เดี๋ยวก็จะคริสมาสต์ แล้วหลังจากนั้นก็จะปีใหม่กันแล้วนะครับ หลายๆ อาคารสถานที่ก็เริ่มมีการประดับตกแต่งบรรยากาศให้เข้ากับเทศกาลสากลนี้แล้ว ผมที่ต้องไป-กลับออฟฟิศแล้วต้องผ่านทางนี้ทุกวันก็ได้เห็นไอ้เจ้านี่เข้า พาลให้รู้สึกถึงบรรยากาศในหนังเรื่อง "เขาเรียกผมว่าความรัก" ขึ้นมาเลย

เนี่ยๆๆ.. ไอ้เจ้าเนี่ยแหละ


    ..กามเทพ.. ในเรื่องนี้คือผู้ที่มีหน้าที่ทำให้คนอื่นรักกัน แต่ตนเองนั้นไม่สามารถที่จะสมหวังในสิ่งเหล่านั้นได้ เหมือนประชดกันเลยว่ามั้ยครับ? 55555 แต่ผมก็ชอบตอนจบนะ น่ารักดี ^^ (ไม่สปอยล์นะ เผื่อใครยังไม่ได้ดู) พอนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาแล้ว ความเหงาที่พยายามสะกดเอาไว้ มันก็กลับทะลักทลายคันกั้นออกมาซะงั้น 55555 (กลายเป็นกระทู้แอบเหงาไปซะละ)

    แล้วผมก็ชอบวลีหนึ่งมากเลย ที่พี่เป้แกถามว่า "ทำไมเป็นกามเทพถึงไม่มีพลังวิเศษอะไรเลยวะ ธนูก็ไม่มี ปีกก็ไม่รู้อยู่ไหน ดอกไม้สักดอก แม่มก็ยังเสกไม่ได้" แล้วพี่แจ๊สเราก็ตอบกลบไปว่า "ที่เราไม่มีพลังวิเศษอะไรเลยเนี่ย ก็เพราะความรัก มันวิเศษอยู่แล้วไงล่ะ"

    พอนึกถึงบทสนทนานั้นขึ้นมา ในฐานะที่นี่ก็คงจะเป็นอีกปีหนึ่งจากหลายๆ ปีที่ผ่านมา ที่ผมคงจะต้องผ่านมันไปด้วยตัวคนเดียว ก็ทำเอาผมนี่เดินอมยิ้มอยู่คนเดียวเลย มโนไปเลยว่าถ้ามันเลือกเราบ้าง ไม่ทอดทิ้งเราไว้ให้ต้องอยู่คนเดียวตลอดศกอย่างนี้ก็คงจะดี จากการที่เราพยายามศึกษา พยายามเข้าใจคนอื่นมาตลอด หากมีใครมาศึกษาเรา มาเข้าใจเราบ้างก็คงจะดีน้าา.. ได้แต่จินตนาการเอาเองว่าถ้าวันนึง ผมมีคนที่ผมร้องไห้กับเขาได้ตอนเสียใจ มีใครให้ผมวิ่งเข้าไปกอดได้ตอนผมดีใจ ได้ไปกินข้าวด้วยกันบ้างในบางโอกาส (หรือทุกวันเลยก็ดี) ได้เดินข้างๆ ใครสักคนอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องกังวลอะไร หรือไม่ต้องกลัวว่าเขาจะรับเราได้ไหม ได้มีโมเมนต์หัดทำอาหารมาเซอร์ไพรส์เค้า ได้ทำของขวัญพิเศษๆ ในโอกาสต่างๆ มันจะรู้สึกแบบไหน ความรู้สึกที่ผมจินตนาการไว้จะเรียกว่าความสุขรึเปล่า? ฯลฯ รวมไปถึง ถ้าจะต้องมีคนให้ทะเลาะด้วยกันไปจนแก่ เถียงกัน ไม่ลงรอยกัน กัดกันได้ทุกเมื่อเชื่อวัน ด้วยเหตุผลเพราะต้องช่วยกันคิด ช่วยกันตัดสินใจ โดยมีจุดประสงค์เพื่อเรา 2 คน หรืออาจต้องเอาแต่ใจใส่กัน แต่ก็ยังไม่ปล่อยมือกันไปไหนจนกว่าจะตายกันไปข้าง แบบนั้นมันจะเหนื่อยฟรีรึเปล่า? แล้วถ้าคนใดคนหนึ่งล้ม แล้วยังมีอีกคนคอยพยุง และเมื่อต้องการ แค่หันมองไปข้างๆ ก็จะเจอเขา หรือไม่ก็ได้รู้ว่าเราควรจะคิดถึงใคร ไม่ใช่เจอแต่ความว่างเปล่าเหมือนตอนนี้ ไม่รู้จะคิดถึงใครเหมือนตอนนี้ มันจะรู้สึกดีหรือเปล่า? ฯลฯ คิดไปคิดมา อ่าว.. รู้สึกตัวอีกทีก็ถึงท่าเรือซะละ 555555 หมดเวลาสนุกแล้วซี..

นี่ผมบ่นบ้าอะไรอยู่เนี่ย? นี่ผมเหงาใช่มั้ย? 555555
จะมีใครต้องตกอยู่ในภาวะแบบนี้ทุกปีๆ บ้างรึเปล่า? ภาวะที่ฤดูหนาวไม่เคยจากไป ในขณะที่ใครๆ บ่นว่ามันร้อนน่ะ.. ถ้ามีก็มาเหงาเป็นเพื่อนผมหน่อยนะ ^^

    ปล. มันจะดีไหม? ถ้าเราสร้างโลกในจินตนาการของตัวเองขึ้นมา สร้างสิ่งที่เราเริ่มจะแน่ใจแล้วว่าเราคงจะไม่สามารถมีมันได้ โดยการซ้อนให้อยู่บนโลกของความเป็นจริง แล้วมีความสุขกับมันอยู่ในนั้น ในขณะที่ก็สามารถใช้ชีวิตประจำวันต่อไปได้อย่างปกติ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เอาล่ะ!! สุดท้ายนี้ก็ โอม.. Target จงมา Target จ๋า.. ถ้ายังมี Target ที่มีความเชื่อในสิ่งเดียวกับผมอยู่ก็คงดี ให้ไวเลย ยิ่งช้าเวลาที่เหลือในชีวิตที่จะได้อยู่ด้วยกันก็จะยิ่งน้อยนาเหวยยยย 55555 (แอบขายของอีกละ)