ฉันแต่งงานกับแฟนตอนอายุ22 แฟนอายุน้อยกว่าฉัน3ปี ตอนนี้เราเเต่งงานกันได้17ปี มีลูกด้วยกัน1คน (ตอนนี้ฉันอายุ39ปี)
เเรกๆคบกัน เเรกคบกันเขารักฉันเเละดีกับฉันมาก จนฉันคิดว่า ถ้าคนอื่นรับรู้ในความรักของเรา ทุกคนจะต้องอิจฉาเราเเน่ๆ เรา2คนทำงานที่เดียวกัน แรกๆฉันเองเเค่สงสารเขาเพราะเขามาจากครอบครัวที่เเตกแยก ฉันมีคนที่รักอยู่ในใจ ซึ่งเขาหน้าคล้ายกันกับผูชายคนนั้นมาก แต่หากฉันจะเลือกคนนั้น เขาจะต้องเสียใจมากแน่ๆแล้วเขาจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน ฉันสงสารเขาจึงยอมทิ้งผูชายอีกคน(ผู้ชายคนนั้นอยู่ไกลกันและกำลังเรียนมหาลัย+ความรักไม่เเน่นอน) ฉันจึงตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาเพราะความสงสาร+ความหน้าคล้ายกัน จนวันนึงความสงสารมันกลายเป็นความรักในที่สุด ตลอดเวลาที่ผ่านมา ขีวิตคู่มีปัญหากันบ้างบางครั้ง แฟนเป็นคนที่รักลูกมาก เวลาโกรธค่อนข้างปากร้ายและอารมณ์ร้อน และเขาไม่พอใจมากเมื่อฉันเปลี่ยนศาสนาจากพุทธมานับถือศาสนาคริสต์ แต่เราก็พยายามปรับความเข้าใจกัน เดินคนละครึ่งทาง ประคับประคองกันมาจนถึงทุกวันนี้ เมื่อ5ปีที่เเล้วเขาเคยนอกใจฉัน ไปจีบผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานอยู่คนละแผนก แต่ฉันจับได้เลยเลิกไป เขาบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรือปัญหา
ปัญหาอยู่ที่ว่า เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยจะเอาไหนในเรื่องบนเตียง เเต่งงานแรกๆ เป็นสัปดาห์หรือหลายสัปดาห์หรือเป็นเดือนกว่าเขาถึงจะมีอะไรกับเราครั้งหนึ่ง เวลานอนก็แค่กอด หอมแก้ม จูบหน้าผาก แล้วก็นอนกอดกันกลม เเรกๆฉันพยายามทำความเข้าใจ ทำใจให้ชินกับการเสนอแล้วไม่ได้รับการสนองตอบ ในฐานะที่ฉันเป็นผู้หญิง ฉันไม่เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร ปกติผู้ชายจะมีความต้องการมากกว่าผู้หญิง แต่สำหรับเขามันไม่ใช่ ฉันยอมรับว่าเราทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้บ่อยมาก เคยจะกินยาฆ่าตัวตายเพราะอยากให้เขาเข้าใจ แต่ไม่เป็นผล บางครั้งถ้าฉันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขาจะดุด่าว่าเป็นผู้หญิงที่น่าเกลียดมาก เขาไม่ชอบให้ทำแบบนั้นมันไม่มีความเป็นกุลสตรี ทำให้ฉันสะอึกและสะอื้นอยู่ลึกๆ เลยทำให้ฉันต้องทนรอจนกว่าเขาจะมีความต้องการ แปลกใจนะ ทั้งๆที่เราทั้งสอง นอนกอดกันทุกคืน แต่มันไม่ได้ปลุกคลามเป็นชายในตัวเขาออกมาได้เลย แค่กอดแล้วเขาก็หลับ จนทุกวันนี้ 3เดือนหรือมากกว่านั้นเขาถึงจะมีอะไรกันกับเราสักครั้ง แต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น เรื่องนี้ฉันคิดว่าน่าจะตัดไปได้เลย