ผมพนักงานระดับปฎิบัติการคนนึง ทำงานในบริษัทรับจัดงานเลี้ยงชื่อดังแห่งนึง ใน กทม
เนื่องจากสัปดาห์หน้านี้ บริษัทได้รับงานไว้หลายงานพร้อม กัน ทั้งในพื้นที่ของบริษัท แต่งานเลี้ยงต่างจังหวัดอีกงานนึง ทำให้ต้องแบ่งคนไปทำงานทั้งหมด เป็นสองทีม
-ทีมแรกทำในสถานที่ของบริษัท อันนี้ไม่มีปัญหาใดๆ มีทำโอทีเล็กน้อย ถือว่าปกติ
- ทีมที่สองที่ทำนอกสถานที่ จังหวัดท่องเที่ยวจังหวัดนึง โดยงานนี้นั้นของที่ต้องใช้ทั้งหมดต้องขนไปจาก บริษัท มีแค่ที่เปล่าๆเท่านั้น
โดยทาง ผจก ได้วางแผนงานไว้ดังนี้
10.00 ขนของขึ้นรถ (เตรียมไว้ล่วงหน้า) เสร็จแล้วออกรถทันที หลังจากนั้นก็ จัดสถานที่ เริ่มงานเลี้ยงตามปกติ
24.00 งานเลิกไล่ เก็บของทำความสะอาด
01.00 ขนของขึ้นรถเตรียมขนกลับบริษัท
02.30 ออกรถกลับ
05.00 ถึงบริษัทขนของลงจากรถ เก็บเข้าห้องเก็บของ
07.00 (เช้าของอีกวัน) เลิกงาน
หลังจากเห็นแผนงานนี้ครั้งแรกผมได้ไล่อ่านเอกสารเกี่ยวกับงานทั้งหมดอีกครั้ง(เพื่อพิจารณาความยากของงาน) เพราะผมไม่เห็นด้วยที่พนักงานทุกคน( ประมาณ 30คน) ต้องทำงานกัน 21 ชม ติดต่อกัน แม้จะเป็นแค่ครั้งเดียวในปีนึงก็ตาม หลังจากนั้น ผมได้คุยกับเพื่อนร่วมงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทุกคนเห็นด้วยว่าหนักหนาเกินไป สมควรจัดเป็นสองทีม และทำงานกันไม่เกิน 15 ชม
สุดท้ายผมตัดสินใจคุยกับ ผจก ในเรื่องนี้ว่าผมไม่เห็นด้วยและได้เสนอแนวทางการทำงานนี้ของผมไปตามข้อความข้างต้น พร้อมทั้งให้ความมั่นใจว่างานจะสำเร็จได้ และได้พูดกับเค้าไปตามตรงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมรักงานมากและเต็มที่เสมอแต่งานนี้ผมห่วงสุขภาพของทีมงานจริงๆ ไม่เห็นด้วยกับการวางแผนงานนี้
สุดท้ายมีการเปลี่ยนแผนงาน แบ่งเป็นสองทีมแต่ยังคงต้องทำงานยาวเหลือ 18 ชม ทั้งสองที
....แต่ผมถูกตัดออกจากทีมให้คนอื่นไปทำแทน ไม่มีการให้เหตุผลใดๆกับเรื่องนี้อีก
ผมอยากปรึกษาว่าผมผิดมั้ย ตรงไหน ยังไง
...อีกเรื่องนึงทีอาจเกี่ยวกันคือผมได้ทำเรื่องขอย้ายสาขาไปอีกทีนึง (เติบโต) จะมีผลสิ้นปีนี้ ซึ่งหลังจากแจ้ง ผจก ไปรู้สึกได้ว่าเค้าไม่ยินดีให้ไป ผมทำงานที่นี่มา สองปี ผ่านไปหนึ่งปีได้รีบการเลื่อนตำแหน่งจาก ผจก คนนี้ ได้รับโอกาสก่อนคนเก่าที่อยู่มาก่อนในตำแหน่งเดียวกันและทุกคนอายุเยอะกว่าผมมากกว่าผม(รวมทั้งลูกน้อง) ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับ ผจก ก่อนหน้านี้ถือว่าดีมาก เค้าเป็นคนที่ถือว่าเป็นกลางมากคนนึงไม่เข้าข้างใคร มีเหตุผล เสมอ โดยรวมผมโอเคมากกับเค้า ติดเรื่องเดียวคือ ผมรู้สึกว่าเค้าจะห่วงงานมากกว่าลูกน้องเสมอ ส่วนผมเป็นวัยรุ่นไฟแรงมากคนนึง เริ่มทำงานที่นี่จากประสบการณ์น้อยกว่าทุกคน แต่ผมชอบเรียนรู้เเละพัฒนาได้เร็วกว่าทุกคนเสมอ (งานผมจะเสร็จเร็วกว่าทุกคน)
ผมเป็นคนที่ปากวัย กล้าพูดเสมอในสิ่งที่ไม่เห็นด้วยในทุดเรื่องแม้แต่กับ ผจก ซึ่งส่วนใหญ่เค้าก็จะเห็นด้วยเสมอและยินดีเปลี่ยนแผนงานที่วางไว้
..สรุปผมผิดมั้ย ผมคิดว่าผมมีสิทธิในการพูดเพื่อรักษาสิทธิที่พนักงานทุกคนพึงมี หรือผมคิดไปเอง
..ปล โอทีมีนะครับ แต่ให้เป็นวันหยุดแทน (×1.5) ไม่สามารถรับเป็นเงินได้
