ปกติชอบดูหนังไทย
หนังพี่พจน์นี่ก็ดูมาน่าจะแทบทุกเรื่อง
เมื่อวานวันอังคารไปดูเรื่องนี้ รอบ 13:00 น. ที่เมเจอร์บางนา
คนดูราวเกือบ 30 คน นับว่าไม่เลวสำหรับรอบบ่ายวันธรรมดา
แต่ทำไมผมดูหนังเรื่องนี้แล้วจะว่าขำ ทำไมผมไม่ขำเลย
ในโรงแทบไม่มีเสียงหัวเราะเลย
จะว่าน่ากลัว ก็ไม่ฉากไหนที่น่ากลัวเลย
จนทำให้สงสัยว่าตัวเองด้านชาเกินไป หรือเป็นโรคซึมเศร้าอยู่หรือเปล่า
หรืออคติส่วนตัวที่ไม่ชอบฉากที่มันมืด ๆ ทึม ๆ แล้วตัวแสดงแย่งกันพูดทั้งเรื่อง
อยากฟังความเห็นทั้งจาก ท่านที่ ชอบ และ ไม่ชอบ หอแต๋วแตก ภาคนี้ครับ
ทำไมผมดู "หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้วนะ" มันไม่ขำไม่น่ากล้วเลย เลยสงสัยว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า
หนังพี่พจน์นี่ก็ดูมาน่าจะแทบทุกเรื่อง
เมื่อวานวันอังคารไปดูเรื่องนี้ รอบ 13:00 น. ที่เมเจอร์บางนา
คนดูราวเกือบ 30 คน นับว่าไม่เลวสำหรับรอบบ่ายวันธรรมดา
แต่ทำไมผมดูหนังเรื่องนี้แล้วจะว่าขำ ทำไมผมไม่ขำเลย
ในโรงแทบไม่มีเสียงหัวเราะเลย
จะว่าน่ากลัว ก็ไม่ฉากไหนที่น่ากลัวเลย
จนทำให้สงสัยว่าตัวเองด้านชาเกินไป หรือเป็นโรคซึมเศร้าอยู่หรือเปล่า
หรืออคติส่วนตัวที่ไม่ชอบฉากที่มันมืด ๆ ทึม ๆ แล้วตัวแสดงแย่งกันพูดทั้งเรื่อง
อยากฟังความเห็นทั้งจาก ท่านที่ ชอบ และ ไม่ชอบ หอแต๋วแตก ภาคนี้ครับ