เพราะงานที่เขาทำน่ะหนักมาก คงไม่มีเวลาไปมองสาวที่ไหน (เขาเป็นหัวหน้าช่าง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน)ปกติฉันชอบผู้ชายโรแมนติก แต่ค้นหาในตัวเขาไม่มีเลย ฉันเองก็เป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงอยู่บ้าง แต่ต้องมาเจอกับผู้ชายไม่เอาไหนและเฉยชาแบบนี้มันค่อนข้างทรมาณ อึดอัดใจมาตลอด เคยคุยกันเรื่องนี้แต่ก็ทะเลาะกันทุกครั้ง แถมเขายังบอกว่าถ้าอยากมากก็เข้าห้องน้ำไป(ช่วยตัวเอง)
หรือไม่ก็หาคนใหม่ที่..วยใหญ่ๆ เฮ้อนะ!!นั่นไม่ใช่ความต้องการของเรานี่ ยิ่งตอนนี้เขาติดเกมส์ด้วย ก็ยิ่งหนักไปกันใหญ่ เลยจนดึกดื่นเหนื่อยง่วงแล้วก็นอน โอ้ !!ชีวิตฉันมันช่างน่าสมเพชอะไรเช่นนี้ ทั้งอ่อยทั้งสะกิดก็ไม่เป็นผล ชีวิตมันช่างบัดซบสิ้นดี ในใจฉันยอมรับว่ารักเขามาก เคยคิดอยากเลิกและหาคนใหม่เหมือนกัน แต่ทำไม่ใจไม่ได้ ไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยก สงสารลูก ตอนนี้ลูกสาวอายุ12แล้ว มีใครเป็นเหมือนฉันบ้างไหม ฉันควรทำอย่างไรต่อไปดี เคยชวนเขาเลิกแล้วแต่แค่คุยกันไม่จริงจัง ถามลูกสาวว่าถ้าพ่อกับแม่เลิกกันเขาจะอยู่กับใคร ลูกบอกว่าจะอยู่กับทั้งพ่อและแม่ ห้ามให้ใครไปไหน ห้ามทั้งสองเลิกกัน ฉันจึงอดทนเพราะรักและสงสารลูก
เเต่ถ้าฉันตัดสินใจเลิกกับเขาเพียงเพราะเรื่องบนเตียง ฉันจะเป็นคนเห็นเเก่ตัวไหม?? ฉันควรจะทำอย่างไรดี??????
อยากเลิกกับแฟน เพราะความน้อยใจทั้งๆที่ฉันก็รักเขามาก
เเรกๆคบกัน เเรกคบกันเขารักฉันเเละดีกับฉันมาก จนฉันคิดว่า ถ้าคนอื่นรับรู้ในความรักของเรา ทุกคนจะต้องอิจฉาเราเเน่ๆ เรา2คนทำงานที่เดียวกัน แรกๆฉันเองเเค่สงสารเขาเพราะเขามาจากครอบครัวที่เเตกแยก ฉันมีคนที่รักอยู่ในใจ ซึ่งเขาหน้าคล้ายกันกับผูชายคนนั้นมาก แต่หากฉันจะเลือกคนนั้น เขาจะต้องเสียใจมากแน่ๆแล้วเขาจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน ฉันสงสารเขาจึงยอมทิ้งผูชายอีกคน(ผู้ชายคนนั้นอยู่ไกลกันและกำลังเรียนมหาลัย+ความรักไม่เเน่นอน) ฉันจึงตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาเพราะความสงสาร+ความหน้าคล้ายกัน จนวันนึงความสงสารมันกลายเป็นความรักในที่สุด ตลอดเวลาที่ผ่านมา ขีวิตคู่มีปัญหากันบ้างบางครั้ง แฟนเป็นคนที่รักลูกมาก เวลาโกรธค่อนข้างปากร้ายและอารมณ์ร้อน และเขาไม่พอใจมากเมื่อฉันเปลี่ยนศาสนาจากพุทธมานับถือศาสนาคริสต์ แต่เราก็พยายามปรับความเข้าใจกัน เดินคนละครึ่งทาง ประคับประคองกันมาจนถึงทุกวันนี้ เมื่อ5ปีที่เเล้วเขาเคยนอกใจฉัน ไปจีบผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานอยู่คนละแผนก แต่ฉันจับได้เลยเลิกไป เขาบอกว่าไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหรือปัญหา
ปัญหาอยู่ที่ว่า เขาเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยจะเอาไหนในเรื่องบนเตียง เเต่งงานแรกๆ เป็นสัปดาห์หรือหลายสัปดาห์หรือเป็นเดือนกว่าเขาถึงจะมีอะไรกับเราครั้งหนึ่ง เวลานอนก็แค่กอด หอมแก้ม จูบหน้าผาก แล้วก็นอนกอดกันกลม เเรกๆฉันพยายามทำความเข้าใจ ทำใจให้ชินกับการเสนอแล้วไม่ได้รับการสนองตอบ ในฐานะที่ฉันเป็นผู้หญิง ฉันไม่เข้าใจว่าเขาเป็นแบบนี้เพราะอะไร ปกติผู้ชายจะมีความต้องการมากกว่าผู้หญิง แต่สำหรับเขามันไม่ใช่ ฉันยอมรับว่าเราทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้บ่อยมาก เคยจะกินยาฆ่าตัวตายเพราะอยากให้เขาเข้าใจ แต่ไม่เป็นผล บางครั้งถ้าฉันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เขาจะดุด่าว่าเป็นผู้หญิงที่น่าเกลียดมาก เขาไม่ชอบให้ทำแบบนั้นมันไม่มีความเป็นกุลสตรี ทำให้ฉันสะอึกและสะอื้นอยู่ลึกๆ เลยทำให้ฉันต้องทนรอจนกว่าเขาจะมีความต้องการ แปลกใจนะ ทั้งๆที่เราทั้งสอง นอนกอดกันทุกคืน แต่มันไม่ได้ปลุกคลามเป็นชายในตัวเขาออกมาได้เลย แค่กอดแล้วเขาก็หลับ จนทุกวันนี้ 3เดือนหรือมากกว่านั้นเขาถึงจะมีอะไรกันกับเราสักครั้ง แต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น เรื่องนี้ฉันคิดว่าน่าจะตัดไปได้เลย เพราะงานที่เขาทำน่ะหนักมาก คงไม่มีเวลาไปมองสาวที่ไหน (เขาเป็นหัวหน้าช่าง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน)ปกติฉันชอบผู้ชายโรแมนติก แต่ค้นหาในตัวเขาไม่มีเลย ฉันเองก็เป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงอยู่บ้าง แต่ต้องมาเจอกับผู้ชายไม่เอาไหนและเฉยชาแบบนี้มันค่อนข้างทรมาณ อึดอัดใจมาตลอด เคยคุยกันเรื่องนี้แต่ก็ทะเลาะกันทุกครั้ง แถมเขายังบอกว่าถ้าอยากมากก็เข้าห้องน้ำไป(ช่วยตัวเอง)
หรือไม่ก็หาคนใหม่ที่..วยใหญ่ๆ เฮ้อนะ!!นั่นไม่ใช่ความต้องการของเรานี่ ยิ่งตอนนี้เขาติดเกมส์ด้วย ก็ยิ่งหนักไปกันใหญ่ เลยจนดึกดื่นเหนื่อยง่วงแล้วก็นอน โอ้ !!ชีวิตฉันมันช่างน่าสมเพชอะไรเช่นนี้ ทั้งอ่อยทั้งสะกิดก็ไม่เป็นผล ชีวิตมันช่างบัดซบสิ้นดี ในใจฉันยอมรับว่ารักเขามาก เคยคิดอยากเลิกและหาคนใหม่เหมือนกัน แต่ทำไม่ใจไม่ได้ ไม่อยากให้ครอบครัวแตกแยก สงสารลูก ตอนนี้ลูกสาวอายุ12แล้ว มีใครเป็นเหมือนฉันบ้างไหม ฉันควรทำอย่างไรต่อไปดี เคยชวนเขาเลิกแล้วแต่แค่คุยกันไม่จริงจัง ถามลูกสาวว่าถ้าพ่อกับแม่เลิกกันเขาจะอยู่กับใคร ลูกบอกว่าจะอยู่กับทั้งพ่อและแม่ ห้ามให้ใครไปไหน ห้ามทั้งสองเลิกกัน ฉันจึงอดทนเพราะรักและสงสารลูก
เเต่ถ้าฉันตัดสินใจเลิกกับเขาเพียงเพราะเรื่องบนเตียง ฉันจะเป็นคนเห็นเเก่ตัวไหม?? ฉันควรจะทำอย่างไรดี??????