น จนสุดท้ายพ่อแม่ต้องเข้ามาจัดการเรื่องทรัพย์สินต่างๆ ให้ และก็ได้รู้ความจริงว่าเขาชอบ ผญ ที่เป็นเพื่อนร่วมงานซึ่งเราก็รู้จัก เรากลับมาอยู่บ้าน มาช่วยธุรกิจครอบครัว และใช้เวลาเกือบ 4 ปีที่จะทำใจได้ เราเริ่มมีความสุขกับคนรอบข้าง มองเห็นความรักจากคนรอบตัว เราเห็นได้ว่าเราเป็นคนที่มีคนรักมาก ทุกคนเสียสละบางสิ่งเพื่อช่วยเหลือเราจริงๆ เรากลับมามีความสุข ทุกคนที่ไม่เคยเจอกันมานานต่างลงความเห็นว่าเรามีความสุขออกมาทางหน้าตา บางคนคิดว่าเราหายไปทำศัลยกรรมมา ฮ่าๆ
และเมื่อต้นปีที่ผ่านเราเริ่มเปิดใจให้ ผช ใหม่ชื่อ บี ซึ่ง บี เป็นเพื่อนเราตอนเรียนมัธยม เรารู้สึกโหยหาความรักอีกครั้ง ครั้งนี้พลาดอย่างแรง บี คบซ้อนเรากับ ผญ อีกคน และเราก็หลงเชื่อในความสัมพันธ์ในครั้งนี้ทำให้เสียเงินไปเกือบ 100,000 บาทในเวลา 3 เดือน พอเริ่มมีสติและถอยออกมาถึงเห็นและได้รู้เรื่องราวของเขา คนนี้เราไม่ขอลงรายละเอียดเยอะเพราะนึกได้แต่ความเห็นแก่ตัวของ ผช และเห็นความลุ่มหลงโง่ๆ ของตัวเอง ฮ่าๆ ที่จำได้คือระหว่างคบกันข้าวทุกมื้อเราเป็นคนจ่าย😂 เราจบความสัมพันธ์โดยการแกล้งเมาแล้วโทรไปลอกทุกอย่างที่เรารู้ และขอจบความสัมพันธ์
บี ก็มีพยายามติดต่อมาบ้าง แต่เราไม่รับอีกเลย เพราะรู้สึกได้ว่า ผช คนนี้ เหมาะสมกับคำว่า”แมงดา” จริงๆ (เราเพิ่งมารู้รายละเอียดจากคนอื่นที่ ผญ ก่อนหน้าเขาเจอหนักเหมือนกัน)
พอผ่านเรื่องนี้มาเราก็เสียใจกับตัวเอง ทำไมเราถึงโชคร้ายในความรัก แต่พอลืมตากว้างๆ ทำให้เราเห็นว่าคนรอบตัวเราโครตรักเราเลย รักเราแบบไม่มีเงื่อนไข รับเราได้สิ่งที่เราเป็น เห็นในมุมมองดีดีที่เรามี ทำให้เรารู้สึกมีคุณค่าในตัวเองมาก และตอนนี้มีแต่แผนเก็บเงินไปท่องเที่ยวกับเพื่อน และครอบครัวไปเที่ยวด้วยกัน^^ เราจงเป็นคนโสดอย่างมีคุณค่าเพื่อตายไปเป็นปุ๋ยของต้นไม้🤣🤣🤣
ความผิดพลาดในความหลงใหลในความรัก เตือนใจวัยใกล้คาน:)
ดิฉันคบกับผู้ชายชื่อ เอ เราคบกันในระหว่างที่เรียนปี 4 เราไปฝึกงานและพบรักกัน ในตอนนั้น เอ เป็น ผช ที่หน้าตาดีมากในขณะที่ฉันเป็น ผญ อ้วน ดำ สิวรอยดำเต็มหน้า แต่ เอ ก็ตัดสินใจมาคบกับฉัน เอ ให้เหตุผลที่มาคบกับฉันเพราะฉันเป็นคนจิตใจดี มีมุมมองใกล้เคียงกัน เป็นคนมีระเบียบเรียบร้อย เพราะตอนไปฝึกงานเราอยู่หอเดียวกันเขาเห็นดิฉันนั่งพับถุงเท้า และห้องนอนสะอาดทั้งที่ภายนอกดูเป็น ผญ ห้าวๆ ต้องบอกว่าทั้งเราและเอ เรียนวิศวะด้วยกันทั้งคู่ หลังจากฝึกงานเสร็จเราก็สานสัมพันธ์ต่อ ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัด ส่วนเอเป็นเด็ก กทม ดิฉันเรียนจบก่อนก็เลยพยายามหางานใน กทม เพื่อที่จะได้อยู่ใกล้เอ ทั้งที่ที่บ้านมีกิจการเป็นโรงงานเป็นของตัวเอง แต่เอยังต้องเรียนต่ออีกปีเพราะเนื่องจากว่าหลักสูตรที่เขาเรียนต้องเรียน 5 ปี ในระหว่างที่สมัครงานไปฉันก็ตัดสินใจเรียนต่อโทเพราะเจอคณะที่ชอบ(จริงเพื่อจะได้อยู่ใกล้เอ) สำหรับเราแล้วเอเป็น ผช ที่ดีมาก เป็นรักแรกของเรา เขาสอนและช่วยเหลือเราทุกอย่าง