กระทู้นี้ก็ยังเหมือนเดิมนะครับ คือ ไม่ใช่กระทู้รีวิว หรือ กระทู้ท่องเที่ยวแต่อย่างใด แต่มันเป็นเรื่องราวระหว่างทาง
ของการที่ได้ขี่ (ซ้อน) รถเที่ยวของแม่กับลูกชาย ซึ่งในกระทู้นี้ จะไม่มีร้านอาหารเก๋ ๆ วิวสวย ๆ หรือสถานที่แปลกใหม่หรอกนะครับ
จะมีก็แต่เรื่องราวและรอยยิ้ม มิตรภาพ ที่แม่อยากจะบันทึกเอาไว้ในแต่ละทริปที่แม่ได้ไป เอาล่ะวันนี้จะเป็นยังไงตามแม่มาเลยครับ
***** อีกอย่าง จขกท. คือแม่นะครับ แม่เป็นคนเขียน แต่แม่ติดพูดครับ หลายคนก็เลยสับสน ฮ่า ๆๆๆๆ ขอโทษมานะที่นี้ด้วย *****
สำหรับทริปนี้ เราไม่ได้ไปกันแค่สองคนหนึ่งคันนะครับ แต่ทริปนี้เราไปกันชาวคณะของเรานั่นคือ kasang lambretta - hall Ayutthaya โดยทริปนี้เราจะไปกันที่ “วังน้ำเขียว” ครับ มันไม่ได้เป็นทริปที่ขี่รถเพื่อไปเที่ยวแบบจริงจังหรอกนะครับ แต่มันเป็นการที่ขี่ไปให้กำลังใจเพื่อนมากกว่า คือ เพื่อนของพวกเค้า (ที่อยุธยา) ได้จัดงานขึ้นมาชื่อว่างาน Ride Hard Records ครั้งที่ 1 ค่าบัตรเข้างานก็ 400 บาท ( ได้เสื้อ 1 ตัว กับ อาหารเข้าฟรี ) และรายได้ส่วนหนึ่งนั้น เค้าก็จะนำไปบริจาคเพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์ให้กับทางโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ต.ระเริง อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา อีกด้วย กิจกรรมดี ๆ แบบนี้ เราก็เลยต้องไปเพื่อให้กำลังใจเพื่อนกันหน่อยครับ ไม่ไปไม่ได้ครับเพื่อนจัดทั้งที เนอะ
พวกเราชาวคณะจากกรุงเทพฯ ก็ออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึงอยุธยาก็ประมาณ เกือบ 9 โมงครึ่ง ในการมาอยุธยาแต่ละครั้งจุดมุ่งหมายของเรา คือ การที่จะได้มากินก๋วยเตี๋ยวหมูมะนาวสด มันจะเป็นร้านเก่า ๆ ที่อยู่หน้าวัดใกล้ ๆ กับ อู่ช่างฮอลล์นั่นแหละครับ แต่ครั้งนี้โชคร้ายร้านปิดซะงั้น เซ็งเลยอุตส่าห์ขี่รถมาตั้งไกล แถมนาน ๆ จะมาที แต่เราก็ได้กินก๋วยเตี๋ยวเรือแทนครับ
เมื่อกินเสร็จก็เข้าไปที่อู่ ก็เหมือนเดิมแหละครับ มาอู่ก็เจอแต่รถกับคนทำรถ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ทริป มากี่ครั้ง ภาพที่เห็นก็คือ ยังนั่งทำรถกันอยู่จนวินาทีสุดท้าย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ ปล้ำกันอยู่ตั้งนาน แต่สุดท้ายก็ไม่ผ่านครับ คิดว่าวิ่งไปก็ไม่น่ารอด เวสป้าคันเก่งก็เลยต้องเฝ้าอู่ ส้มก็เลยหล่นมาที่เจ้า MTX ครับผม
