สมควรแล้ว ที่ทำให้เราต้องตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
(ขอแจ้งไว้ก่อน ใครไม่เห็นด้วย กรุณาเชิญไปกระทู้อื่นนะคะ)
อยากจะเขียนบรรยายเชิงวิชาการกับเค้ามั้ง ให้ดูเป็นรูปแบบ แบบแผน ที่อ่านแล้วรู้สึกดี แต่เราก็ไม่รู้จะเริ่มเขียนอะไรก่อนหรือหลัง งั้นเราขอเขียนตามความรู้สึกของเราแล้วกันนะคะ
จากที่เราดูละคร "ชาติเสือพันธุ์มังกร" จนจบบริบูรณ์ไปเมื่อคืนนี้ มันมี"ความสุข" และ "ความอิ่มใจ" ต่อคนดูละครแบบเราอย่างมาก
มีความสุขจนอยากให้ทีมงานและนักแสดงได้รับความสุขที่เป็นรูปธรรมกลับไปบ้าง ก็เลยเป็นที่มาของการเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา
-บทโทรทัศน์ยอดเยี่ยม
คนเขียนบท เขียนบทได้มันส์ สนุก ลุ้นตลอดๆ มีปม คลี่ปม ไม่มีสะดุดจังหวะเลย มีการหักเหลี่ยมกันไปมา ไม่มีใครน้อยหน้าใคร ไม่ว่าจะเป็นฝั่งดี หรือ ฝั่งร้าย บทตัวละครทุกตัวสมเหตุสมผล ไม่โง่ หรือ ฉลาดจนเกินไป ซึ่งเราคิดว่า การเขียนบทแบบนี้ถือเป็นการให้เกียรติคนดูอย่างนึง แต่ถ้าจะเพิ่มความสะเทือนใจให้กับคนดูบ้าง ก็คงเป็นการตายของอาไช้ กับ แปะฮ้อ ซึ่งเราก็เข้าใจนะว่า คนเขียนต้องการใช้การตายของคนใกล้ตัวเฮียโฮ่ว เพื่อสร้างความกดดันให้กับพระเอกที่ถึงเวลาต้องเลือกข้าง อันนี้เราให้อภัยคนเขียนบท เพราะรับเหตุผลได้
-นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
บททรงวาด หรือ เฮียโฮ่ว มันไม่ง่ายเลย ที่บทนี้จะต้องแบกรับความรู้สึกของคนใกล้ตัวทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อบุญธรรมหรือท่านการันต์
อาเจ็กหรือลิ้มเม่งฮง พี่อ้ายหรือท่านชาญยุทธ อาจูหรือปิ่นมุก
4 คนนี้มีอิทธิพลต่ออารมณ์ความรู้สึกของเฮียโฮ่วมาก ทำให้ในหลายๆสถานการณ์ที่เฮียโฮ่วต้องกลืนไม่เข้าคายไม่ออก มีหลายอารมณ์ความรู้สึกในห้วงเวลาเดียวกัน เราว่ายากมากนะ แต่เจมส์ มาร์ ก็ทำได้ และทำได้ดีมาก แววตาชัดเจน บ่งบอกทุกความรู้สึกผ่านสายตาสีหน้า ทำให้คนดูเชื่อว่า เจมส์ มาร์ กับ เฮียโฮ่ว คือคนเดียวกัน
-นักแสดงสมทบยอดเยี่ยม
มีหลายคนแต่เราขอพูดถึง ลิ้มเม้งฮง บทนี้สุดโต่งในเรื่องนี้เลย นักเลงรุ่นใหญ่ ใจใหญ่ โกรธสุด โมโหสุด แค้นสุด รักสุด มีศักดิ์ศรีสุดแม้ในวาระสุดท้ายของชีวิต เพราะความสุดของบทนี้ เลยทำให้เราคิดว่า คุณทนงศักดิ์ สมควรได้รับรางวัลนี้ (ไม่แน่ใจว่าเราเขียนชื่อถูกไหม)
