ระหว่างคนที่ดิ้นรนที่จะประสบความสำเร็จกับคนที่พอใจกับสิ่งที่ตัวเองมีอะไรคือสิ่งที่ทำให้เขามีความคิดแตกต่างกันครับ

พอดีผมไปเจอคลิปพี่คนนึงเล่าประสบการณ์ในการทำงานว่ากว่าเขาจะประสบความสำเร็จขนาดนี้ต้องทำงานหนักขนาดไหนและผ่านอะไรมาบ้าง พร้อมทั้งพูดแฝงข้อคิดมากมายไว้ในคลิปด้วย หลังจากผมดูจบผมชอบความคิดของพี่เขามากๆเลยอยากอ่านคอมเม้นท์บ้างว่าคนคิดเห็นกันยังไง

แต่พอผมอ่านกลับมีคนบอกว่าพี่เขาคิดผิด!!บ้างก็บอกว่า..

-ทำงานเป็นเครื่องจักรหยังงี้ไม่เอาด้วยหลอก

-ทำงานหนักขนาดนี้เอาเวลาดูแลครอบครัวดีกว่า

-ทำงานพออยู่พอกินก็พอแล้ว

-ดิ้นรนเกินไปก็ทุกข์ปล่าวๆ

-ทำงานหนักสุดท้ายเอาเงินไปรักษาตัวเองตอนแก่/ป่วย

อยากรู้ว่าทำไมเขาคิดกันหยังงี้ครับ ทั้งๆที่คนเราควรตั้งเป้าหมายให้กับชีวิต ไม่ใช่อยู่ไปวันๆแล้วตายจากไปโดยไม่มีอะไรให้จดจำ อย่างน้อยให้ครอบครัวเราภูมิใจว่าเราเป็นคนเก่งก็ดี มีคนรอบข้างค่อยเคารพนำถือ มีหน้าที่การงานที่ดี เรื่องพวกนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีทั้งนั้นแล้วทำไมถึงไม่ทำกัน?