อยากไปไหนหาข้อมูลให้ อยากซื้ออะไรแนะนำและศึกษาให้ทุกอย่าง จากเราที่เป็นคนที่วางแผนตลอดในการจะตัดสินใจทำอะไร สามารถปล่อยเบลอและเชื่อใจเขา แต่เรื่องสำคัญๆ เอจะให้เราเป็นคนจัดการและวางแผนทั้งหมด คบกันมาได้ปีที่ 3 เราตัดใจซื้อบ้าน ซื้อรถ และวางแผนจะแต่งงานกัน พ่อแม่ของเราทั้งสองรับรู้ ในระหว่างคบกันเราก็มีปัญหากันบ้างโดยเฉพาะเรื่อง ผญ มีเข้ามาเยอะมาก และเราก็ทำงานคนละจังหวัดกัน เราอยู่ กทม เอ อยู่อยุธยา พอเข้าสู่ปีที่ 6 สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เอ คัดสินใจมาบอกเลิกเราให้เหตุผลว่าอยู่กับเราแล้วไม่มีความสุข ดูแลแต่ร่างกายแต่ไม่เคยดูแลจิตใจ เราดูเขาทุกอย่างตัดเล็บ ตัดผม เสื้อผ้า รวมถึงครอบครัวเขาอะไรที่เราทำให้พ่อแม่เรา เราก็ทำให้พ่อแม่เขาเช่นกันแต่ข้อเสียของเราในอดีตเราเป็นคนเอาแต่ใจ ใจร้อน ปากไว ปล่อยวางไม่เป็น แต่เราไม่เคยพูดคำหยาบกับเขาเลย เราทุกข์มากเสียใจมาก เอาแต่โทษตัวเอง จากคนที่มั่นใจกลายเป็นคนอ่อนทางคำพูดทั้งหมด คิดมาก ลาออกจากงานทั้งที่อนาคตกำลังรุ่ง ทุกคนรอบข้างพยายามจะบอกความจริงว่าเขามีคนอื่น จนสุดท้ายพ่อแม่ต้องเข้ามาจัดการเรื่องทรัพย์สินต่างๆ ให้ และก็ได้รู้ความจริงว่าเขาชอบ ผญ ที่เป็นเพื่อนร่วมงานซึ่งเราก็รู้จัก เรากลับมาอยู่บ้าน มาช่วยธุรกิจครอบครัว และใช้เวลาเกือบ 4 ปีที่จะทำใจได้ เราเริ่มมีความสุขกับคนรอบข้าง มองเห็นความรักจากคนรอบตัว เราเห็นได้ว่าเราเป็นคนที่มีคนรักมาก ทุกคนเสียสละบางสิ่งเพื่อช่วยเหลือเราจริงๆ เรากลับมามีความสุข ทุกคนที่ไม่เคยเจอกันมานานต่างลงความเห็นว่าเรามีความสุขออกมาทางหน้าตา บางคนคิดว่าเราหายไปทำศัลยกรรมมา ฮ่าๆ
และเมื่อต้นปีที่ผ่านเราเริ่มเปิดใจให้ ผช ใหม่ชื่อ บี ซึ่ง บี เป็นเพื่อนเราตอนเรียนมัธยม เรารู้สึกโหยหาความรักอีกครั้ง ครั้งนี้พลาดอย่างแรง บี คบซ้อนเรากับ ผญ อีกคน และเราก็หลงเชื่อในความสัมพันธ์ในครั้งนี้ทำให้เสียเงินไปเกือบ 100,000 บาทในเวลา 3 เดือน พอเริ่มมีสติและถอยออกมาถึงเห็นและได้รู้เรื่องราวของเขา คนนี้เราไม่ขอลงรายละเอียดเยอะเพราะนึกได้แต่ความเห็นแก่ตัวของ ผช และเห็นความลุ่มหลงโง่ๆ ของตัวเอง ฮ่าๆ ที่จำได้คือระหว่างคบกันข้าวทุกมื้อเราเป็นคนจ่าย😂 เราจบความสัมพันธ์โดยการแกล้งเมาแล้วโทรไปลอกทุกอย่างที่เรารู้ และขอจบความสัมพันธ์
บี ก็มีพยายามติดต่อมาบ้าง แต่เราไม่รับอีกเลย เพราะรู้สึกได้ว่า ผช คนนี้ เหมาะสมกับคำว่า”แมงดา” จริงๆ (เราเพิ่งมารู้รายละเอียดจากคนอื่นที่ ผญ ก่อนหน้าเขาเจอหนักเหมือนกัน)
พอผ่านเรื่องนี้มาเราก็เสียใจกับตัวเอง ทำไมเราถึงโชคร้ายในความรัก แต่พอลืมตากว้างๆ ทำให้เราเห็นว่าคนรอบตัวเราโครตรักเราเลย รักเราแบบไม่มีเงื่อนไข รับเราได้สิ่งที่เราเป็น เห็นในมุมมองดีดีที่เรามี ทำให้เรารู้สึกมีคุณค่าในตัวเองมาก และตอนนี้มีแต่แผนเก็บเงินไปท่องเที่ยวกับเพื่อน และครอบครัวไปเที่ยวด้วยกัน^^ เราจงเป็นคนโสดอย่างมีคุณค่าเพื่อตายไปเป็นปุ๋ยของต้นไม้🤣🤣🤣