[CR] โฮจิมิน ด่าหลัต หมุยแหน สนุก!!

วันนี้จะมารีวิวการเที่ยวแบบรวยๆ รวยจนไม่รู้ว่าใช้เงินไปเท่าไหร่แล้ว 😂😂😂😂

การเที่ยวเวียดนามครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเรา และเป็นครั้งแรกของการไปต่างประเทศโดยเครื่องบินของเรา กับกลุ่มเพื่อนที่ตอนแรกไม่สนิทกันเลย

คืองี้... (จะเกริ่นแล้วนะ)

วันนั้นไปเที่ยวกรุงเทพหาเพื่อนคนนึง แล้วก็เลยคุยเรื่องจะไปเที่ยว เพื่อนก็เลยบอกว่า เนี่ยมีกลุ่มเพื่อนของเค้ากำลังจะไปเวียดนาม ไปด้วยกันมั้ยหละ

วันนั้นเรายังไม่ได้ตกลงใจอะไรหรอก เพราะเราตั้งใจจะไปเชียงใหม่ ตั้งใจจะลางานแล้วด้วย มีแพลนในหัวแล้วด้วย

หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ มีคำว่าเวียดนามผุดขึ้นมาในหัว ก็เลยคิด เอ๊ะ หรือว่าจะไปเวียดนามดี แต่ทำไงดีตอนนี้ไม่มีตัง ก็เลยทักไปถามเพื่อนเรื่องวันจะไป จองตั๋วยัง งี้

คุยไปคุยมาตอบตกลงไปกับเขาเฉยจองตั๋วแล้วเลยด้วย ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเพื่อนที่ไปด้วยจะเป็นยังไง

(อันที่จริงเราเรียนม.ปลายที่เดียวกันแหละ แต่คนละห้อง แล้วก็รู้จักว่าชื่อนี้ๆนะ แต่ไม่เคยรู้อะไรมากกว่านั้น)

หลังจากจองตั๋ว จ่ายตังไปแล้ว ไปทำพาสปอร์ตแล้ว ค่อยมานั่งคิดทีหลังอีกทีว่า จะไปดีมั้ยน๊าา เพื่อนไม่สนิท เราจะไปทำทริปเขากร่อยมั้ยน๊าา คิดแบบ คิดเยอะมาก คิดทุกวันจนก่อนถึงวันจะไป ก็ยังคิดอยู่ จะเทดีมั้ยน๊าา

แต่ก็เอาวะ ลองดูก็ได้ (ด้วยความมั่นใจว่าตัวเองอัธยาศัยดี)

ต่อไปนี้จะเข้าสู่การท่องเที่ยว....

ก่อนบิน เราไปแลกเงินที่ซุปเปอริช 10,080บาท ได้มา 7ล้านดอง

เรากับเพื่อน จองตั๋วคนละสายการบินกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง แต่เวลาบินจะใกล้ๆกัน เรากับเพื่อนนั่งหางแดง ส่วนอีกกลุ่มนั่งน้องนก

นัดเจอกันที่สนามบินดอนเมือง

เรากับเพื่อนก็ผ่านด่านตม.ไปนั่งรอในเกต
ซักพักเพื่อนกลุ่มนั้นก็มา แล้วเราก็ทักทายตามมารยาท
(ตอนนี้ยังมีมารยาทอยู่นะ)
แล้วเพื่อน ก็มาแต่งหน้าให้เราดูเฉยเลย
นั่นแหละ เพื่อนเป็นคนเปิดเผย
หลังจากเพื่อนเปิด เราก็ด้วยความเป็นคนอัธยาศัยดี ก็เปิดบ้าง ก็ยิงมุกบ้าง เพื่อลดช่องว่างลง

จากนั้นเราก็แยกย้ายกันบิน
เรายังบอกเพื่อนเลย เดี๋ยวถ้าเราบินตามไปทัน เราจะถ่ายรูปกลางอากาศให้เพื่อนด้วย เผื่อเครื่องบินติดไฟแดงเดียวกัน ผุ่นเด้


สุดท้ายก็ไม่เจอกัน

มาเจออีกทีที่เวียดนามละ
กัปตันเราขับช้าอ่ะ ไม่ซิ่งเลย

มาถึงสนามบินเวียดนามเราก็ฝากเพื่อนจัดการซื้อซิม
อ่านรีวิวมา เขาบอกของVinaphoneสัญญาณดีสุด ก็ได้มาในราคา105,000VND ตื่นเต้นมากบอกเลย ซื้อซิมตั้งเป็นแสน!! รวยโคตร!!!

