.........

ตอนนี้ก็นอนไม่หลับเครียดก็เครียดเรื่องพ่อแม่เหนื่อย เป็นคนที่ต้องรับความเจ็บปวดโดยที่ไม่มีความรู้สึกเราไม่อยากร้องไห้คิดอะไรไม่ออกมันคิดมากเองเรารู้สึกได้ตลอด 18 ปีเรื่องทั้งหมดมันฉายหนังเทปจากตอนความรู้สึกของเราผมไม่ได้อยากให้ปัญหามันเกิดที่ผมผมรู้ว่าโลกนี้มันมีทั้งสุขและทุกข์ปัญหามันจะหมดไปถ้าผมไม่คิดมากแต่ความคิดผมมันทำให้ผมเหมือนเราก็อยากทำให้เขามีความสุข ผมก็แค่อยากปกติ แต่วันที่พ่อแม่ผมเลิกกันวันพังทลายของผมก็มาแค่ตลอด 18 ปี แม่เลี้ยงผมตอนอยู่กับพ่อบ้านเดียวกันแต่พอผมยายเข้ามหาลัยแม่ก็ได้ย้ายไปอยู่กับตายายเพราะเรื่องงานที่ทำอยู่มันทำให้พ่อผมต้องอยู่คนเดียวแล้วเวลาผ่านไป เรื่องทั้งหมดก็เหมือนเทปที่ผมมีไว้ผมรักพ่อรักแม่ ผมมีพวกเขาคนเดียวรักที่สุดผมรักมากๆถึงเวลาที่ผ่านมามันเป็นเวลามาถุง 18ปีแต่ผมก็รักมันผมรักพ่อรักแม่ที่สุดรักมากๆผมรักนะคับไม่เป็นไรผมก็รักท่านอยู่ดี ถึงเวลาจะทำให้คน2คนเป็นจากนํ้าพริกเป็นนํ้าาคนสองคนเขาก็เคยรักกันแต่ไม่น่าเชื่อไงวันๆนี้จะมาถึงโชคไม่ได้ร้ายสู้ๆ คิดถึง    พ่อกับแม่เต็มที่เขารักผม ผมรักท่านครับ