เราควรเลิกกับเขาดีไหมคะ สับสนมา1ปีกว่า

เราขอเกริ่นนิดหน่อยนะ  .. เราอายุ25 แฟน27 มีลูกด้วยกัน1คนพึ่งขวบ1 ก่อนจะมีลูกเขาเป็นคนดีคนนึงมาก คบกัน3ปี ถึงมีลูกด้วยกัน พอลูกคลอด .. เราสองคนทำร้านอาหาร+ดื่ม ด้วยกันตั้งแต่ท้องใหม่ๆ ต่อมา เวลาผ่านไปเราคลอด เราพึ่งมารู้ว่า เขาติดยา .. (คิดว่าน่าจะวัยรุ่น เพื่อนเก่าที่มาหาที่ร้าน แล้วนำมามั่วสุมกัน โดยที่เราไม่รู้ ย้ำว่าพึ่งติดใหม่ๆเลย ) เราขอให้เขาเลิกหลายครั้ง ทะเลาะกันหลายครั้ง เขาก็บอกว่าจะเลิก แต่สุดท้ายเราจับได้ .. เวลาผ่านไป เรื่อยๆ เขาใช้ชีวิตปกติ ไม่มีอาการอะไร ทำร้ายหรืออะไรไม่ดี อาจจะมีทะเลาะกันรุนแรงบางครั้ง นั่นคือเริ่มเรื่องค่ะ .. หลายคนอ่านแล้วสงสัยไหมคะทำไมเราไม่เลิก เรายอมรับว่าเรารัก และเรื่องลูก และ เขามีงานทำนะคะ ข้าราชการ และงานที่ร้านก็ทำ แต่ก็ทะเลาะกันบ่อย ทุกครั้งที่เราจับได้ เราจะด่า จะโกด ก็บ่อย ทะเลาะบ่อยแต่ไม่แรง แล้วเราก็จะใจอ่อนกับการที่เขาดีทำด้วยหลายอย่าง
.. ต่อมา เวลาผ่านมานี้ ปัจจุบัน ลูก1ขวบ3เดือนแล้ว ลูกติดพ่อมากๆ แต่ทุกอย่างมันกำลังแย่ลงเรื่อยๆ ปัจจุบันกลับมาอยู่บ้านแล้วค่ะ ที่ร้านค้าขายลำบาก จะว่าเจ๊งก็ไม่เชิง เพราะลูกกำลังโต .. ที่บ้านเขารวยค่ะ มีเงิน สร้างบ้านให้อยู่ ให้เราเลี้ยงลูกเฉยๆไม่ต้องทำอะไร ให้เงินเดือนเรา ค่ะ สบายค่ะ แต่แฟนเรายังบ่เลิกยาค่ะ ทุกอย่างแย่ลง เหมือนจะติดหนัก ทะเลาะกันแรงขึ้น ทั้งเสพทั้งขาย เวลาของขาดมา เหวี่ยงวีนเรา ทำลายข้าวของ ด่าลูก ตะคอก ทุกอย่างมันเริ่มจากนิดหน่อย จนถึง แรงมาเรื่อยๆ แต่ย้ำว่า ..ไม่เคยแตะต้องตัวเรา และไม่คยทำร้ายใคร ทำแต่สิ่งของ .. เราอดทนมาตลอด ถามว่าอดทนเพราะอะไร?.. ลูกค่ะ อย่างเดียวเลยตอนนี้ เพราะ .. เงินเดือนเขา ให้เรานะคะ แบ่งครึ่ง และเงินเดือนของแม่ผัวที่ให้เราต่างหากค่ะ ในแต่ละเดือน จะวนเวียนแบบนี้คือ เสพยา แล้วอารมดี เล่นกะลูกปกติ พาไปเที่ยว ทุกอย่างมันดี จนเราลืมเรื่องแย่ๆ จากนั้น ถัดมา ในตอนที่ของลง จะนอนใข่ไหมละคะ นอนวนไปค่ะ ลูกกวนด่าค่ะ ตะคอก ช่วงเวลานี้เราจะพาลูกออกไปข้างนอกเที่ยวกันสองคน