ภาษากายไปกันหมดแล้ว นักเตะและโค้ช ครึ่งหลังลุ้นกันต่อ

จากที่มองช่วง 10-20 นาทีแรกความมั่นใจยังมีอยู่
เล่นไม่ได้ขี้เหร่อะไร

แต่พอโดนมาเลเข้าไปรู้สึกจิตใจไม่อยู่กับร่องกับรอย
ซึ่งก็ปกติแหละครับ ความกดดันมันมาโดยธรรมชาติ

แต่บอกเลยครับ เราดูถูกอาเซียนมากไป จนติดประมาททั้งจากแมทช์ก่อนหน้าที่ไม่ยอมเพรสกดดัน และ การให้สัมภาษณ์ของนักเตะ

ก็ดีแล้วครับ นี่ล่ะเวทีลองแท็คติค 45 นาทีทอง... ในสภาวะกดดันแบบนี้ โค้ชจะใช้จิตวิทยายังไงให้กลับมาได้ในเมื่อ

ภาษากายมันดูกดดันจนเห็นได้ชัด จากยิงคมก็กลายเป็นยิงนกได้/ จ่ายเข้าตีนเพื่อน ก็จ่ายเข้าตีนคู่แข่งได้/ ยิงตรงปัดออก ยิงกระฉอกปัดเข้า

ภาษากายที่ดูเหมือนจะไม่ใช่ลองทีมเพื่อ asian cup แต่เป็นภาษากายของผู้ที่ล้มเหลว

ผมแฟนบอลเลเวล 1ก็บ่นๆ ไปครับ