ผมผิดไหมที่ไปพูดกับหัวหน้า เรื่องที่ต้องทำงานยาว 20 ชั่วโมงติดต่อกัน
เนื่องจากสัปดาห์หน้านี้ บริษัทได้รับงานไว้หลายงานพร้อม กัน ทั้งในพื้นที่ของบริษัท แต่งานเลี้ยงต่างจังหวัดอีกงานนึง ทำให้ต้องแบ่งคนไปทำงานทั้งหมด เป็นสองทีม
-ทีมแรกทำในสถานที่ของบริษัท อันนี้ไม่มีปัญหาใดๆ มีทำโอทีเล็กน้อย ถือว่าปกติ
- ทีมที่สองที่ทำนอกสถานที่ จังหวัดท่องเที่ยวจังหวัดนึง โดยงานนี้นั้นของที่ต้องใช้ทั้งหมดต้องขนไปจาก บริษัท มีแค่ที่เปล่าๆเท่านั้น
โดยทาง ผจก ได้วางแผนงานไว้ดังนี้
10.00 ขนของขึ้นรถ (เตรียมไว้ล่วงหน้า) เสร็จแล้วออกรถทันที หลังจากนั้นก็ จัดสถานที่ เริ่มงานเลี้ยงตามปกติ
24.00 งานเลิกไล่ เก็บของทำความสะอาด
01.00 ขนของขึ้นรถเตรียมขนกลับบริษัท
02.30 ออกรถกลับ
05.00 ถึงบริษัทขนของลงจากรถ เก็บเข้าห้องเก็บของ
07.00 (เช้าของอีกวัน) เลิกงาน
หลังจากเห็นแผนงานนี้ครั้งแรกผมได้ไล่อ่านเอกสารเกี่ยวกับงานทั้งหมดอีกครั้ง(เพื่อพิจารณาความยากของงาน) เพราะผมไม่เห็นด้วยที่พนักงานทุกคน( ประมาณ 30คน) ต้องทำงานกัน 21 ชม ติดต่อกัน แม้จะเป็นแค่ครั้งเดียวในปีนึงก็ตาม หลังจากนั้น ผมได้คุยกับเพื่อนร่วมงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทุกคนเห็นด้วยว่าหนักหนาเกินไป สมควรจัดเป็นสองทีม และทำงานกันไม่เกิน 15 ชม
สุดท้ายผมตัดสินใจคุยกับ ผจก ในเรื่องนี้ว่าผมไม่เห็นด้วยและได้เสนอแนวทางการทำงานนี้ของผมไปตามข้อความข้างต้น พร้อมทั้งให้ความมั่นใจว่างานจะสำเร็จได้ และได้พูดกับเค้าไปตามตรงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมรักงานมากและเต็มที่เสมอแต่งานนี้ผมห่วงสุขภาพของทีมงานจริงๆ ไม่เห็นด้วยกับการวางแผนงานนี้
สุดท้ายมีการเปลี่ยนแผนงาน แบ่งเป็นสองทีมแต่ยังคงต้องทำงานยาวเหลือ 18 ชม ทั้งสองที
....แต่ผมถูกตัดออกจากทีมให้คนอื่นไปทำแทน ไม่มีการให้เหตุผลใดๆกับเรื่องนี้อีก
ผมอยากปรึกษาว่าผมผิดมั้ย ตรงไหน ยังไง
...อีกเรื่องนึงทีอาจเกี่ยวกันคือผมได้ทำเรื่องขอย้ายสาขาไปอีกทีนึง (เติบโต) จะมีผลสิ้นปีนี้ ซึ่งหลังจากแจ้ง ผจก ไปรู้สึกได้ว่าเค้าไม่ยินดีให้ไป ผมทำงานที่นี่มา สองปี ผ่านไปหนึ่งปีได้รีบการเลื่อนตำแหน่งจาก ผจก คนนี้ ได้รับโอกาสก่อนคนเก่าที่อยู่มาก่อนในตำแหน่งเดียวกันและทุกคนอายุเยอะกว่าผมมากกว่าผม(รวมทั้งลูกน้อง) ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับ ผจก ก่อนหน้านี้ถือว่าดีมาก เค้าเป็นคนที่ถือว่าเป็นกลางมากคนนึงไม่เข้าข้างใคร มีเหตุผล เสมอ โดยรวมผมโอเคมากกับเค้า ติดเรื่องเดียวคือ ผมรู้สึกว่าเค้าจะห่วงงานมากกว่าลูกน้องเสมอ ส่วนผมเป็นวัยรุ่นไฟแรงมากคนนึง เริ่มทำงานที่นี่จากประสบการณ์น้อยกว่าทุกคน แต่ผมชอบเรียนรู้เเละพัฒนาได้เร็วกว่าทุกคนเสมอ (งานผมจะเสร็จเร็วกว่าทุกคน)
ผมเป็นคนที่ปากวัย กล้าพูดเสมอในสิ่งที่ไม่เห็นด้วยในทุดเรื่องแม้แต่กับ ผจก ซึ่งส่วนใหญ่เค้าก็จะเห็นด้วยเสมอและยินดีเปลี่ยนแผนงานที่วางไว้
..สรุปผมผิดมั้ย ผมคิดว่าผมมีสิทธิในการพูดเพื่อรักษาสิทธิที่พนักงานทุกคนพึงมี หรือผมคิดไปเอง
..ปล โอทีมีนะครับ แต่ให้เป็นวันหยุดแทน (×1.5) ไม่สามารถรับเป็นเงินได้