ค่ำๆค่อยกลับ .. ยิ่งช่วงหาของซื้อไม่ได้ มันมีนะ ช่วงตรปราบปรามหายาก ถ้าขาดไปเกิน3วัน จะยิ่งมาก อาละวาด เราไม่ผิดก็หาเรื่องให้ผิด กับข้าวไม่อร่อย หิวจัด กินยังไงก็ไม่อิ่ม ตี2ยังแหกปากให้เราออกไปซื้อข้าวเลยค่ะ เราก็ยอมมาตลอด .. เราเคยพาลูกกลับบ้านตัวเอง นะคะคืนนึง เขาไม่ตาม แชทมาด่าต่อว่าไปแล่วอย่ากลับมา โพสด่าเราบอกชาวบ้านให้รู้ จนคนถาม เราโกดนะ บอกเลยเราโคตรอยากจะหนีไปแล้วจบๆ และแล้วพ่อแม่ผัวมาหาค่ะ มาปลอบให้เรากลับบ้าน เรายอมกลับ กลับมาบ้าน .. ลูกรีบวิ่งไปกอดไปหอมพ่อเลยค่ะ ลูกรักเขามาก และเรารู้ว่าเขาก็รักลูกมาก เราเห็นภาพนั้นบอกตรงๆว่าทำใจไม่ลงที่จะพรากเขาจากกัน .. ยอมอดทน ให้ด่าต่อไป เราขอร้องอ้อนวอนให้เลิกแทบจะกราบ เราทำ108วิธี พูดจริงๆ ทั้งด่า อ้อนวอน ทำไปหมด บอกแม่เขาแล้วด้วยนะ พ่อแม่เขาก็เสียใจนะ พยายามมาพูดคุยกะลูกว่าเลืกเถอะไรงี้ ลูกก็โกหกต่างๆนาๆ ว่าจะเลิกละ  แต่ สุดท้าย .. พ่อแม่เขาก็วน มา ด่าเราว่าเราไม่ดูแลผัวดีๆ .. ค่ะ พ่อแม่เขาโอ๋ลูก ตามใจลูก อยากได้อะไรซื้อให้หมด นั่นแหละ คือคำตอบที่ว่าทำไมสันดานผัวถึงเอาแต่ใจขนาดนี้ .. ตัวเรานะ หน้าที่ กับข้าวเช้าเที่ยงเย็น ดูลูก งานบ้าน ทุกอย่าง แฟนเราส่วนมากเล่นกับลูกบ่อย ในเวลาดีดๆ ทำงานบ้านค่ะ ยอมรับว่าในเวลาที่มียาเสพนั้นเปนคนดีคนนึง จนเราลืมว่าเคยโกดเกลียดเลยค่ะ และนับช่วงเวลา นึกภาพตามนะ เดือนนึง จะมีวันที่เลวร้ายนั้น5-10วันได้มั้ง ตอนดีก็โคตรดี ตอน ก็โคตร นึกออกไหม .. หลังๆมานี้ เราเที่ยวนะ เที่ยวในวันที่แฟนมันดีด ออกไปเที่ยวกินเหล้ากินเบีย ซึ่งแฟนไม่เคยว่าค่ะ เพราะเขาไม่นอนไง.. และยอมรับว่าเหมือนตัวเองจะเปนซึมเศร้า อยากตายบ่อยมาก เคยจมกับความคิดตัวเอง จนรุ้ตัวอีกที ถือมืดอยู่ในมือ สติมาทัน เลยรีบโยนทิ้ง .. และเราทำร้ายตัวเองบ่อยมาก เราไม่มีที่ลง ได้แต่ทำกับตัวเอง จนเจ็บตัวอยู่บ่อยๆ ..อาการเราเป็นแบบนี้บ่อยมากเพราะเราคิดเยอะมาก คิดไปมั่ว ฟุ้งซ่าน คิดมาตลอดปีกว่าๆที่ผ่านมา และไม่ได้ระบายกับใครเลย ..  