รักเพื่อนเพื่อนสนิทที่เพสเดียวกัน

คือเรื่องมันก็มีอยู่ว่าเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง เป็นเพศเดียวกันคือผู้หญิงกับผู้หญิงความใกล้ชิดใกล้ชิดกันมากๆเขาแคร์เรามากน่ะแต่ก็นั้นในความเป็นเพื่อนจนเราหวั่นไหวเริ่มชอบ พอความสัมพันธ์เริ่มนานไปจากความชอบเป็นความรักตอนนี้2ปีแล้วค่ะ มันกลายเป็นควายผูกพักที่ตัดยากมาก ปีแรกตอนปีใหม่เราตัดสินบอกเขาไปตอนนั้นเราไม่สวยเลยอีกอย่างเขามีแฟนแล้วด้วยที่ผ่านมาก็เจ็บอยู่ตลอด พอบอกเขาไปเขาและเราก็ทำตังปกติทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นตอนนั้นเขาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากไม่ตอบแชทเราประมาณ1วัน แล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก่อนน่านี้ก่อนที่เราจะบอกไผคือเราสามารถหึงเขาได้งอลเขาได้เพราะเขาคิดว่าเราคิดแค่เพื่อนพอเราบอกไป เรากลับทำแบบนั้นได้แค่บางครั้งแต่ลืมบอกไปค่ะว่าที่เราตัดสินใจบอกเพราะเขาบอกว่าเขาจะสนใตแฟนเขาอยู่กับแฟนเขาให้มากกว่านี้เพราะที่ผ่านมาเขาแคและสนใจแต่เราจนแฟนเขาน้อยใจนั้นและคนที่เขาบอกว่าจะไปสนใจแฟนเขาเราเลยหึงมากๆจนบอกไป แล้วความสัมพัยก้ขาดๆต่อๆกันมาเรื่อยเป้นเพื่อนกันเหมือนเดิแต่ไม่ได้สำคันเหมือนเดิมเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพื่อรักษาความสัมพันของเรา พอผ่านไปก็ปิดเทอมเราก้เริ่มลืมเขาได้แล้วๆเขาก็เลิกันแฟนเขาโทมาหาเราทั้งวันในฐานะเพื่อนจนเราเริ่มรู้สึกมาอีกครั้งแต่ไม่มากเหมือนครั้งแรก แล้วเขาก็กลับไปดีกันเราก็เจ็บแต่ไม่มากเหมือนครั้งแรก  จนตอนนี้เขาเลิกกับแฟนแล่วครั้งนี้ก็เลิกกันจิงๆมาก2เดือนกว่าแล้วเขากลับมาสนิกับเราให้ความสำคันเรามาก จนเราผูกพันและรักเขามากกขึ้นอีกครั้งจนเราตัดสินใจบอกเขารอบที่2ตอนนี้เราสวยแล้ว  แต่ประเด็นคือเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงเขาคิดกับเราแค่เพื่อนเขาบอกว่าถ้าเราเป็นผู้ขายเขาคงชอบเรากลับไปแล้ว เราร้องไห้แทบตายแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพออีกวันเรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมต่างฝ่ายต่างทำไม่รุ้ว่าอะไรเกิดขึ้นกันเหมือนเดิม คิดแค่เพื่อน  แต่เราขอบเขาเราจะคิดแค่เพื่อนได้ยังไง แล้วเราก็ทนเห็นเขาคุยกับผช.คนอื่นที่ไม่ใช่เราเราเจ็บมากๆเหมือนคนแพ้เลย เรารพกันเกือบทุกวัน เราทนมาแบบนี้2ปีแล้ว  คือเขสเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองคิดว่าตัวเองถูกเป็นคนอาฆาตแค้นแล้วเราก็รู้ด้วยว่าถ้าวันนึงเราเลิกเป็นเพื่อนกันเขาก็จะหมั่นใส้ขี้หน้าเรา แต่ในใจเขาก็ยังเห็นความดีและรักเราแบบเพื้อนนี้และ เราทนเขามากๆทำเพื่อเขามากเลย เราเจ็บไม่จำมากๆทนวนเวียนแบบนี้มากนานมาก จนเหมือนตัวเองเป็นของตายแล้ว  เราเจอกันทุกวันหลีกไม่ได้เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน มันยากต่อการตัดมากๆ ความสัมพันที่ไม่ต่อก็ไม่ได้หยุดก็ไม่ได้ เราบอกเลยเรรไม่มีความสุขเลยกับความสัมพันนี้บางครั้งเราต้องทนรู้ว่าเขาไปมีอะไรกับใคนเราโคตรเจ็บทรมากเขาก็ปิดบังไม่อยากให้เรารู้กลัวเราเสียใจแต่เราก็รู้เกือบทุกครั้ง คือเราพยายามมากๆเราไม่อยากให้เขามีใครถึงเราจะได้ไม่เป็นอะไรกัน เราห้ามเขาไม่ได้จิงๆ เขาเป็นคนที่ต่าเป็นห่วงมากๆเขามีเพื้อนน้อยมากอยู่หอเขา้ป็นคนที่ใข้ตังไม่ประหยัดเลย เขาจะเอาอยู่ยังใงถ้าไมามีเราเราเป็นห่วงเขาทุกอย่าง การกระทำมันเกินกว่าเพื่อนอยู่แล้ว เราต้องทนไปนานอีกแค่ไหนกับความสัมพันนี้มันตัดยากมากเลย ตัดไปก็คงต้องเป้นศัตตรุกันเพราะคนสนิทกันมากๆพอวันนี้ทำเป้นคนไม่รู้จักบงกกับความอาฆาตของเขาอีกไม่ต้องพูดถึงเลย น้องจากเราต้องหมดคงามรุ้สึกต่อเขาแล้วจิงๆ เราควรทำยังใงกับความสัมพันธ์นี้สักที ลืมยอกไปว่าตัวเราก็เป็นผู้หญิงไม่ใข่ทอมอะไรเลยแต่แค่ขอบเพศเดียวกัน  เราควรต้องทำยังไงดี เขาไม่มีอะไรดีเลยแต่ทำไมเราถึงยังรักเขาไปไหนไม่ได้