Landmark ของอู่ ช่างฮอลล์ ครับ ใครมาก็ต้องถ่ายรูป แม่ก็ไม่พลาดเช่นกันครับ
เมื่อคนพร้อม รถพร้อม จะช้าอยู่ใย ก็ล้อหมุนซิครับ อ่อ.... ทริปนี้รูปจะเยอะหน่อยนะครับ เพราะมีคนช่วยถ่ายรูปแระ อิ อิ เราก็ไปทางเดิมครับ เป็นทางที่วิ่งเส้นในหมู่บ้าน แม่ชอบนะครับ วิวสวย ได้เห็นนาข้าวสีเขียวแก่ ตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าสว่างสดใส บางครั้งก็มีนกบินผ่าน ทำให้ภาพตรงหน้ามีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที แม่ชอบมาก ๆ ครับเส้นนี้
เมื่อเราออกมาสู่ถนนใหญ่ ก็เจอแต่รถสิบล้อ รถพ่วง รถขนปูน สระบุรี โคราช เป็นอะไรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
แต่.... แค่เรารู้จังหวะ แล้วก็มีน้ำใจ ยกมือ ก้มหัว เพื่อขอทาง ไม่ประมาท ก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะครับ
และก็ทุกทริปที่ต้อง ขี่ไป ซ่อมไป สนุกดีนะแม่ว่า เป็นอะไรที่ลุ้นดี ได้นั่งพักไปในตัวด้วย อิ อิ
ทุกครั้งที่เราขี่รถมาเที่ยวที่เขาใหญ่ หรือผ่านเส้นเขาใหญ่ เราจะต้องแวะที่ ๆ หนึ่งเสมอนั่นคือ.... บ้านน้องบูม บ้านเค้าอยู่ที่กลางดง
น้องเค้านิสัยดีมาก ๆ เลยนะครับ ทุกครั้งที่เค้ารู้ว่าถ้ามีทริปขี่รถแล้วจะผ่านบ้านเค้า เค้าจะบอกให้แวะที่บ้านเค้าก่อนเสมอ และก็ทุกครั้ง เค้าจะจัดเตรียมสถานที่ อาหาร น้ำดื่ม เครื่องดื่มเย็น ๆ ไว้เตรียมต้อนรับเสมอ (แม่เคยเขียนเล่าให้ฟังในทริปแรก ๆ แล้ว) ครั้งนี้ก็เช่นกันครับผม
ได้มานั่งเล่น ยืดแข้ง ยืดขา นั่งกินอะไรเย็น ๆ นี่ดีจังเลยเนอะ ทุกคนที่มาจะเป็นพี่ ๆ น้อง ๆ กันหมด อาหารวันนี้ คือ
กระเพาะปลาไก่พร้อมด้วยเครื่องในใส่เห็ดหอมแถมไข่อีกครึ่งฟอง บอกเลยครับว่า ไม่มีใครกินหมดเลยครับ เพราะมันเยอะมาก
แถมด้วยบาบีคิวหมูกับไก่ ไม้เบ้อเร้อ บอกอีกเลยครับว่า ไม่มีใครกล้าหยิบกินครับ เพราะไม้ใหญ่มาก หยิบกินก็คงกินไม่หมดแน่นอน
(ก็เลยต้องแพ็คเอาไปกินที่งานครับ)
คณะของเรามาถึงก่อน ก็นั่งเล่น นั่งพัก รออีกคณะที่จะตามมาสมทบครับผม รอได้สักพักอีกคณะก็เดินทางมา ก็ให้เค้านั่งพัก
ทานข้าว ทานน้ำ แล้วเราก็เดินทางกันต่อเพื่อไปวังน้ำเขียวครับผม
เมื่อกินอิ่มหนำ สำราญเรียบร้อย กันหมดทุกคนแล้ว เราก็ออกเดินทางกันต่อ ครับผม
เค้าไม่ได้ไปทางเขาใหญ่หรอกนะครับ แต่ไปอีกทาง แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แค่ได้เห็นวิว เห็นท้องฟ้า เห็นภูเขา
แม่ก็ตาลุกวาวแล้วล่ะครับ อากาศก็ไม่ได้หนาว หรือ เย็น อย่างที่คิดไว้เลยครับ (แอบเซ็งนิดนึง 55555)