ก่อนนี้เราพยายามคิดว่า เออ งั้นจะเลืกยุ่งกะเรื่องของมัน เราจะใช้ชิวิตเราให้มีความสุขพอจบ หาเที่ยวเล่น ชอปปปิ้งให้สาแก่ใจ .. เพราะอยากให้ลูกอยู่สบาย กินดีอยุ่ดีแบบนี้ และลูกก็รักพ่อของเขามาก ตัวติดกันทั้งวัน ติดกันจิงๆ .. แต่ตอนนี้ เราเริ่มไม่ไหวแล้ว ทุกอย่างมันก็รุนแรงขึ้น เราเล่าให่พ่อแม่เขาฟังบ่อยนะ แต่เขาก็สนบ้างไม่สนบ้าง (มัวหาแต่เงินค่ะ เงินจะทับคอแล้ว ) .. มาถึงตรง เราสับสน ใจเรา ตอนนี้ ออกจากบ้านหลังนี้ไป70%แล้วค่ะ เราไม่ไหวอะ เราเริ่มคิดว่า หอบเงินให้เราสักล้าน มันไม่สามารถลบพฤติกรรมแย่ๆๆที่เรากับลูกโดนกระทำได้อะ เราท้อ เราโดนมาเยอะ คำพูด หยาบๆ ถากถาง จิตใจ พฤติกรรมทำลายข้าวลอง ขู่กรรโชก ขู่ฆ่า ก็มี .. แต่ย้ำว่า ด่าอย่างเดียว ไม่เคยทำอะไร หรือแตะต้องถึงตัวเรา แต่!! คิดว่าไม่นานแน่ๆอาจจะเกิดขึ้นค่ะ จริงไหม ???.. นั่นแหละค่ะ เราสับสน เราขอแชรลงที่นี่ เพื่อขอคำปรึกษา เราควรทำยังไง ถ้าเรากลับบ้านไป มันจะดีไหม ในใจเราก็คิดอยากกลับไปหาแม่มากๆนะ ถึงบ้านจะไม่รวยเท่าเขาก็เถอะ แต่มีความสุข ..เหนื่อยหน่อยก็ลูก เพราะติดพ่อมากๆก่อนนอนเขาต้องให้เหนพ่อเขา เราเคยพาหนีกลับบ้านรอบนึง ร้องไห้เรียกชื่อพ่อเลยค่ะ แต่ก็ยอมนอน เพราะยังมีเราอยุ่ เราคิดว่าถ่าเวลาผ่านไปเขาต้องลืมพ่อได้นะ หรือเปล่า .. เพราะเขาเด็กอยู่อะ ..   ทุกวันนี่ก็ปวดหัว ไมเกรนบ่อย ได้แต่ออกไปหาเพื่อน(ในวันที่ผัวดีด อารมดี) กินเมาๆ กลับบ้าน จะได้นอนให้มันหลับไวๆค่ะ เราควรทำยังไงดี มันถึงเวลาที่เราควรไปแล้วใช่ไหมคะ ... มันสมเหตสมผลที่เราต้องไปแล้วใช่ไหม เราเคยปรึกษาคนอื่นนะแต่บอกไม่หมด (ไม่ได้บอกเรื่องยาบ้า) ทุดคนบอกให้เราอดทน อดทนเพื่อลูก เราก็อดทนนะ เราคิดว่าเราทนนะ ตลอดเวลา1ปีกว่านี้ แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่ไหวแล้วอะค่ะ ...
ปล.แฟนสัญญาบอกจะเลิก .. เราเชื่อ และผิดหวังมาแล้ว 5ครั้ง .. สุดท้ายกลับไปเหมือนเดิม  เจาทำไม่ได้ เราผิดหวัง ซ้ำๆไปมา จนใจถอดแล้วค่ะ


.. ใครที่อ่านจบ เราขอขอบคุณมากๆที่รับฟัง เพราะเราไม่รู้จะระบายกับใครเลย เราอึดอัดใจมาตลอด ... ขอบคุณค่ะ