อดีตคนที่อยากให้เป็นคนที่คุยตลอด แต่ตอนนี้ในเฟสเธอก้อมีคนที่คุยตลอด และดีกว่าเราแล้วสินะ
หลายๆครั้งชีวิตคนเรามันก้อไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดที่ฝันไว้ตลอดหรอกเนาะ
หลายๆครั้งที่ชีวิตก้อเล่นตลกกับเราเสมอ แปลกที่เวลาเราทำอะไรไป บางทีเวลา มันก้อไม่เป็นใจเลย
หลายครั้งที่ชีวิตเป็นคนให้มากกว่าเป็นคนรับ ให้ความรู้สึกดีๆดูแลคนอื่นๆ ถึงแม้ว่าความรู้สึกที่ส่งไปให้เขาจะรับรู้รึป่าว
ชีวิตเรา มีทั้งเรื่องดี เรื่องแย่ วุ่นวาย ชีวิตที่ดีมาก และชีวิตที่ตกต่ำ แม้แต่เรื่องความรัก แต่ละคนที่ผ่านเข้ามา แล้วก้อผ่านไป กับเหตุผลที่เหมือนกัน คือเราดีเกินไป เรารู้สึกดีนะตลอดเวลาที่ผ่านมา แต่เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า
ทั้งทีเราก้อพยามดูแล รักษาใครสักคนที่จะอยู่ข้างๆ เรา แต่
สุดท้ายมันก้อจบแบบเดิม ให้กลับไปเป็นเพื่อน
ผมถึงถามตัวเองตลอดว่าทำไม ผิดที่เรา รึป่าวไม่ดีตรงไหน
ทำให้ผมรู้สึก บางทีถึงเราจะพยาม เอาใจใส ทำทุกอย่าง แต่สุดท้ายคือไร กับประโยคเป็นเพื่อนกันดีกว่า แล้วจะมาคุยมาให้เรารู้สึกดีด้วยทำไม สุดท้ายเราก้อเป็นได้แค่นี้ เพื่อน
มันจบแบบเดิมซ้ำๆ จนตัวเองรู้สึกว่า พอพักใจยาวๆ ไม่สนใครไปสักพัก ใช้ชีวิตคนเดียวอยุ่กับพ่อแม่ ดูแลครอบครัว ทำงานแล้วค่อยหาแฟนดีกว่า
บางทีมันอาจไม่ได้ผิดที่ผู้ชายดีเกิน รึ ผู้หญิงไม่ดี เพียงแค่ว่ามันมีเส้นบางๆกันอยู่ระหว่าง คำว่ารู้สึกดี คำว่ารัก คำว่ารู้สึกแบบเพื่อน ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก
**รักในแบบเพื่อนดีกว่า อยู่ได้นานกว่า รักแบบแฟนเดียวก้อเลิกกัน **
***แต่ปัจจุบันเธอมีแฟนไป2 คนละหลังจากที่พูดแบบนี้ แล้วเราก้อแยกทางกันไป***
แต่ทำไมเรายังจำ ยังคงดูติดตามชีวิตเธอตลอด มันใช้คำว่าแอบรักได้รึป่าว
"เรารู้สึกดีกับเธอมาตลอด แต่เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า"
หลายๆครั้งชีวิตคนเรามันก้อไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดที่ฝันไว้ตลอดหรอกเนาะ
หลายๆครั้งที่ชีวิตก้อเล่นตลกกับเราเสมอ แปลกที่เวลาเราทำอะไรไป บางทีเวลา มันก้อไม่เป็นใจเลย
หลายครั้งที่ชีวิตเป็นคนให้มากกว่าเป็นคนรับ ให้ความรู้สึกดีๆดูแลคนอื่นๆ ถึงแม้ว่าความรู้สึกที่ส่งไปให้เขาจะรับรู้รึป่าว
ชีวิตเรา มีทั้งเรื่องดี เรื่องแย่ วุ่นวาย ชีวิตที่ดีมาก และชีวิตที่ตกต่ำ แม้แต่เรื่องความรัก แต่ละคนที่ผ่านเข้ามา แล้วก้อผ่านไป กับเหตุผลที่เหมือนกัน คือเราดีเกินไป เรารู้สึกดีนะตลอดเวลาที่ผ่านมา แต่เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า
ทั้งทีเราก้อพยามดูแล รักษาใครสักคนที่จะอยู่ข้างๆ เรา แต่
สุดท้ายมันก้อจบแบบเดิม ให้กลับไปเป็นเพื่อน
ผมถึงถามตัวเองตลอดว่าทำไม ผิดที่เรา รึป่าวไม่ดีตรงไหน
ทำให้ผมรู้สึก บางทีถึงเราจะพยาม เอาใจใส ทำทุกอย่าง แต่สุดท้ายคือไร กับประโยคเป็นเพื่อนกันดีกว่า แล้วจะมาคุยมาให้เรารู้สึกดีด้วยทำไม สุดท้ายเราก้อเป็นได้แค่นี้ เพื่อน
มันจบแบบเดิมซ้ำๆ จนตัวเองรู้สึกว่า พอพักใจยาวๆ ไม่สนใครไปสักพัก ใช้ชีวิตคนเดียวอยุ่กับพ่อแม่ ดูแลครอบครัว ทำงานแล้วค่อยหาแฟนดีกว่า
บางทีมันอาจไม่ได้ผิดที่ผู้ชายดีเกิน รึ ผู้หญิงไม่ดี เพียงแค่ว่ามันมีเส้นบางๆกันอยู่ระหว่าง คำว่ารู้สึกดี คำว่ารัก คำว่ารู้สึกแบบเพื่อน ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก
**รักในแบบเพื่อนดีกว่า อยู่ได้นานกว่า รักแบบแฟนเดียวก้อเลิกกัน **
***แต่ปัจจุบันเธอมีแฟนไป2 คนละหลังจากที่พูดแบบนี้ แล้วเราก้อแยกทางกันไป***
แต่ทำไมเรายังจำ ยังคงดูติดตามชีวิตเธอตลอด มันใช้คำว่าแอบรักได้รึป่าว