คือตอนนี้มีชมรมอยู่คือชมรมหุ่นยนต์มันไม่มีความสุขเลยกับตัวผม ตอนก่อนเข้าผมตื่นเต้นมากแต่พอเข้ามากลับไม่ใช่อย่างที่คิดมันไร้ความสุข ตองมาซ้อม วันจันทร์ถึงวันอาทิตย์ไม่มีเวลาเลยบ้านผมก็อยู่ไกลจากโรงเรียนทำให้การเดินทางลำบากมากๆ ถึงจะมีรุ่นพี่คนหนึ่งอยู่ใกล้บ้านผมอยู่ชมรมเดียวกันบ้านอยู่ไกลเหมือนกันแต่ครอบครัวเขาพร้อมกว่าผมอยู่กับปู่ย่าซึ่งพี่อีกคนอยู่กับพ่อแม่สามารถขับไปส่งหรือไปรับได้พอครูจะให้นอนโรงเรียนก็ไม่อยากนอนมันอึดอัดต้องอยู่กับครูส่วนเพื่อนสนิทไม่มีเลยในชมรมเบื่อมากพอหนีไปดที่ยวก็โดนว่าอีกหรือผมจะออกเลยครอบครัวผมก็ไม่ให้ออกไปคุยกับครูก็เอาเกียรติบัตรปละอนาคตมาอ้างเลยต้องยอมครูแล้วกับมาซ้อมต่อช่วยให้คำแนะนำหน่อยครับตอนประถมก็เป็นแบบนี้ ป.4ถึง ป.6 ทำให้เบื่อไปอีก(ตอนป.4ถึงป.6ได้ไปแข่งคอมพิวเตอร์กลับดึกเหมือนหุ่นยนต์แต่โรงเรียนใกล้บานครับ)จริงๆ ปละตอนนี้ควบ 2 ชมร ชมรมวิทย์-คณิต(เพราะผมอยู่ห้อง วิทย์คณิตเขาเลยบังคับเข้า)และชมรมนี้แหละครับต้องนั่งรถเมย์กลับพอพูดกับย่าว่า อยากเข้าชมรมที่ชอบรู้ไหมย่าผมบอกว่าไง ย่าผมบอกว่าในชีวิตเอาอย่างที่ชอบหมดไม่ได้แต่ผมกลับคิดในใจว่านี่มันชมรมตามที่นักเรียนชอบไม่ใช่เหรอมืด 8 ด้านมากอึดอัดเบื่อท้อแท้เหนื่อยเมื่อเทียบกับคนอื่นครับ พี่ผมตอนเรียนอยู่ก็อยู่ชมรมนี้แหะสงสัยพี่ผมจะชอบแต่ผมกลับไม่ พวกเพื่อนๆ ก็แลดูมีความสุขแต่กลับไม่ทำไรครูก็ไม่ว่านะแต่กลับว่าผมคนเดียวพวกรุ่นพี่ก็ไม่สอนอะไรผมเลยมัวแต่ทำเรื่องของตนเองผมทำไรก็ไม่เป็นอยากอยู่ชมรมเดียวมากกกกก. ทางบ้านไม่ให้ออกบางครั้งก็แอบโดดซ้อมนะครับ ทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้และรับหังเรื่องของผมช่วยให้คำแนะนำกับผมหน่อยนะครับขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะครับ
อยากออกจากชมรม..