จากนั้นเพื่อนก็ทำการไปต่อรองแท็กซี่ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด บวกกับยังคำนวณค่าเงินไม่ถูก เทียบไปเทียบมา งง! กลัวโดนหลอกอีก สุดท้ายก็ไม่ได้ขึ้นแท็กซี่ แต่ไปขึ้นรถบัสแทน จุดหมายคือ "ฟาม งู เหลา" (บอกไว้ก่อนนะว่า เราไม่ได้จำชื่อสถานที่อะไรในเวียดนามเลย อ่านยาก อ่านไม่ออก เอาเป็นว่า เอาตามที่เข้าใจละกันเนาะ)

"แก ฟามงูเหลา นี่ มีงูมั้ยวะ"



พอไปถึง เราก็ต้องข้ามถนนอันน่ากลัว ตามคำล่ำลือ ไปซื้อตั๋วรถเพื่อที่จะเดินทางต่อไปด่าหลัตคืนนี้ (เขาอ่านว่าด่าหลัตจริงๆนะ) ราคาตั๋ว 220,000VND พร้อมฝากของที่ร้านข้างๆ ค่าฝากของพร้อมอาบน้ำได้15นาที ประมาณ60,000VND และข้างๆร้านข้างๆก็จะมีคุณยายขายขนมปังฝรั่งเศสใส้หมูอยู่ อันละ15,000VNDเอง จิ๊บๆ เงินมีเป็นล้าน

หลังจากนั้นเราก็เรียกแกร๊บไปโบสถ์สีชมพูอันเลื่องชื่อ ซึ่งพอไปถึงตอนเที่ยง พบว่า โบสถ์ปิด! ปิดถึงบ่ายสอง คนเฝ้ากินข้าวนอนเว็นก่อน

คิดว่าเราจะรอมั้ย

หึ!

ไปต่อ

จุดหมายต่อไปคือ ไปรษณีย์กลางบางรัก บ่แม่น!!
ไปรษณีย์กลางเวียดนาม สั่นดอก
โดย เดินไปครับ
เดินไปซักพัก เจอนี่ที่ป้ายรถเมล์

ป้าดดดสูววว 39องศา จะเดินเหรอ
คำตอบคือ
เดิน!!

ย่างหลงสั่นแหล่วบาดหนิ
แฮงฮ้อน!!

สุดท้ายก็มาถึง
ก็ถ่ายรูป

ถ่ายรูป




จากอากาศร้อนๆ ฝนก็ตก
สื่อๆหนิ


ก็เลยได้ซื้อเสื้อกันฝน ตัวละ5,000VND
พอใส่ครบทุกคน
ฝนก็หยุด
😑

ก็ไปต่อครับ
จุดหมายคือลานน้ำพุ ไปอาพาร์ทเม้นคาเฟ่
เดินไปเจอตึกสวยก็ถ่าย

ถ่าย

ถ่าย

ถึงแล้ว

ข้างบนจะมีร้านกาแฟ ร้านอาหาร
แล้วเราก็เลือกร้านชา
เพราะสวย
เพื่อจะนั่งจิบชา แบบแกล้งๆ


จากนั้นก็ไปกินข้าว
อาหารพื้นเมือง แบบแกล้งๆ

จากนั้นค่อยเดินกลับไปอาบน้ำ และรอรถที่... ที่เมื่อเช้าอ่ะ

พอดีวันนั้นเวียดนามเชียร์บอลซูซูกิ เตะกับฟิลิปปินส์ รอบรองชนะเลิศ
คนเวียดนามออกมาเชียร์บอลทั้งเมืองเลย


สุดท้ายชนะ
ฉลองกันทั้งเมือง
เหมือนได้ถ้วยแล้ว

เราก็นั่งฟังเสียงแตรระงม ผลัดกันอาบน้ำ ผลัดกันไปช็อปร้านมินิมาร์ท จนได้เวลารถมา พนักงานก็พาเราเดินแบกกระเป๋าฝ่าฝูงชนอย่างทุลักทุเลไปขึ้นรถนอน เพื่อเดินทางไป ด่าหลัต

รถนอนนี่ไม่ใช่นอนแบบแกล้งๆเหมือนบ้านเรานะ อันนี้นอนจริง ขนาดกว้างศอกยาววา จำลองเตียงพยาบาลฉุกเฉิน ขนาดพอดีตัวยังกะโลงศพ พร้อมผ้าห่มกลิ่นขมคอมาให้ มีน้ำแก้อ้วก1ขวด พร้อมผ้าเย็นที่ไม่เย็นผืนเท่าฝ่ามือ เอาไว้ปิดจมูก

จบการรีวิว+เล่าเรื่อง+บ่น วันที่1