ฝันสมจริงมาก เกี่ยวกับพญานาค

สวัสดีค่ะนี้เป็นโพสแรกของฉันในพันทิป  ฉันอายุ 23 ปี ชอบสวดมนต์ไหว้พระนั้งสมาธิทุกวัน เป็นเวลา เกือน3ปีแล้ว ฉันไม่เคยฝันเห็นเรื่องเป็นราวที่สมจริงขนาดนนี้มาก่อน อยากรู้ว่ามันคืออะไรคำถามในหัวตอนนี้ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อคืนวันที่ 12.12.61 หลังจากที่ฉันสวดมนต์เสร็จเป็นปกติ จึงตัดสินใจไม่นั้งในสมาธิ จึงนอนหงายมือแนบกายแล้วก็นอนหลับในสมาธิ ฉันจึงฝันเห็นว่าฉันยื่นอยู่ที่หน้าศาลาวัดที่ไหนไม่รู้ ไม่เคยเห็นแต่ในฝันรู้สึกว่าอยู่ที่ จ.หนองคาย แล้วฉันพูดกับใครก็ไม่รู้ว่าฉันจะวาดรูปพญานาคติดไว้ตรงนี้ แต่ในฝันฉันก็นึกไม่ออกหรอกว่าจะวาดรูปแบบไหน ฉันจึงวิ่งไปที่ริมแม่น้ำโขง ตรงขอบแม่น้ำโขงจะเป็นขั้นบันได ประมาณ 5 แถวยาวรอบแถบแม่น้ำโขง แล้วก็มีบันไดลงไปท่าน้ำอีกฉันจึงวิ่งลงไป ข้างล่างนั้นจะเป็นพื้นดิน ฉันไปยื่นนิ่งอยู่ตรงนั้นแต่ในหัวนึกไปว่าจะทำรูปวาดพญานาคแบบไหน จริงๆฉันก็วาดรูปไม่สวยนะ แล้วก็มีผู้ชายชุดดำยื่นมองน้ำโขงแถวนั้นเหมือนกัน 1 คน ฉันก็ไม่ได้สนใจ ฉันหันหลังกลับไปตรงแถวยาว 5 แถว ทันใดนั้นฉันก็เห็นคนนั้งบนของแม่น้ำโขงเป็นระเบียบเรียบร้อยไม่มีเสียงอะไรเลยเต็มไปหมดนั้งกันเป็นบล็อคๆ มีทางเดิน เหมือนกำลังรอใครเสด็จผ่านแม่น้ำโขง ฉันตกใจมากและตลกตัวเองด้วยที่วิ่งโพลงพลางลงไปอยู่ตรงนั้น ฉันจึงวิ่งกลับไปหาคนที่กำลังนั้งอยู่ ฉันยื่นอยู่ระหว่างทางเดิน แต่ทุกคนเหมือนนั้งอยู่เก้าอี้  แล้วฉันจึงบอกผู้ชายคนหนึ่งว่า ทำไมหนูไม่เห็นใครจริงๆนะ ตอนที่หนูลงมาเขาก็บอกว่าให้นั้งลงแล้วก้มหน้า คนที่บอกสีหน้าไม่ยิ้มแย้มแต่คำพูดเขาดูเป็นคนใจดี ฉันพูดกับเขาคำเดิมอีกว่าฉันไม่เห็นใครจริงๆนะตอนที่วิ่งลงมา เขาก็บอกให้นั้งลงแล้วก้มหน้า สามครั้งฉันก็เลยทำตาม ทันใดนั้นก็เหมือนมีเรื่อหรืออะไรผ่านขึ้นไปทางเหนือ ฉันก้มหน้าอยู่ฉันไม่เห็นอะไรเลย ฉันได้แต่แปลกใจงานอะไรทำไมไม่มีเสียงพูด เสียงอะไรเลย ทุกคนเงียบมาก พอเรือผ่านไปทุกคนก็พากันแยกย้าย แต่ทุกคนที่อยู่นั้นเห็นฉันกันหมด เขาไม่ได้ว่าอะไรเขาก็ตลกเราเหมือนกันดูฉันเป็นที่ฮือฮ่าด้วยในขนะนั้น ฉันได้แต่เล่าให้ทุกคนฟังว่าฉันไปอยู่นั้นเพราะอะไร ตัดภาพมาที่วัดเดิม ฉันเห็นพญานาคสีเขียว 3 เศียร เหมือนเขาประดิษฐ์ขึ้นอยู่บนรถหกล้อตัวใหญ่มาก ฉันเอามือไปจับหางแล้วสงสัยว่ามันทำจากโฟมหรืออะไร ถ้าจะเป็นโฟมก็ไม่ใช่ ทันใดนั้นผู้ชายกับผู้หญิงใสเสื้อขาวขอบตาสีแตงรูปร่างอวบสีหน้าไม่ยิ้มแย้มแต่ดูเขามาดีกับเรา มานั้งถามฉันว่าหนูเคยมาที่นี้มั้ย ฉันก็เลยทำหน้างงแล้วตอบไปว่า "ไม่มม" (เสียงเบา) เขาสองคนมองหน้ากัน แต่ก็พอเข้าใจแล้วว่าที่นี้อาจจะเป็นอีกมิติหนึ่ง ฉันจึงถามเขาว่าแล้วหนูจะกลับยังไง ทันใดนั้นพี่ผู้ชายผู้เป็นสามีเดินไปหยิบสายสีดำขนาดเท่าเส้นด้ายเดินมาทางฉัน ฉันจึงรีบพูดไปว่าขออยู่อีกสักแปปหนึ่งได้มั้ยยย (ฉันอ้อน) เหมือนจะเกิดเหตุบ่างอย่างหรือใครกำลังมาในที่นั้น เขาบอกทันที " ว่าไม่ได้ "เขาเอาเส้นดำๆนั้นมาใสที่ขมับฉันสองข้าง แล้วเขาก็กดเส้นนั้นที่มือเขาถืออยู่เหมือนมีปุ่ม ฉันรู้สึกตอนนี้เหมือนมีใครกดที่หัวฉันเจ็บนิดหนึ่งแล้ว ทุกอย่างภาพกลายเป็นสีขาวดำเหมือนอยู่ในภาพสโล ฉันมองไปรอบฉันเห็นแสงประตู ประมาณ 6 ทางเลือกให้ไป ฉันเห็นเส้นทางหนึ่งที่บอกว่าฉันต้องไปทางนี้เพราะฉันมาทางนี้ ฉันวิ่งไปถึงหน้าทางเข้า ฉันเห็นเป็นหมายื่นอยู่เป็นแถวระยะห่างซ้านมือเป็นกระต่ายทางเดินแคบๆ   ฉันไม่กลัวว่ามันจะกัดฉัน พอฉันวิ่งไปใกล้มันก็วิ่งนำหน้าไปทีละตัวๆ จนสุดท้ายฉันเหมือนฉันจมอยู่ในน้ำแต่หายใจออกเห็นเป็นน้ำสีเขียวอ่อนๆ แล้วฉันก็รู้สึกตัวเองนอนหายใจอยู่บนที่นอน แต่ฉันไม่ลืมตานะเพราะรู้ว่าฉันตื่นมาจากอะไร ไม่ได้ตกใจเลยตอนตื่น แต่สงสัยคืออะไรว่ะ ทำไมมันสมจริงขนาดนี้

จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