สวัสดีค่ะพี่ๆ เพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน
ตามหัวข้อเลยนะคะคือหนูอยากเรียนต่อสายสามัญค่ะแต่แม่ไม่ให้เรียน
ไม่ใช่เพราะหนูเรียนไม่เก่งหรือคะแนนไม่ดีเลยนะคะ
หนูกล้าพูดเลยค่ะว่าตัวเองเรียนเก่ง และหัวไว หนูได้เกรดสี่ทุกเทอม เป็นที่หนึ่งของชั้นมาตลอด ครูทุกคนก็สนับสนุนและให้คำปรึกษาทุกอย่าง หนูอ่านหนังสือท่องสูตรทบทวนทุกวันตั้งแต่ขึ้นม.ต้นมา ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง ไม่เคยไปเที่ยวกับเพื่อน ทุกๆ วันหยุดก็อยู่บ้านท่องหนังสือ เพราะตั้งใจไว้ว่าถ้าขึ้นม.ปลายแล้วเราจะต้องตามเพื่อนคนอื่นที่ได้เรียนพิเศษให้ทัน
แต่เพราะแม่บอกไม่มีเงินส่งจนจบปริญญาหรอก ให้เรียนต่อ ปวช.3ปีแล้วทำงานเลย แล้วจากนั้นจะเรียนต่อ ปวส.หรือไม่ก็แล้วแต่
ตอนนั้นที่ได้ฟังคือหนูรู้สึกเสียใจมากๆ ค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้โกรธแม่เลยค่ะ เพราะหนูก็เข้าใจอยู่แล้วว่าที่บ้านไม่มีเงินเลย ที่บ้านหนูจนมากค่ะ แต่หนูอยากเรียนจริงๆ ค่ะ หนูไม่ได้รู้สึกกดดันตัวเองเลยด้วยซ้ำเวลาที่เรียน หนูรู้ว่าตัวเองมีความสุขกับการเรียน มีความสุขที่ได้แก้โจทย์ ได้อ่านหนังสือ
แต่ถ้าต้องเรียนต่อ ปวช.หนูก็ทำได้แต่มันไม่มีความสุข มันดูฝืนมากๆ สำหรับหนู แล้วแม่ก็พูดตลอดนะคะว่าอย่าตามเพื่อน ให้เรียนตามที่เราอยากเรียน ทำที่เราทำแล้วมีความสุข
หนูนึกถึงที่แม่พูดแล้วอยากร้องไห้ตลอดเลย ถ้าแม่ไม่ให้หนูเรียนสายสามัญตั้งแต่แรก แล้วแม่พูดให้ความหวัง ให้หนูพยายามทำไมตั้งสองสามปี
นี่เป็นกระทู้แรกที่หนูเขียนอาจจะดูงงๆ ไปบ้าง แต่หนูสมัครพันทิปมาเพื่อถามปัญหานี้โดยเฉพาะเลยนะคะ
ตอนนี้หนูอยู่ม.3 หนูอยากรู้ว่ามีพี่ๆ คนไหนที่ผ่านประสบการณ์แบบเดียวกับหนูมาบ้าง และพี่ๆ ทำยังไงถึงแก้ปัญหานี้ได้ ช่วยแนะนำหนูด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
อยากเรียนต่อม.4แต่แม่ไม่ให้เรียนควรจะทำยังไงคะ?
ตามหัวข้อเลยนะคะคือหนูอยากเรียนต่อสายสามัญค่ะแต่แม่ไม่ให้เรียน
ไม่ใช่เพราะหนูเรียนไม่เก่งหรือคะแนนไม่ดีเลยนะคะ
หนูกล้าพูดเลยค่ะว่าตัวเองเรียนเก่ง และหัวไว หนูได้เกรดสี่ทุกเทอม เป็นที่หนึ่งของชั้นมาตลอด ครูทุกคนก็สนับสนุนและให้คำปรึกษาทุกอย่าง หนูอ่านหนังสือท่องสูตรทบทวนทุกวันตั้งแต่ขึ้นม.ต้นมา ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง ไม่เคยไปเที่ยวกับเพื่อน ทุกๆ วันหยุดก็อยู่บ้านท่องหนังสือ เพราะตั้งใจไว้ว่าถ้าขึ้นม.ปลายแล้วเราจะต้องตามเพื่อนคนอื่นที่ได้เรียนพิเศษให้ทัน
แต่เพราะแม่บอกไม่มีเงินส่งจนจบปริญญาหรอก ให้เรียนต่อ ปวช.3ปีแล้วทำงานเลย แล้วจากนั้นจะเรียนต่อ ปวส.หรือไม่ก็แล้วแต่
ตอนนั้นที่ได้ฟังคือหนูรู้สึกเสียใจมากๆ ค่ะ แต่หนูก็ไม่ได้โกรธแม่เลยค่ะ เพราะหนูก็เข้าใจอยู่แล้วว่าที่บ้านไม่มีเงินเลย ที่บ้านหนูจนมากค่ะ แต่หนูอยากเรียนจริงๆ ค่ะ หนูไม่ได้รู้สึกกดดันตัวเองเลยด้วยซ้ำเวลาที่เรียน หนูรู้ว่าตัวเองมีความสุขกับการเรียน มีความสุขที่ได้แก้โจทย์ ได้อ่านหนังสือ
แต่ถ้าต้องเรียนต่อ ปวช.หนูก็ทำได้แต่มันไม่มีความสุข มันดูฝืนมากๆ สำหรับหนู แล้วแม่ก็พูดตลอดนะคะว่าอย่าตามเพื่อน ให้เรียนตามที่เราอยากเรียน ทำที่เราทำแล้วมีความสุข
หนูนึกถึงที่แม่พูดแล้วอยากร้องไห้ตลอดเลย ถ้าแม่ไม่ให้หนูเรียนสายสามัญตั้งแต่แรก แล้วแม่พูดให้ความหวัง ให้หนูพยายามทำไมตั้งสองสามปี
นี่เป็นกระทู้แรกที่หนูเขียนอาจจะดูงงๆ ไปบ้าง แต่หนูสมัครพันทิปมาเพื่อถามปัญหานี้โดยเฉพาะเลยนะคะ
ตอนนี้หนูอยู่ม.3 หนูอยากรู้ว่ามีพี่ๆ คนไหนที่ผ่านประสบการณ์แบบเดียวกับหนูมาบ้าง และพี่ๆ ทำยังไงถึงแก้ปัญหานี้ได้ ช่วยแนะนำหนูด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