บัตรประจำตัว ...................................
วันอาทิตที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 2018 6 นาฬิกา 24 นาที 17 วินาที UTC+7
ตอบ การพิจารณา
“เรื่องในที่นี้
เราจะกระทำ หากเมื่อเริ่ม จากปฏิทินจริงแล้ว ก็เข้าจำนวนแต่เกณฑ์ของเรา
โดยไม่ยืดยาวไปนัก และอาจจะเกิดผลอย่างไร ย่อมจะต้องบอกว่าไม่รู้,
แต่ว่าโดยธรรมดาแล้ว เราต้องเริ่มต้น กระทำตนขึ้นมา ด้วยการเพ่งลง หรือว่า
ให้เพ่งตรงไปยังทิศเบื้องหน้า ซึ่งว่าไว้แก่คติ แก่ตนเอง แก่เหตุการณ์
แก่ความมี และหนทางดำรงชีวิต อันเป็นไปในเบื้องหน้า, ข้อซึ่งว่า
ความเง้างอดภายในใจว่า เรียกไม่ถูก จะเรียกไปตามปฏิทิน ก็ดูเหมือนว่า
ตนจะได้วาระเรื่องราวที่ยังไม่ตรง ฉะนั้น จึงแค่พึงสมควรว่า
‘อาคเนย์ภาคทักษิณธรรม’ จัดตั้งเป็นธรรมเบื้องหน้า ให้ตนได้โคจร
ถึงประสพการณ์ไปตามแต่กิจธุระ”
“ทีนี้ ย่อมไม่จบ
คุณเครื่องของความเห็นพร้อม ของการถึงพร้อมก็ย่อมจะยังไม่จบ ที่ว่าทิศตรง
หรือทิศเฉียง เพียงนั้น ไม่ควรได้ประสพอยู่เท่านั้น
พอเหมาะเมื่อไม่เลี่ยงทางอันจะว่ากันตลอด ตามลางคนลางเหตุแล้ว
เขาก็ย่อมจะว่าลงไปตลอด ถึง 10 ทิศ”
“คงแต่ชนิดของเรานี้ ไม่ถึงนั้น
แต่ครั้ง แค่จะว่า เอาแต่ตามทิศตรง ทิศเฉียง มุ่งกรรมสถานเดียว ก็เกรงว่า
ตัวเองคงจะไม่พอกลั้ว ไม่พอทั่ว ถึงการณ์ แก่กำลังของตนจะสามารถ
ทรงตนอยู่ไปตลอดดี ของการดำเนินการได้, เมื่อตน ไม่ยืนตนไปถึงทั้งหมด 10
ทิศ เช่นนั้น ได้เพียงนั้นก็เถอะ อะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเพียงแค่ไหน
ก็ไม่ควรจะน้อยกว่า ซ้าย ขวา หน้า หลัง ที่จะเป็นไปตามปรกติ แต่แค่ คติ
และคดี ที่ตนเองอาจจะให้เกิดการอำนวยการ ซึ่งบางอย่าง อะไรบ้างนั้น
ที่ได้อ้างความไม่เกี่ยวข้องแล้ว แต่ก็ยังไม่พ้น ฉะนั้น จึงควรว่าความ
ว่าตามเห็นอาการ ออกเป็น 7 ขนากขวากบั้ง ตามกันต่อไป”
“พอลงร่างกายแล่นดิ่ง
ทิ้งตัวตั้งระวังใจ หยัดขึ้นจากพื้นพิภพการนอน มานั่ง มายืนเองแล้ว
ก็ย่อมเห็นพร้อม เบื้องบน เบื้องขวางเบื้องกลาง ลงสู่บท ไปในถึงเบื้องล่าง
เป็นอีก 3 ขนากขวากบั้ง เอาความกับ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ก่อรวม ร่วมกันเข้า
เป็นเตล็ด เตร็ดเตร่ออกตามใจจะคิดออกไปเลย ถึงลงความ ณ เท่าความบัดนี้
เท่าถึง 7 แล้ว, เราให้เกิดความเพียรแก่ทางสติปัญญา ไปเท่านั้น
ให้ตัวคืนไปยังปฏิทิน อันที่จะเริ่มพร้อมพอกัน กับหมดทุกคน อยู่นั่นเอง”
“วันนี้
เป็น วันที่ 9 ธันวาคม ยังไม่เลยวันอาทิตย์จากภาคกลางวัน 6 โมงเช้า เรา
ไม่เพียงแต่จะพิจารณาแก่สัมมัตตะนิยาม ให้พร้อมพอกันไว้เถิด แต่ว่า
ปัจจัยซึ่งการออกทั่ว เราให้สั่งตั้งไว้ในความกระทำได้
ในการรู้ประมาณบริโภค และการได้มา ซึ่งปัจจัย 4 อยู่พอแล้ว
ซึ่งว่าอาหารประการใดบอก ออกมามีอะไรบ้าง จากนี้
ก็คงไม่ต้องนำรูปภาพเช่นนั้นมาอวด มาทำ เพราะว่าพอการณ์ แต่การจะธำรงขันติ
แล้วเตลิดใจจิต คิดหามีเมตตาธรรมส่งไปให้ ให้ไปเพียงเท่านั้น