แล้วเราก็มาถึงสถานที่จัดงานครับผม
ก็ดีนะครับ มันเป็นลานโล่ง ๆ ไม่มีบ้านคน กว้างมาก ๆ เลยครับ ติดไฟสวยงาม จัดเป็นสัดส่วนสวยงาม
ห้องน้ำก็สะอาด มีเวทีอยู่ตรงกลาง มีร้านขายอาหาร และ เครื่องดื่ม แม่ว่าผ่านเลยนะครับ สำหรับการ
จัดงานและเตรียมสถานที่ได้ขนาดนี้ สำหรับครั้งแรก บางที่จัดงานแบบพังมาก คนที่ไปถึงที่จัดงาน
แล้วเหวอ นี่จะรู้ฟิวส์นี้ดีครับ แต่สำหรับงานนี้ ให้ 10 / 10 เลยครับผม
ทริปนี้ ไม่ใช่ทริปที่ขี่รถเที่ยว แต่เป็นทริปที่ขี่มาเพื่อร่วมสนุก ร่วมทำบุญ กับเพื่อน ๆ
เพราะฉะนั้น คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่ ก็จะรู้จักกันหมด คนโน้นก็มาทัก คนนี้ก็มาทัก มีแต่รอยยิ้ม และก็เสียงหัวเราะ
บนเวทีก็เริ่มทดสอบ เช็คเสียงกันแล้ว สนุกแน่คืนนี้ แม่ขอไปจองที่ก่อนนะครับ ภาพตัดเจอกันพรุ่งนี้ครับผม
พวกหนุ่ม ๆ เค้าก็เข้าสู่โหมด ดื่ม แล้ว ก็ ดิ้น ครับผม
สวัสดีตอนเช้า ที่ เขาเขียวครับผม เมื่อคืนแม่ไม่ได้นอนเต็นท์หรอกนะครับ นอนที่พักใกล้ ๆ กับงาน
ขี่รถไม่ถึง 5 นาที ก็ถึง เพราะงั้นสบายใจได้ว่า เมาไม่ขับแน่นอนครับ เที่ยวกับแก็งค์นี้ ชอบอย่างนึง
คือ กินอิ่ม นอนสบาย ไม่ลำบากครับ เพราะเราต้องขี่รถ เลยขอให้ได้นอนสบายไว้ก่อน แม่ช้อบ ชอบ
ที่นี่บรรยากาศดีนะครับ แต่.....เสียอย่างเดียว ไม่หนาวเลยยยยยยยย แต่ บรรยากาศได้อยู่ครับผม
ก็อย่างที่บอกไปในตอนแรกแหละครับ ว่าทริปนี้ ไม่ใช่ทริปที่ขี่รถเที่ยว แต่เป็นทริปที่ไปร่วมความแสดงความยินดีกับเพื่อน
เราก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกครับ เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ อาบน้ำ อาบท่า ก็ขี่รถเล่นชมวิว แล้วก็กลับบ้านทันที
ทุกคนที่มา ก็แค่ได้มาขี่รถแล่นนอกเมืองนิดหน่อย ได้ดื่ม ได้เจอเพื่อน แค่นี้ก็พอแล้วครับ
จบแล้วครับ สำหรับทริปเล็ก ๆ ที่นึกว่าจะได้เจอ อากาศหนาวซะหน่อย อดเลย
เจอกันทริปหน้านะครับผม กับ แม่ - ลูก ตะลอนทัวร์ ฮ่า ๆ ๆ ๆ
งาน Ride Hard Records # ครั้งที่ 1 @ วังน้ำเขียว ไม่มาได้ไง !!!! [ แม่ - ลูก ตะลอนทัวร์ ]
ของการที่ได้ขี่ (ซ้อน) รถเที่ยวของแม่กับลูกชาย ซึ่งในกระทู้นี้ จะไม่มีร้านอาหารเก๋ ๆ วิวสวย ๆ หรือสถานที่แปลกใหม่หรอกนะครับ
จะมีก็แต่เรื่องราวและรอยยิ้ม มิตรภาพ ที่แม่อยากจะบันทึกเอาไว้ในแต่ละทริปที่แม่ได้ไป เอาล่ะวันนี้จะเป็นยังไงตามแม่มาเลยครับ