-ละครยอดเยี่ยม
เป็นละครที่ถือว่า งานคุณภาพมาก พิถิพิถัน (ไม่ใช่งานสำเพ็ง แต่เป็นงานแพทเทิร์นดี คัตติ้งเยี่ยมประมาณนั้น) มีความละเมียดละไม มีความกลมกล่มลงตัว พอเหมาะพอดีทุกสิ่ง ในขณะเดียวกันก็มีความสนุก ลุ้นชวนติดตามทุกเบรคทุกตอน
ละครสนุกแต่ก็ยังสอนสิ่งดีๆ แง่คิดต่างๆ แนวคิดดีๆผ่านตัวละครไปพร้อมๆกัน
-ทีมงานยอดเยี่ยม
ละครพีเรียดถือว่ายากกว่าละครทั่วไปมาก ทั้งข้อมูล รายละเอียดทุกสิ่งอย่าง สถานที่ เสื้อผ้าหน้าผม อุปกรณ์ประกอบฉาก
ทีวีซีนเก็บรายละเอียดได้หมด ใส่ใจในรายละเอียดทุกขั้นตอน ถ้าเป็นกีฬายิมนาสติก ถือว่า เป็นคะแนนท่ายาก
มาถึงตอนนี้เราก็เขียนตามความรู้สึกของเรานะคะ ไม่รู้ว่าชื่อรางวัลที่เราเขียนมานี้จะถูกต้องอย่างไร
แต่ถ้ากรรมการท่านใดท่านนึงแวะเวียนมาอ่านในกระทู้นี้ เราขอฝาก "ชาติเสือพันธุ์มังกร" ไว้พิจารณาด้วยนะคะ
หวังว่าการได้รางวัลเพียงแค่หนึ่งรางวัลหรือมากกว่า จะเป็นของขวัญล้ำค่า เพื่อตอบแทนและสร้างกำลังใจให้กับคนทำงานให้มีแรงและกำลังที่ดีในการสร้างละครคุณภาพและมอบความสุขให้กับคนดูแบบ "ชาติเสือพันธุ์มังกร" อีกต่อไป
ชาติเสือพันธุ์มังกร สมควรแล้วที่เป็นแบบนี้
(ขอแจ้งไว้ก่อน ใครไม่เห็นด้วย กรุณาเชิญไปกระทู้อื่นนะคะ)
อยากจะเขียนบรรยายเชิงวิชาการกับเค้ามั้ง ให้ดูเป็นรูปแบบ แบบแผน ที่อ่านแล้วรู้สึกดี แต่เราก็ไม่รู้จะเริ่มเขียนอะไรก่อนหรือหลัง งั้นเราขอเขียนตามความรู้สึกของเราแล้วกันนะคะ
จากที่เราดูละคร "ชาติเสือพันธุ์มังกร" จนจบบริบูรณ์ไปเมื่อคืนนี้ มันมี"ความสุข" และ "ความอิ่มใจ" ต่อคนดูละครแบบเราอย่างมาก
มีความสุขจนอยากให้ทีมงานและนักแสดงได้รับความสุขที่เป็นรูปธรรมกลับไปบ้าง ก็เลยเป็นที่มาของการเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา
-บทโทรทัศน์ยอดเยี่ยม
คนเขียนบท เขียนบทได้มันส์ สนุก ลุ้นตลอดๆ มีปม คลี่ปม ไม่มีสะดุดจังหวะเลย มีการหักเหลี่ยมกันไปมา ไม่มีใครน้อยหน้าใคร ไม่ว่าจะเป็นฝั่งดี หรือ ฝั่งร้าย บทตัวละครทุกตัวสมเหตุสมผล ไม่โง่ หรือ ฉลาดจนเกินไป ซึ่งเราคิดว่า การเขียนบทแบบนี้ถือเป็นการให้เกียรติคนดูอย่างนึง แต่ถ้าจะเพิ่มความสะเทือนใจให้กับคนดูบ้าง ก็คงเป็นการตายของอาไช้ กับ แปะฮ้อ ซึ่งเราก็เข้าใจนะว่า คนเขียนต้องการใช้การตายของคนใกล้ตัวเฮียโฮ่ว เพื่อสร้างความกดดันให้กับพระเอกที่ถึงเวลาต้องเลือกข้าง อันนี้เราให้อภัยคนเขียนบท เพราะรับเหตุผลได้
-นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม
บททรงวาด หรือ เฮียโฮ่ว มันไม่ง่ายเลย ที่บทนี้จะต้องแบกรับความรู้สึกของคนใกล้ตัวทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อบุญธรรมหรือท่านการันต์
อาเจ็กหรือลิ้มเม่งฮง พี่อ้ายหรือท่านชาญยุทธ อาจูหรือปิ่นมุก
4 คนนี้มีอิทธิพลต่ออารมณ์ความรู้สึกของเฮียโฮ่วมาก ทำให้ในหลายๆสถานการณ์ที่เฮียโฮ่วต้องกลืนไม่เข้าคายไม่ออก มีหลายอารมณ์ความรู้สึกในห้วงเวลาเดียวกัน เราว่ายากมากนะ แต่เจมส์ มาร์ ก็ทำได้ และทำได้ดีมาก แววตาชัดเจน บ่งบอกทุกความรู้สึกผ่านสายตาสีหน้า ทำให้คนดูเชื่อว่า เจมส์ มาร์ กับ เฮียโฮ่ว คือคนเดียวกัน
-นักแสดงสมทบยอดเยี่ยม
มีหลายคนแต่เราขอพูดถึง ลิ้มเม้งฮง บทนี้สุดโต่งในเรื่องนี้เลย นักเลงรุ่นใหญ่ ใจใหญ่ โกรธสุด โมโหสุด แค้นสุด รักสุด มีศักดิ์ศรีสุดแม้ในวาระสุดท้ายของชีวิต เพราะความสุดของบทนี้ เลยทำให้เราคิดว่า คุณทนงศักดิ์ สมควรได้รับรางวัลนี้ (ไม่แน่ใจว่าเราเขียนชื่อถูกไหม)
-ละครยอดเยี่ยม
เป็นละครที่ถือว่า งานคุณภาพมาก พิถิพิถัน (ไม่ใช่งานสำเพ็ง แต่เป็นงานแพทเทิร์นดี คัตติ้งเยี่ยมประมาณนั้น) มีความละเมียดละไม มีความกลมกล่มลงตัว พอเหมาะพอดีทุกสิ่ง ในขณะเดียวกันก็มีความสนุก ลุ้นชวนติดตามทุกเบรคทุกตอน
ละครสนุกแต่ก็ยังสอนสิ่งดีๆ แง่คิดต่างๆ แนวคิดดีๆผ่านตัวละครไปพร้อมๆกัน
-ทีมงานยอดเยี่ยม
ละครพีเรียดถือว่ายากกว่าละครทั่วไปมาก ทั้งข้อมูล รายละเอียดทุกสิ่งอย่าง สถานที่ เสื้อผ้าหน้าผม อุปกรณ์ประกอบฉาก
ทีวีซีนเก็บรายละเอียดได้หมด ใส่ใจในรายละเอียดทุกขั้นตอน ถ้าเป็นกีฬายิมนาสติก ถือว่า เป็นคะแนนท่ายาก
มาถึงตอนนี้เราก็เขียนตามความรู้สึกของเรานะคะ ไม่รู้ว่าชื่อรางวัลที่เราเขียนมานี้จะถูกต้องอย่างไร
แต่ถ้ากรรมการท่านใดท่านนึงแวะเวียนมาอ่านในกระทู้นี้ เราขอฝาก "ชาติเสือพันธุ์มังกร" ไว้พิจารณาด้วยนะคะ
หวังว่าการได้รางวัลเพียงแค่หนึ่งรางวัลหรือมากกว่า จะเป็นของขวัญล้ำค่า เพื่อตอบแทนและสร้างกำลังใจให้กับคนทำงานให้มีแรงและกำลังที่ดีในการสร้างละครคุณภาพและมอบความสุขให้กับคนดูแบบ "ชาติเสือพันธุ์มังกร" อีกต่อไป