ตั้งใจทำงานตั้งใจหาความรู้เพื่อพลักดันตัวเองไปให้ไกลกว่าคนอื่นแต่แฟนไม่เข้าใจ

ผมนั้นเกิดที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าเติมโตจนมีการมีงานทำจากที่นี้ ผมพลักดันตัวเองตลอดศึกษาหาความรู้ใน 1 วันต้องมีความรู้นำคนอื่น 1 ก้าวเสมอแต่แฟนบอกไม่มีเวลาให้ เกิดมานั้นคิดอยู่อย่างเดียวคืออนาคตต้องดีกว่านี้ผมรักแฟนมากอยากให้เขาสบายในอนาคตเลยต้องหาความรู้พัฒนาตนเองตอนที่ยังมีลมหายใจจนกว่าน้ำตาจะไหลออกมาเป็นสายเลือดผมไม่อาจจะยอมแพ้ได้ในอานาคตผมต้องสบายและคนไกล้ตัวผมต้องไม่อดตายเหมือนผมหรือถ้ามีลูกอยากได้อะไรก็ต้องให้ได้ในสิ่งที่เราไม่เคยมีตอนเด็ก แต่ตอนนี้คนไกล้ตัวไม่เข้าใจว่าเราทำไปทำไมผมเลยรู้สึกไฟในใจเริ่มหมด

เพลงนี้เพราะดีได้บรรยากาศ
สงัด พงษ์สิทธิ์ คำภีร์