***** อีกอย่าง จขกท. คือแม่นะครับ แม่เป็นคนเขียน แต่แม่ติดพูดครับ หลายคนก็เลยสับสน ฮ่า ๆๆๆๆ ขอโทษมานะที่นี้ด้วย *****
สำหรับทริปนี้ เราไม่ได้ไปกันแค่สองคนหนึ่งคันนะครับ แต่ทริปนี้เราไปกันชาวคณะของเรานั่นคือ kasang lambretta - hall Ayutthaya โดยทริปนี้เราจะไปกันที่ “วังน้ำเขียว” ครับ มันไม่ได้เป็นทริปที่ขี่รถเพื่อไปเที่ยวแบบจริงจังหรอกนะครับ แต่มันเป็นการที่ขี่ไปให้กำลังใจเพื่อนมากกว่า คือ เพื่อนของพวกเค้า (ที่อยุธยา) ได้จัดงานขึ้นมาชื่อว่างาน Ride Hard Records ครั้งที่ 1 ค่าบัตรเข้างานก็ 400 บาท ( ได้เสื้อ 1 ตัว กับ อาหารเข้าฟรี ) และรายได้ส่วนหนึ่งนั้น เค้าก็จะนำไปบริจาคเพื่อซื้ออุปกรณ์การแพทย์ให้กับทางโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ต.ระเริง อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา อีกด้วย กิจกรรมดี ๆ แบบนี้ เราก็เลยต้องไปเพื่อให้กำลังใจเพื่อนกันหน่อยครับ ไม่ไปไม่ได้ครับเพื่อนจัดทั้งที เนอะ
พวกเราชาวคณะจากกรุงเทพฯ ก็ออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึงอยุธยาก็ประมาณ เกือบ 9 โมงครึ่ง ในการมาอยุธยาแต่ละครั้งจุดมุ่งหมายของเรา คือ การที่จะได้มากินก๋วยเตี๋ยวหมูมะนาวสด มันจะเป็นร้านเก่า ๆ ที่อยู่หน้าวัดใกล้ ๆ กับ อู่ช่างฮอลล์นั่นแหละครับ แต่ครั้งนี้โชคร้ายร้านปิดซะงั้น เซ็งเลยอุตส่าห์ขี่รถมาตั้งไกล แถมนาน ๆ จะมาที แต่เราก็ได้กินก๋วยเตี๋ยวเรือแทนครับ
เมื่อกินเสร็จก็เข้าไปที่อู่ ก็เหมือนเดิมแหละครับ มาอู่ก็เจอแต่รถกับคนทำรถ ไม่ว่าจะผ่านมากี่ทริป มากี่ครั้ง ภาพที่เห็นก็คือ ยังนั่งทำรถกันอยู่จนวินาทีสุดท้าย ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ ปล้ำกันอยู่ตั้งนาน แต่สุดท้ายก็ไม่ผ่านครับ คิดว่าวิ่งไปก็ไม่น่ารอด เวสป้าคันเก่งก็เลยต้องเฝ้าอู่ ส้มก็เลยหล่นมาที่เจ้า MTX ครับผม
เมื่อคนพร้อม รถพร้อม จะช้าอยู่ใย ก็ล้อหมุนซิครับ อ่อ.... ทริปนี้รูปจะเยอะหน่อยนะครับ เพราะมีคนช่วยถ่ายรูปแระ อิ อิ เราก็ไปทางเดิมครับ เป็นทางที่วิ่งเส้นในหมู่บ้าน แม่ชอบนะครับ วิวสวย ได้เห็นนาข้าวสีเขียวแก่ ตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าสว่างสดใส บางครั้งก็มีนกบินผ่าน ทำให้ภาพตรงหน้ามีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที แม่ชอบมาก ๆ ครับเส้นนี้
