สวัสดีค่ะ มีเรื่องอยากระบายค่าคือตอนนี้เจ้าของกระทู้เรียนอยู่ปีสามในมหาลัยนึงในกทม
ปกติเราค่อนข้างเฉยๆกับการแอบชอบคนอื่น เพราะปกติก็ไม่ค่อยตกหลุมรักใครง่ายๆ ไม่เคยมีฟีลแอบชอบใคร ค่อนข้างไม่แคร์ใคร โสดมาจนทุกวันนี้
แต่ว่าครั้งนี้เพิ่งได้รู้จักคำว่า เหมือนผีเสื้อบินอยู่รอบทัองก็ครั้งแรกค่ะ แบบไม่ได้ปวดอึนะคะ55 เราคิดว่ามันคือสิ่งที่เรียกว่าความรักค่ะ
เหมือนในหนังหรือเพลงรักเลยอะ มันเกิดขึ้นตอนเผลอฟังแลคเชอร์วิชาที่อ.ท่านนึงในคณะอย่างตั้งใจเป็นครั้งแรก ฟังไปฟังมา เห้ยเขาเก่งจัง เก่งมาก
ทำไมคูลงี้นะ แถมน่ารักมากมาย ยิ้มทีนี้โลกสดใสไปเลย แบบตัลหลาก ใจเต้นเฉย จู่ๆก็กลายเป็นตั้งใจเรียนไปเลย สนใจคลาสแบบเต็มที่ตั้งแต่นั้นมา
ปกติเรียนวิชานี้ก็นั่งฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ตั้งใจเรียนบ้างไม่ตั้งใจเรียนบ้าง ส่งงานทำงานแบบปกติขอแค่คะแนนโอเค
แต่คือหลังจากนั้นเวลาทำก็ได้แต่คิดว่าอยากให้เขาไม่ผิดหวังในตัวเรา แต่เขาก็ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของเจ้าของกระทู้ฮือ555
เพราะเป็นนศไม่ได้โดดเด่นอะไรเพราะขี้เกียจ แต่ตอนนี้รู้สึกตัวอีกทีว่าชอบเขาอยากตะตั้งใจเรียนหลังจากตอนคลาสนั้น
มันคือคลาสสุดท้ายของเทอมแล้วจ้า รู้สึกเสียใจแต่ก็ยังมีโอกาสได้เรียนกับเขาอีกทีตอนเทอม 2 จะตั้งใจเรียนกว่าเดิม1000เท่า
ทุกวันนี้หลังปิดคลาสเทอมนี้เราก็ชอบวิ่งเอาขนมไปให้จนเขาเองก็งงๆ (แถมไม่รุ้ชื่ออยู่ดี) ไปตึกคณะในวันที่เขาอยู่ให้เห็นหน้าก็สุขใจแล้ว
เพิ่งมารู้สึกว่าชีวิตในรั้วมหาลัยมีค่า และ โลกสดใสมากหลังจากได้รู้จักอาจารย์ท่านนี้ มีกำลังใจดี
ความรู้สึกของเราคือเราแค่อยากปลื้มอยากรักเขา แบบไม่ครอบครอง อยากแค่มองห่างๆ ได้คุยบ้างหยอกแกบ้างก็สุขใจแล้วอะ
เพราะเราก็รู้สึกดีกับสิ่งที่เป็นอยู่อีกแล้ว และอีกอย่างด้วยเราเป็นนศด้วยเขาคงไม่สามารถชอบเรากลับได้ แต่ถึงเราไม่หวังแน่นอน
ด้วยจรรยาบรรณนศและอาจารย์เราไม่อยากบาป5555555
ปล. อ.ที่เราชอบเป็นผู้หญิงค่ะ ฮือเอนดู หนูรักเขา และขออภัยถ้าพิมพ์วรรคตอนหรือพิมพ์ดูงงๆเพราะพิมพ์บนมือถือค่ะ
แอบชอบอาจารย์ในคณะค่ะ >__<
ปกติเราค่อนข้างเฉยๆกับการแอบชอบคนอื่น เพราะปกติก็ไม่ค่อยตกหลุมรักใครง่ายๆ ไม่เคยมีฟีลแอบชอบใคร ค่อนข้างไม่แคร์ใคร โสดมาจนทุกวันนี้
แต่ว่าครั้งนี้เพิ่งได้รู้จักคำว่า เหมือนผีเสื้อบินอยู่รอบทัองก็ครั้งแรกค่ะ แบบไม่ได้ปวดอึนะคะ55 เราคิดว่ามันคือสิ่งที่เรียกว่าความรักค่ะ
เหมือนในหนังหรือเพลงรักเลยอะ มันเกิดขึ้นตอนเผลอฟังแลคเชอร์วิชาที่อ.ท่านนึงในคณะอย่างตั้งใจเป็นครั้งแรก ฟังไปฟังมา เห้ยเขาเก่งจัง เก่งมาก
ทำไมคูลงี้นะ แถมน่ารักมากมาย ยิ้มทีนี้โลกสดใสไปเลย แบบตัลหลาก ใจเต้นเฉย จู่ๆก็กลายเป็นตั้งใจเรียนไปเลย สนใจคลาสแบบเต็มที่ตั้งแต่นั้นมา
ปกติเรียนวิชานี้ก็นั่งฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ตั้งใจเรียนบ้างไม่ตั้งใจเรียนบ้าง ส่งงานทำงานแบบปกติขอแค่คะแนนโอเค
แต่คือหลังจากนั้นเวลาทำก็ได้แต่คิดว่าอยากให้เขาไม่ผิดหวังในตัวเรา แต่เขาก็ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของเจ้าของกระทู้ฮือ555
เพราะเป็นนศไม่ได้โดดเด่นอะไรเพราะขี้เกียจ แต่ตอนนี้รู้สึกตัวอีกทีว่าชอบเขาอยากตะตั้งใจเรียนหลังจากตอนคลาสนั้น
มันคือคลาสสุดท้ายของเทอมแล้วจ้า รู้สึกเสียใจแต่ก็ยังมีโอกาสได้เรียนกับเขาอีกทีตอนเทอม 2 จะตั้งใจเรียนกว่าเดิม1000เท่า
ทุกวันนี้หลังปิดคลาสเทอมนี้เราก็ชอบวิ่งเอาขนมไปให้จนเขาเองก็งงๆ (แถมไม่รุ้ชื่ออยู่ดี) ไปตึกคณะในวันที่เขาอยู่ให้เห็นหน้าก็สุขใจแล้ว
เพิ่งมารู้สึกว่าชีวิตในรั้วมหาลัยมีค่า และ โลกสดใสมากหลังจากได้รู้จักอาจารย์ท่านนี้ มีกำลังใจดี
ความรู้สึกของเราคือเราแค่อยากปลื้มอยากรักเขา แบบไม่ครอบครอง อยากแค่มองห่างๆ ได้คุยบ้างหยอกแกบ้างก็สุขใจแล้วอะ
เพราะเราก็รู้สึกดีกับสิ่งที่เป็นอยู่อีกแล้ว และอีกอย่างด้วยเราเป็นนศด้วยเขาคงไม่สามารถชอบเรากลับได้ แต่ถึงเราไม่หวังแน่นอน
ด้วยจรรยาบรรณนศและอาจารย์เราไม่อยากบาป5555555
ปล. อ.ที่เราชอบเป็นผู้หญิงค่ะ ฮือเอนดู หนูรักเขา และขออภัยถ้าพิมพ์วรรคตอนหรือพิมพ์ดูงงๆเพราะพิมพ์บนมือถือค่ะ