แล้วพึงเป็นอันต้องจบ”
“ยังไม่เลยวันอาทิตย์จากภาคกลางวัน 6 โมงเช้า”
วันอาทิตที่ 9 ธันวาคม ค.ศ. 2018 6 นาฬิกา 24 นาที 17 วินาที UTC+7
ตอบ การพิจารณา
“เรื่องในที่นี้
เราจะกระทำ หากเมื่อเริ่ม จากปฏิทินจริงแล้ว ก็เข้าจำนวนแต่เกณฑ์ของเรา
โดยไม่ยืดยาวไปนัก และอาจจะเกิดผลอย่างไร ย่อมจะต้องบอกว่าไม่รู้,
แต่ว่าโดยธรรมดาแล้ว เราต้องเริ่มต้น กระทำตนขึ้นมา ด้วยการเพ่งลง หรือว่า
ให้เพ่งตรงไปยังทิศเบื้องหน้า ซึ่งว่าไว้แก่คติ แก่ตนเอง แก่เหตุการณ์
แก่ความมี และหนทางดำรงชีวิต อันเป็นไปในเบื้องหน้า, ข้อซึ่งว่า
ความเง้างอดภายในใจว่า เรียกไม่ถูก จะเรียกไปตามปฏิทิน ก็ดูเหมือนว่า
ตนจะได้วาระเรื่องราวที่ยังไม่ตรง ฉะนั้น จึงแค่พึงสมควรว่า
‘อาคเนย์ภาคทักษิณธรรม’ จัดตั้งเป็นธรรมเบื้องหน้า ให้ตนได้โคจร
ถึงประสพการณ์ไปตามแต่กิจธุระ”
“ทีนี้ ย่อมไม่จบ
คุณเครื่องของความเห็นพร้อม ของการถึงพร้อมก็ย่อมจะยังไม่จบ ที่ว่าทิศตรง
หรือทิศเฉียง เพียงนั้น ไม่ควรได้ประสพอยู่เท่านั้น
พอเหมาะเมื่อไม่เลี่ยงทางอันจะว่ากันตลอด ตามลางคนลางเหตุแล้ว
เขาก็ย่อมจะว่าลงไปตลอด ถึง 10 ทิศ”
“คงแต่ชนิดของเรานี้ ไม่ถึงนั้น
แต่ครั้ง แค่จะว่า เอาแต่ตามทิศตรง ทิศเฉียง มุ่งกรรมสถานเดียว ก็เกรงว่า
ตัวเองคงจะไม่พอกลั้ว ไม่พอทั่ว ถึงการณ์ แก่กำลังของตนจะสามารถ
ทรงตนอยู่ไปตลอดดี ของการดำเนินการได้, เมื่อตน ไม่ยืนตนไปถึงทั้งหมด 10
ทิศ เช่นนั้น ได้เพียงนั้นก็เถอะ อะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเพียงแค่ไหน
ก็ไม่ควรจะน้อยกว่า ซ้าย ขวา หน้า หลัง ที่จะเป็นไปตามปรกติ แต่แค่ คติ
และคดี ที่ตนเองอาจจะให้เกิดการอำนวยการ ซึ่งบางอย่าง อะไรบ้างนั้น
ที่ได้อ้างความไม่เกี่ยวข้องแล้ว แต่ก็ยังไม่พ้น ฉะนั้น จึงควรว่าความ
ว่าตามเห็นอาการ ออกเป็น 7 ขนากขวากบั้ง ตามกันต่อไป”
“พอลงร่างกายแล่นดิ่ง
ทิ้งตัวตั้งระวังใจ หยัดขึ้นจากพื้นพิภพการนอน มานั่ง มายืนเองแล้ว
ก็ย่อมเห็นพร้อม เบื้องบน เบื้องขวางเบื้องกลาง ลงสู่บท ไปในถึงเบื้องล่าง
เป็นอีก 3 ขนากขวากบั้ง เอาความกับ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ก่อรวม ร่วมกันเข้า
เป็นเตล็ด เตร็ดเตร่ออกตามใจจะคิดออกไปเลย ถึงลงความ ณ เท่าความบัดนี้
เท่าถึง 7 แล้ว, เราให้เกิดความเพียรแก่ทางสติปัญญา ไปเท่านั้น
ให้ตัวคืนไปยังปฏิทิน อันที่จะเริ่มพร้อมพอกัน กับหมดทุกคน อยู่นั่นเอง”
“วันนี้
เป็น วันที่ 9 ธันวาคม ยังไม่เลยวันอาทิตย์จากภาคกลางวัน 6 โมงเช้า เรา
ไม่เพียงแต่จะพิจารณาแก่สัมมัตตะนิยาม ให้พร้อมพอกันไว้เถิด แต่ว่า
ปัจจัยซึ่งการออกทั่ว เราให้สั่งตั้งไว้ในความกระทำได้
ในการรู้ประมาณบริโภค และการได้มา ซึ่งปัจจัย 4 อยู่พอแล้ว
ซึ่งว่าอาหารประการใดบอก ออกมามีอะไรบ้าง จากนี้
ก็คงไม่ต้องนำรูปภาพเช่นนั้นมาอวด มาทำ เพราะว่าพอการณ์ แต่การจะธำรงขันติ
แล้วเตลิดใจจิต คิดหามีเมตตาธรรมส่งไปให้ ให้ไปเพียงเท่านั้น
แล้วพึงเป็นอันต้องจบ”