ผมเพิ่งซื้อบ้านหลังใหม่ เพราะแม่อยากได้บ้านเดี่ยวที่คุณภาพสังคมดีดี แม่ชอบทำสวนดูแลต้นไม้มากมาก คือรักต้นไม้มากกว่าลูกอีกมั๊ง หญ้านี่เหี่ยวไม่ได้ต้องให้พาไปซื้อมาเปลี่ยน เลยต้องอยู่บ้านเดี่ยวที่พอจะมีที่ให้แกได้ปลูกต้นไม้ต้นหญ้า (แต่บ้านเดี่ยวสมัยนี้มันไกลมาก) เดิมอยู่ทาวเฮ้า noname ปัจจุบันขายไปแล้ว
ย้ายไปบ้านเดี่ยวได้สี่เดือน แต่ขับรถไกล เหนื่อยมาก ไม่มีเวลาเข้าฟิตเนส หรือแวะทำอะไรเลย ตื่นตีห้า ออกจากบ้านตีห้าครึ่ง ขับรถ 40 นาทีถึงที่ทำงาน มางีบต่อที่ทำงาน (ถ้าออกสายต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงถึงสองชั่วโมงครึ่งถึงที่ทำงาน) ทำงานเสจ ก็ต้องรีบกลับ หรือไม่งั้นก็ต้องรอจนหลังสามทุ่มถึงจะกลับได้ เพราะรถติดมาก (ซึ่งถ้ากลับดึก ก็ทำให้นอนดึก และวันต่อมาก็เพลียอีก แถมแม่ก็นอยที่เรากลับดึก เพราะเค้าอยู่คนเดียว
ใจก็อยากมีคอนโด ใกล้ที่ทำงานเอาไว้นอนวันทำงานซัก สองสามคืนต่อสัปดาห์ที่ทำให้เราเหนื่อยน้อยลง แต่แม่อยู่คนเดียวกับน้องหมา ก็ห่วงอีก แม่ 62 ยังแข็งแรงนะครับ แต่แค่ผมกลับดึกหรือค้างบ้านแฟน 1 คืนต่อสัปดาห์ เค้าก็ไปบ่นกับเพื่อนบ้านที่เจอที่สวนสาธารณะตอนเย็นว่าลูกไม่กลับบ้าน
สรุปไม่กล้าซื้อคอนโด ไม่กล้าแม้แต่จะเช่าเพราะกลัวเค้าจะมีปัญหา แฟนเองก็ไม่สนับสนุน เพราะคิดว่ามีปัญหาแน่ๆ แต่ใจนึงก็เหนื่อยเหลือเกิน
เฮ้อ คิดไม่ตกครับ แต่ก็พอจะสรุปได้ว่า ทนไป จะขยับขยายก็ต่อเมื่อแม่แกไม่มีแรงทำสวนทำความสะอาดบ้าน กลายเป็นเราต้องทำทุกอย่างเมื่อนั้นค่อยหาคอนโดอยู่แบบสองห้องนอน (หลักๆคือเข้ามาบ่นคร้บ และก็เชื่อว่า ต้องทนต่อไป)
มีใครมีประสบการณ์หรือสถานการณ์ใกล้เคียงกันบ้างไหมครับ มีทางออกยังไงกันบ้าง
เพิ่งย้ายมาบ้านเดี่ยว แต่เหนื่อยเดินทางเหลือเกิน จะซื้อคอนโดอยู่ใกล้ที่ทำงานก็ไม่ได้เพราะแม่จะต้องอยู่คนเดียว
ย้ายไปบ้านเดี่ยวได้สี่เดือน แต่ขับรถไกล เหนื่อยมาก ไม่มีเวลาเข้าฟิตเนส หรือแวะทำอะไรเลย ตื่นตีห้า ออกจากบ้านตีห้าครึ่ง ขับรถ 40 นาทีถึงที่ทำงาน มางีบต่อที่ทำงาน (ถ้าออกสายต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงถึงสองชั่วโมงครึ่งถึงที่ทำงาน) ทำงานเสจ ก็ต้องรีบกลับ หรือไม่งั้นก็ต้องรอจนหลังสามทุ่มถึงจะกลับได้ เพราะรถติดมาก (ซึ่งถ้ากลับดึก ก็ทำให้นอนดึก และวันต่อมาก็เพลียอีก แถมแม่ก็นอยที่เรากลับดึก เพราะเค้าอยู่คนเดียว
ใจก็อยากมีคอนโด ใกล้ที่ทำงานเอาไว้นอนวันทำงานซัก สองสามคืนต่อสัปดาห์ที่ทำให้เราเหนื่อยน้อยลง แต่แม่อยู่คนเดียวกับน้องหมา ก็ห่วงอีก แม่ 62 ยังแข็งแรงนะครับ แต่แค่ผมกลับดึกหรือค้างบ้านแฟน 1 คืนต่อสัปดาห์ เค้าก็ไปบ่นกับเพื่อนบ้านที่เจอที่สวนสาธารณะตอนเย็นว่าลูกไม่กลับบ้าน
สรุปไม่กล้าซื้อคอนโด ไม่กล้าแม้แต่จะเช่าเพราะกลัวเค้าจะมีปัญหา แฟนเองก็ไม่สนับสนุน เพราะคิดว่ามีปัญหาแน่ๆ แต่ใจนึงก็เหนื่อยเหลือเกิน
เฮ้อ คิดไม่ตกครับ แต่ก็พอจะสรุปได้ว่า ทนไป จะขยับขยายก็ต่อเมื่อแม่แกไม่มีแรงทำสวนทำความสะอาดบ้าน กลายเป็นเราต้องทำทุกอย่างเมื่อนั้นค่อยหาคอนโดอยู่แบบสองห้องนอน (หลักๆคือเข้ามาบ่นคร้บ และก็เชื่อว่า ต้องทนต่อไป)
มีใครมีประสบการณ์หรือสถานการณ์ใกล้เคียงกันบ้างไหมครับ มีทางออกยังไงกันบ้าง