เขียนไม่เก่ง เขียนเยอะก็กลัวไม่มีคนอ่าน เลยบอกแค่สั้นๆ(มั้ง)ว่า

ชอบค่ะ
ที่สมเหตุสมผล มีชั้นเชิง ผูกปมแล้วแก้เรื่อยๆไม่ทิ้งคนดู
แสดงให้เห็นว่าถ้าแยกไม่ออกว่าใครมิตรใครเป็นศัตรูก็วายวอดได้ง่ายๆ
คนในมาขัดแย้งขัดขว้างกันเอง องค์กรก็เสียหาย (คุ้นจัง)
คนน่ากลัวอีกประเภทคือพวกเสี้ยม (คุ้นอีกแล้ว)
ชี้นำสังคมและส่งเสริมค่านิยมที่ดี...ในหลายๆด้านด้วยนะ
ตัวเอกไม่ได้มีแค่พระนางเท่านั้น แต่ละคนล้วนมีเรื่องราวและเหตุผลของตัวเอง(ในแบบที่เข้มข้นมากซะด้วย)
ตัวละครมีความเทาๆ
พระนางลงเอยไม่ใช่จุดประสงค์เดียวของเรื่อง
ชอบบทพูดคุณวิสูตรที่สุด ถ้าเฮียไม่ถอนตัวจุดจบอาจเหมือนคุณวิสูตร
การเอาชีวิตปกป้องคนที่ตัวเองรัก ไม่เฉพาะพระนาง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ตอนอาไช้ยังแอบหวังว่าไม่ตาย
แต่ตอนอาแปะฮ้อ(เราเดาถูกด้วย)เสียใจจริงจังมาก อินน
เรื่องจริงมีให้เห็นกับคนที่เรารู้สึกว่าเขาไม่ควรตาย

ชอบค่ะ
ที่เฮียพยายามแก้ปัญหาอย่างที่สุดแม้บางครั้งตัวเลือกจะมีแค่ ทางที่แย่ กับแย่กว่า
ถึงเป็นพระเอกแต่ก็มีช่วงเวลาอ่อนแอ แพ้ พลาด
เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ....เดี๋ยววว
เฮียบางช่วงจะมีความลุงโผล่มาให้เห็นด้วย ไม่รู้ตั้งใจหรือเป็นเอง  

ชอบค่ะ
กับความหวานที่ไม่ได้หวานด้วยการสกินชิพมากมาย
แต่หวานด้วยการแสดงออกถึงความมั่นคงห่วงใยให้กำลังใจปราถนาดีต่อกัน และรักกันด้วยชีวิต
เวลาอาจูจับมือให้กำลังใจ เฮียจะจับตอบเสมอ
เฮียชอบหนีบอาจูไปทำธุระทั้งๆที่ไม่จำเป็นต้องพาไปด้วยก็ได้
เฮียเฉลยว่าชอบอาจูมานานแล้ว ชอบที่เฮียวางตัวดีมากในทุกสถานะของอาจู  ฯลฯ
(ไม่ค่อยเข้าใจการให้อาจูอยู่ห้องตรงข้ามเฮีย เฮียคิดอาไรใช่ไหม)
พระนางถึงกับได้นอนเตียงเดียวกันด้วย บทพูดก็หวานเจี๊ยบ
เรื่องนี้น่าจะโดนตัวกันเยอะที่สุดแล้วในจักรวาลของทีวีซีน
ดูแล้วเขินม้วนมาก ตลกที่เขาจีบแต่เราดันเขิน  5555

ชอบแบบงงๆ คือตอนที่เฮียเดินไปรับโทรศัพท์ (ฉากต่อจากที่จ่าโดนถ่วงน้ำ)
เรื่องรายละเอียดองค์ประกอบดีมากๆ คนอื่นก็บอกแทนเราไปแล้ว
เราเห็นบางคนที่ไม่ได้ดูละครแล้ว กลับมาดูละครเรื่องนี้ บางคนที่ดูแต่ซีรีส์ก็มาดูเรื่องนี้ด้วยค่ะ
     

อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้เยอะแยะมากมายมากๆๆๆๆๆๆๆๆ อธิบายไม่หมด
ดีใจทีได้ดูและยินดีที่ได้เปย์กล่องละครเรื่องนี้นะคะ