แต่.... แค่เรารู้จังหวะ แล้วก็มีน้ำใจ ยกมือ ก้มหัว เพื่อขอทาง ไม่ประมาท ก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะครับ
ทุกครั้งที่เราขี่รถมาเที่ยวที่เขาใหญ่ หรือผ่านเส้นเขาใหญ่ เราจะต้องแวะที่ ๆ หนึ่งเสมอนั่นคือ.... บ้านน้องบูม บ้านเค้าอยู่ที่กลางดง
น้องเค้านิสัยดีมาก ๆ เลยนะครับ ทุกครั้งที่เค้ารู้ว่าถ้ามีทริปขี่รถแล้วจะผ่านบ้านเค้า เค้าจะบอกให้แวะที่บ้านเค้าก่อนเสมอ และก็ทุกครั้ง เค้าจะจัดเตรียมสถานที่ อาหาร น้ำดื่ม เครื่องดื่มเย็น ๆ ไว้เตรียมต้อนรับเสมอ (แม่เคยเขียนเล่าให้ฟังในทริปแรก ๆ แล้ว) ครั้งนี้ก็เช่นกันครับผม
ได้มานั่งเล่น ยืดแข้ง ยืดขา นั่งกินอะไรเย็น ๆ นี่ดีจังเลยเนอะ ทุกคนที่มาจะเป็นพี่ ๆ น้อง ๆ กันหมด อาหารวันนี้ คือ
กระเพาะปลาไก่พร้อมด้วยเครื่องในใส่เห็ดหอมแถมไข่อีกครึ่งฟอง บอกเลยครับว่า ไม่มีใครกินหมดเลยครับ เพราะมันเยอะมาก
แถมด้วยบาบีคิวหมูกับไก่ ไม้เบ้อเร้อ บอกอีกเลยครับว่า ไม่มีใครกล้าหยิบกินครับ เพราะไม้ใหญ่มาก หยิบกินก็คงกินไม่หมดแน่นอน
(ก็เลยต้องแพ็คเอาไปกินที่งานครับ)
ทานข้าว ทานน้ำ แล้วเราก็เดินทางกันต่อเพื่อไปวังน้ำเขียวครับผม
แม่ก็ตาลุกวาวแล้วล่ะครับ อากาศก็ไม่ได้หนาว หรือ เย็น อย่างที่คิดไว้เลยครับ (แอบเซ็งนิดนึง 55555)
ห้องน้ำก็สะอาด มีเวทีอยู่ตรงกลาง มีร้านขายอาหาร และ เครื่องดื่ม แม่ว่าผ่านเลยนะครับ สำหรับการ
จัดงานและเตรียมสถานที่ได้ขนาดนี้ สำหรับครั้งแรก บางที่จัดงานแบบพังมาก คนที่ไปถึงที่จัดงาน
แล้วเหวอ นี่จะรู้ฟิวส์นี้ดีครับ แต่สำหรับงานนี้ ให้ 10 / 10 เลยครับผม
เพราะฉะนั้น คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่ ก็จะรู้จักกันหมด คนโน้นก็มาทัก คนนี้ก็มาทัก มีแต่รอยยิ้ม และก็เสียงหัวเราะ
บนเวทีก็เริ่มทดสอบ เช็คเสียงกันแล้ว สนุกแน่คืนนี้ แม่ขอไปจองที่ก่อนนะครับ ภาพตัดเจอกันพรุ่งนี้ครับผม
ขี่รถไม่ถึง 5 นาที ก็ถึง เพราะงั้นสบายใจได้ว่า เมาไม่ขับแน่นอนครับ เที่ยวกับแก็งค์นี้ ชอบอย่างนึง
คือ กินอิ่ม นอนสบาย ไม่ลำบากครับ เพราะเราต้องขี่รถ เลยขอให้ได้นอนสบายไว้ก่อน แม่ช้อบ ชอบ
ที่นี่บรรยากาศดีนะครับ แต่.....เสียอย่างเดียว ไม่หนาวเลยยยยยยยย แต่ บรรยากาศได้อยู่ครับผม
เราก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกครับ เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ อาบน้ำ อาบท่า ก็ขี่รถเล่นชมวิว แล้วก็กลับบ้านทันที
เจอกันทริปหน้านะครับผม กับ แม่ - ลูก ตะลอนทัวร์ ฮ่า ๆ ๆ ๆ